skip to Main Content

1971

Το 1971 ο Μ.Θ. συνεχίζει την έντονη αντιστασιακή, πολιτική και καλλιτεχνική δραστηριότητα με την παρουσίαση των έργων που είχε συνθέσει κατά το διάστημα της παρανομίας, της φυλακής και της εξορίας, με συναυλίες αφιερωμένες στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

1971, Ο Μ. Θεοδωράκης σε τιμητική εκδήλωση γυναικών στο Yorkshire

1971-4-29 Ο Μίκης Θεοδωράκης περιοδεύει στη Γερμανία, Ανόβερο_Associated Press-Fritz Reiss

 


Το 1971 ο Μ.Θ. μεταβαίνει στη Χιλή συνοδευόμενος από τον Τάκη Λαμπρία μετά από πρόσκληση του Πάμπλο Νερούδα και συναντιέται με τον πρώτο Μαρξιστή πρόεδρο της Χιλής, τον Σαλβαντόρ Αλιέντε.

«Μας κάλεσε [ο Πάμπλο Νερούντα] μαζί με τον Τάκη Λαμπρία στη Χιλή το ’71 για να διαπιστώσουμε ότι όλα αυτά που έλεγαν για την ανελευθερία στη χώρα της Λατινικής Αμερικής ήταν ψέματα. Αυτό που έζησα τότε στη Χιλή ήταν ένας λαός απογειωμένος. Μας προσκάλεσαν στο σπίτι του προέδρου Αλιέντε». Κατά την επίσκεψη ο Πρόεδρος Αλιέντε χάρισε στο Θεοδωράκη τους δυο τόμους του «Canto general» του Νερούντα. Την επομένη ο Θεοδωράκης πρωτάκουσε σε μπουάτ του Βαλπαραΐζο μελοποιημένη την ποίηση του Νερούδα. «Μου έκανε εντύπωση -θα πει σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ το 2012- ο τρόπος που το κοινό ρουφούσε τα ποιήματα, ενώ παράλληλα γοητεύτηκα από τη μουσικότητα της ποίησης. Αυτό που ενώνει τους λαούς με τραγωδίες είναι ο ιστορικός πόνος. Στο «Canto General» συνάντησα αυτόν τον πόνο. Επέστρεψα στο Παρίσι και, έχοντας στα χέρια μου τους δύο τόμους του ποιήματος που μου είχε δώσει ο Αλιέντε, άρχισα να τα μελοποιώ – παρ’ όλο που δεν γνώριζα ισπανικά. Μπήκα στο νόημα όμως από τη μουσική της γλώσσας». Ίσως επειδή συνθέτης και ποιητής έχουν κοινά γνωρίσματα. «Ήμασταν αφοσιωμένοι και οι δύο στο εργατικό επαναστατικό κίνημα. Αριστεροί μεν, αλλά χωρίς παρωπίδες. Παράλληλα είχαμε τον ίδιο προβληματισμό για την τέχνη».

Δες εδώ το ιστορικό της μελοποίησης του CANTO GENERAL

Το ιστορικό της μελοποίησης του CANTO GENERAL


-/02:  Ο Μ.Θ. προτείνει στο ΚΚ Γαλλίας τη μεσολάβηση για την ενότητα του ΚΚΕ με το ΚΚΕ Εσωτ. Ο Μαρσαί παίρνει έγκριση της Κεντρικής Επιτροπής και πηγαίνει στη Μόσχα. Η πρόταση του Θεοδωράκη ήταν να γίνει κοινή σύσκεψη των δύο παρατάξεων του ΚΚΕ μαζί με αντιπροσωπείες των ΚΚ Σοβ. Ένωσης, Γαλλίας και Ιταλίας. Ο Μπρέζνιεφ όταν ακούει το όνομα “Θεοδωράκης”, χτυπά το χέρι του στο τραπέζι και φωνάζει στον Μαρσαί “Μη μου μιλάς γι’ αυτόν τον προδότη”.


6/04: Πέθανε ο Ρώσος συνθέτης Ιγκόρ Στραβίνσκι (Igor Stravinsky 1982-1971), σε ηλικία ογδόντα οκτώ χρόνων, στο διαμέρισμά του, στη Νέα Υόρκη, από καρδιακή προσβολή. Η κηδεία του έγινε στη Βενετία και όχι στη Νέα Υόρκη, στη «ρωσική γωνία» του νεκροταφείου του Σαν Μισέλ. Ο Στραβίνσκι υπήρξε κορυφαίος συνθέτης στον 20ο αιώνα, που έφερε μια επανάσταση στη γλώσσα της μουσικής.

Ο Στραβίνσκι άσκησε ισχυρή επιρροή στη μουσική διαμόρφωση του Μ.Θ.: «… Νομίζω πως η επιρροή του Στραβίνσκι πάνω μου οφείλεται βασικά στο γεγονός ότι ακουμπάμε και οι δύο πάνω σε μουσικές παραδόσεις – ρωσική, ελληνική που η βάση τους είναι οι σιδερένιοι ρυθμοί των λαϊκών χορών». Κατά τα άλλα ο Θεοδωράκης επέκρινε σφοδρά το φορμαλισμό του Στραβίνσκι.

Ο Stravinsky διευθύνει το «Firebird»


2/05: το «Εθνικό Αντιστασιακό Συμβούλιο» μετά τη σύσκεψη στο Λονδίνο στις 27/10/1970 των αντιστασιακών οργανώσεων, είχε την πρώτη – και τελευταία – δημόσια συγκέ­ντρωσή του στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας. Λίγο αργότερα ήρθε η απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου – στις 12 Ιουνίου 1971-, που τορπίλισε όλη την προσπάθεια. Το ΠΑΚ δήλωνε ότι «είναι έτοιμο να συνεργαστεί με κάθε οργάνωση» φτάνει να «χαρακτηρίζει αυτό τον αγώνα, σαν α­πελευθερωτικό». και να πρεσβεύει πως «μοναδικός δρόμος για την απελευθέρωση εί­ναι, η δυναμική αναμέτρηση με τις δυνάμεις κατοχής εγχώριες και ξένες».


22/09: Πέθανε ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης (Γιώργος Σεφεριάδης, Σμύρνη 1900 – Αθήνα 1971) ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας και ο πρώτος που κέρδισε Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η συνεισφορά του στα γράμματα και ειδικότερα στην ποίηση, ήταν τεράστια, με πολλούς μεταγενέστερους ποιητές να ακολουθούν το ύφος του. Μαζί με τους ποιητές της γενιάς του ’30, -τον Οδυσσέα Ελύτη και το Γιάννη Ρίτσο-, θεωρείται θεμελιωτής της «ελληνικότητας» στα ελληνικά γράμματα. Πολλά από τα ποιήματά του που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης έγιναν μεγάλες επιτυχίες και τραγουδήθηκαν από του Έλληνες. Στην κηδεία του, που έλαβε αντιδικτατορικό χαρακτήρα, παραβρέθηκε πλήθος κόσμου. Στη νεκρώσιμη πομπή προς το Α’ Νεκροταφείο, το πλήθος φώναζε αντιδικτατορικά συνθήματα και τραγουδούσε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Σεφέρη.

ΝΤΟΚΟΥΚΟΥΜΕΝΤΟ: Ηχογράφηση από την κηδεία του Σεφέρη το 1971

20 Σεπτέμβρη 1971 – Μνήμη Γ. Σεφέρη. Χαρακτικό του Α. Τάσσου [1976]


-/09: Συναυλία με το έργο «Ο Ήλιος και ο Χρόνος» -που ο Θεοδωράκης έγραψε στην απομόνωση της Γενικής Ασφάλειας τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967, αμέσως μετά τη σύλληψη του στις 21 Αυγούστου,- στο Palais de Chaillot στο Παρίσι, με σολίστ τη Μαρία Φαραντούρη, τον Πέτρο Πανδή, τη Μαρία Δημητριάδη και τον Αντώνη Καλογιάννη. Συμμετείχε η λαϊκή ορχήστρα και απάγγειλε ο George Wilson (στα γαλλικά). Η συναυλία ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1975.

Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ – Μίκης Θεοδωράκης (1971/1975)


12/09: Συναυλίες στη Γαλλία: Παρίσι, Φεστιβάλ Humanite

-/10: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Ρένς 6/10, Παρίσι (Quest – του δυτικού μέρους της πόλης) 11/10, Παρίσι (Theatre National Populaire) 13-14/10, Παρίσι (περίχωρα του Μπανιολέ) 15/10, Παρίσι (περίχωρα Ώμπερ- βιλιέ) 16/10


7-16/11: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Επινέ 7/11, Αμιέν 13/11, Λίλ 15/11, Χάβρη 16/11

19/11: Συναυλίες Μ.Θ. στην Ολλανδία: Ρόττερνταμ

19-30/11: Συναυλίες Μ.Θ. στην Αγγλία: Μπρίστολ 19/11, Μάντσεστερ 30/11


2/12: Συναυλία Μ.Θ. στην Αγγλία: Λονδίνο 2/12, όπου παρουσιάζονται σε πρώτη εκτέλεση «Τα τραγούδια τον αγώνα», ο κύκλος τραγουδιών «Αρκαδία IV- Ωδαί» και το τραγούδι-ποταμός «Αρκαδία VII- Ο επιζών».

7-22/12: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Παρίσι 7-8/12 (Theatre de l’Est Parisien), Σοσώ 13/12, Ναντέρ 22/12


ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ Μ.Θ. 1971

Biribi – Actas de Marusia (1971), Mikis Theodorakis, Marcel Mouloudji, Tuba (2), RU 8500, 1971

Edmonda Aldini Canta Theodorakis – Canzoni In Esilio ‎(LP, Album), Ricordi, SMRP 9072, 1970

Πρώτη Συμφωνία – Οιδίπους Τύραννος (1970)

Theodorakis Dirige Theodorakis Vol. 1,2, 3 επανεκδόσεις, Polydor, 1971

Christina Cünne, Mikis Theodorakis – Chants De Zatouna 5 επανεκδόσεις, Pathé, 1971

Mikis Theodorakis, Gerard Calvi, Orchestra Diretta Da Gerard Calvi* – 12 Canzoni Di Mikis Theodorakis 3 επανεκδόσεις, Carosello, 1971

Theodorakis Dirige Theodorakis, Vol 3, 2 επανεκδόσεις, Polydor, 1971

Τραγούδια Του Αγώνα / Chansons De Lutte / Songs Of Strife 19 επανεκδόσεις, Polydor, 1971

Theodorakis Dirige Theodorakis, Vol 2 16 επανεκδόσεις, Polydor, 1971

The Magic Of Theodorakis ‎(LP, Comp), Columbia, 3C062 80385, 1971

John Williams (7), Maria Farandouri, Theodorakis – songs of freedom By Theodorakis 8 επανεκδόσεις, CBS, 1971

Ο κλασσικός κιθαρίστας John Williams συνεργάζεται με τη Μαρία Φαραντούρη το 1971, το άλμπουμ «Τα τραγούδια της Ελευθερίας» του Μίκη Θεοδωράκη.

John Williams & Maria Farantouri: SONGS OF FREEDOM (Theodorakis)

1972

1972: Συνεχίζει τις περιοδείες και τις συναυλίες του σε πολλές χώρες Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Σουηδία Φιλανδία Λίβανο, Ισραήλ, Αυστραλία, Μεξικό, Βενεζουέλα, Αργεντινή, Περού, ΗΠΑ και Καναδά, που είναι ταυτόχρονα κάλεσμα στην αντίσταση και τον αγώνα για την ανατροπή της χούντας. Συμμετέχει σε πολιτικές δραστηριότητες Σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών κομμάτων σε διάφορες χώρες. Στις συναυλίες του συμμετείχαν με ομιλίες και εκπρόσωποι των οργανώσεων κατά των τυραννικών καθεστώτων της Ισπανίας, Πορτογαλίας, Τουρκίας, Παλαιστίνης, αργότερα και της Χιλής. Έχει επαφές με τους: τον Γιασέρ Αραφάτ και την PLO, Τουπαμάρος, Ούλοφ Πάλμε, Σαντιάγκο Καρίγιο, Μπερλίγκουερ Φρανσουά Μιττεράν κ.ά.


7/01: Φεύγει η στιχουργός Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (1893 – 1972), μία από τις σημαντικότερες του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Με το Μίκη Θεοδωράκη γνωριζόταν αλλά δεν έτυχε να συνεργαστούν, πράγμα για το οποίο ο Θεοδωράκης δηλώνει ότι έχει μετανιώσει. [Συνέντευξη Νο 54 στο Θανάση Γιώγλου, στο βιβλίο του Μίκη Θεοδωράκη «Διάλογοι στο λυκόφως – 90 συνεντεύξεις», «Ιανός» 2016]

-/01-02: Συναυλίες Μ.Θ. Γενάρη & Φλεβάρη 1972: ΟΛΛΑΝΔΙΑ: (4 συναυλίες), ΒΕΛΓΙΟ: (5 συναυλίες), ΓΑΛΛΙΑ: (1 ή 3 συναυλίες), ΔΥΤ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ: (5 συναυλίες), ΔΑΝΙΑ: (5 συναυλίες), ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ: (4 συναυλίες), ΕΛΒΕΤΙΑ: (5 συναυλίες).


8/02: Φεύγει ο «Πατριάρχης» του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού Μάρκος Βαμβακάρης (Σύρος 1905 – Αθήνα, 1972). Γι’ αυτόν ο Μίκης Θεοδωράκης είπε: «Είμαστε όλοι κλαδιά ενός δέντρου. Και το δέντρο, είναι ο Μάρκος Βαμβακάρης»


5/03: Ο Μίκης Θεοδωράκης εγκαταλείπει το ΚΚΕεσ. με το οποίο είχε συνταχθεί μετά το σχίσμα του ΚΚΕ στις δύο παρατάξεις το 1968. Μαζί με τον Θ. Πάγκαλο και πολλές οργανώσεις του ΠΑΜ ιδρύουν τη Νέα Ελληνική Αριστερά (Ν.Ε.Α.), προκειμένου να υπάρξει μια αξιόπιστη προσπάθεια ε­νότητας της Αριστεράς.

Στο βιβλίο Πετρίδης Παύλος, Ο πολιτικός Θεοδωράκης (1940-1996), Προσκήνιο 1997 σελ.249-251, σημειώνεται:  «Οι διαταραγμένες σχέσεις αρχικά του Θεοδωράκη με την ηγεσία του ΚΚΕ τον προσανατόλισαν σε συνεργασία και στράτευση στο ΚΚ Εσωτερικού το οποίο εγκατέλειψε, γιατί η ηγεσία του δεν υπηρέτησε με συνέπεια το μέγα θέμα της ενότητας των Κομμουνι­στών, μένοντας απλά στα λόγια. Ο Θεοδωράκης θεωρεί, ότι το ΚΚΕ (Εσωτ.) τον ξεγέλασε. Εκμεταλλεύτηκε το κύρος και τη φήμη του με μοναδικό στόχο να χτυπήσει το ΚΚΕ. Δεν πιστεύει στην ενότητα των δύο παρατάξεων, πράγμα που αποτελούσε τη βασική προϋπόθεση που έθεσε ο Θεοδωράκης για τη συνεργασία τους. Ακόμη πιο διαφωτιστική για τους προβληματισμούς του απέναντι στην πορεία της Αριστερός η επιστολή που απηύθυνε τον Μάρτιο του 1972, προς το γραφείο της ΚΕ και όλα τα μέλη και στελέχη του ΚΚ Εσωτερικού:

– Όπως γνωρίζετε, λίγο πιο πριν και αμέσως μετά τη δικτατορία, πίστεψα και εργάστηκα μαζί με μερικούς άλ­λους συντρόφους όχι μόνο θεωρητικά, αλλά και πρακτικά για τη δημιουργία ενός ρι­ζικά ανανεωμένου κομματικού μηχανισμού μέσα στα πλαίσια της Ελληνικής Αριστε­ρός, που να ξεφεύγει οριστικά από τη βαριά δογματική και γραφειοκρατική κομματι­κή κληρονομιά. Όμως η προσπάθειά μας αυτή έγινε μέσα σε διάταξη μάχης. Γι’ αυτό το λόγο δε μπόρεσε να καταλήξει σε συγκεκριμένα αποτελέσματα γιατί όλοι μας ανε­ξαιρέτως, χτυπηθήκαμε από τον αντίπαλο. Όταν αργότερα, το ΚΚΕ διασπάστηκε, δεν πήρα θέση, γιατί καταλόγιζα στους συ­ντρόφους του Γραφείου Εσωτερικού βαθιές ευθύνες για την κατάσταση που υπήρχε μέσα στις γραμμές μας πριν από τη δικτατορία και γιατί στις κρίσιμες ώρες και μέ­ρες που ακολούθησαν το πραξικόπημα, που κυριολεκτικά μας αιφνιδίασε, δεν μπό­ρεσαν να ανταποκριθούν στα ηγετικά τους καθήκοντα. Ακόμα γιατί όταν βρεθήκαμε μαζί στην παρανομία, και όταν με καθαρότητα και εμμονή τους πρότεινα να μετα­φερθεί ντε φάκτο το κέντρο αποφάσεων στο εσωτερικό, αποκόμισα την εντύπωση ότι οι τότε σύντροφοι του Γραφείου Εσωτερικού, ακολουθώντας οδηγίες του Πολι­τικού Γραφείου (Βουκουρέστι), προσπάθησαν και τελικά κατάφεραν να με απομο­νώσουν από τις νεοδημιουργημένες οργανώσεις του ΠΑΜ. Γι’ αυτό και μετά τη διά­σπαση, όταν βρισκόμουν στη Ζάτουνα, εξακολούθησα να προβληματίζομαι και να ε­νεργώ προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή για μια ριζική ανανέωση. Όταν τον Απρί­λιο του 1970 απελευθερώθηκα, ήμουν πέρα για πέρα κυριαρχημένος από σκέψεις που αφορούσαν κυρίως την Αντίσταση. Πίστευα ότι ήμουν φορέας του ενωτικού πνεύμα­τος που κυριαρχούσε στο εσωτερικό. Περισσότερο από κάθε άλλον οι σύντροφοι του Γραφείου συμμερίστηκαν τις σκέψεις αυτές που βρήκαν έκφραση στην “Πρόταση των 9 σημείων” (ΕΑΣ).»


-/03: Συναυλίες Μ.Θ. στην Αυστραλία: 7 συναυλίες στη Μελβούρνη (Festival Hall), Αδελαϊδα (Thebarton Town Hall), Καμπέρρα, Μπρίσμπαν, Σίδνεϋ (Hordern Pavilon, 3 συναυλίες)

Επαφές στην Αυστραλία με το συνδικαλιστικό κίνημα και την αντιπολίτευση. Ο μέλλων πρωθυπουργός Ουίλσον παίρνει μέρος με ομιλίες στις συναυλίες του.

1972, Μάρτ. Υποδοχή στην Αυστραλία


10-29/04: Συναυλίες Μ.Θ. στην Ιταλία: Ρώμη (Cappella Sistina) 10/4, Ρέτζιο Εμίλια (Palais de Sport) 13/4, Φερράρα 14/4, Ούντινε 15/4, Τεργέστη 17/4, Μιλάνο 18-19/4, Μόδενα 20/4, Μπολώνια 21/4, Φορλί 22/4, Ραβέννα 23/4, Γκροσσέτο 26/4, Πράτο 27/4, Κάλιαρι 29/4

Ο Μίκης Θεοδωράκης στην Ιταλία συμμετέχει στις πολιτικές δραστηριότητες του ΚΚΙ, εκφωνεί λόγους στο πλευρό του γραμματέα του ΚΚΙ Ενρίκο Μπερλίνγκουερ. Στην Ρώμη σε συγκέντρωση στην Πιάτσα ντι Τζιοβάνι είναι κεντρικός ομιλητής μαζί με το Σαντιάγο Καρίγιο και τον Ενρίκο Μπερλίνγκουερ.


9-10/05: Συναυλίες Μ.Θ. στη Σουηδία: Στοκχόλμη 9 και 10/5

Συμμετέχει σε προεκλογικές συγκεντρώσεις πλάι στον Ούλαφ Πάλμε.

12-24/05: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Παρίσι (προάστιο Βιλζουίφ) 12/5, Κλερμόν-Φερράν 16/5, Περιγκέ 23/5, Σουαζί λε Ρουά 24/5,

Ο Θεοδωράκης συμμετέχει στο Γαλλικό προεκλογικό αγώνα. Παίρνει θέση υπέρ του Μετώπου Σοσιαλιστών-Κομμουνιστών. Συμμετέχει σε συγκεντρώσεις – συναυλίες στη γαλλική επαρχία και συνοδεύει τον Φρανσουά Μιττεράν.

27-31/05: Συναυλίες Μ.Θ. στη Δυτ.Γερμανία: Βερολίνο (Berlin Sports Palace) 27/5, Φράιμπουργκ 28/5, Μόναχο 29/5, Έσσεν 31/5


1-8/06: Συναυλίες Μ.Θ. στη Δυτ.Γερμανία: Βόννη (Teatro Beethoven Halle) 1/6, Μπέμπλινγκεν 2/6. Λουντβιχσχάφεν 3/6, Άαχεν 5/6, Μύνστερ 6/6, Αννόβερο 7/6, Αμβούργο 8/6

10-11/06: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Κορμπέιγ 10/6, Καέν 11/6


27-31/07-1/08: Συναυλίες Μ.Θ. στο Ισραήλ: Ιερουσαλήμ (Binyanei Hauma) 27/7, Τελ Αβίβ (Mann Auditorium) 29/7, Καισάρεια 30-31/7, Καισάρεια (σέ κιμπούτζ) 1/8

Την περίοδο αυτή ο Μίκης Θεοδωράκης συναντάται με τον τότε Αντιπρόεδρο της Ισραηλινής Κυβέρνησης Αλόν, που του ζητά να μεταφέρει μήνυμα στον Αραφάτ. Πραγματικά αμέσως μετά συναντάται με τον Αραφάτ, στον οποίο επιδίδει το μήνυμα της Ισραηλινής Κυβέρνησης και προσπαθεί να τον πείσει να αρχίσει συζητήσεις με την άλλη πλευρά. Στο μέλλον θα τύχαινε να παίξει πολλές φορές τον ρόλο του άτυπου πρεσβευτή μεταξύ των δύο πλευρών.

1972-7-30, Φεστιβάλ Ισραήλ. Στο θέατρο Καισάρειας

3/08: Ο λαϊκός συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου (1914-1972 τραυματίζεται θανάσιμα σε τροχαίο ατύχημα. Ήταν ένας από τους κύριους και σημαντικότερους εκπροσώπους του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού και ήταν ο πρώτος που επηρέασε το Μίκη Θεοδωράκη. Ο Θεοδωράκης εξόριστος στην Ικαρία άκουσε το τραγούδι του Γιάννη Παπαϊωάννου ”Καπετάν Ανδρέα Ζέπο”(1946) από τους συνεξόριστους Πειραιώτες και του προξένησε μεγάλη εντύπωση. Ο Ζέπος έγινε η αφετηρία για την ανακάλυψη και μελέτη του ρεμπέτικου στη συνέχεια. «Το 1947, σε μια μεταγωγή μας με καΐκι από τον Άγιο Κήρυκο στον Εύδηλο της Ικαρίας, άκουσα για πρώτη φορά λαϊκή μουσική. Το τραγούδι του Παπαϊωάννου “Καπετάν Ανδρέα Ζέππο”. Έγραψα λοιπόν μία σουΐτα με θέμα τον Ανδρέα Ζέππο. Ήταν ένα πάντρεμα της κλασικής με τη λαϊκή μουσική», θα πει σε μια συνέντευξή του [ΝΕΑ Γεραμάνης Πάνος 25 Ιουνίου 2004]


4-11/08: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Μασσαλία 4/8, Μαντόν 5/8, Ιμπέρια 6/8, Σαιν Ζυλιέν 9/8, Καπ ντ’ Άγκιτ 10/8, Πόρτ Λεκάτ 11/8. Επιστροφή στό Παρίσι, όπου ο Πάμπλο Νερούδα ακούει την πρόβα του Canto General.

1972 Αύγ. Στο στούντιο της rue Polyveau πρόβα του Canto General, με το ζεύγος Νερούντα
Παρίσι στούντιο της rue Polyveau πρόβες για το Camto General
Στο στούντιο της rue Polyveau πρόβα του Canto General, παρακολουθεί το ζεύγος Νερούντα

 

1972-8-17, στο δρόμο για τις πρόβες για συμμετοχή στο Festival d’ Avignon με το έργο Ballet Antigone II, μαζί η Claire Motte, πρώτη μπαλαρίνα της Όπερας του Παρισιού και ο Micha Van Hoechke, χορογράφος του Μπεζάρ.

28/08-2/09: Συναυλίες Μ.Θ. στην Αργεντινή: Μπουένος Άιρες (Stadium Luna Park) 28/8, όπου και η πρώτη παγκόσμια εκτέλεση του Canto General, στην πρώτη μορφή του, και 29/8 (Teatro Opera), Λα Πλάτα 30/8 και 1/9, Μπουένος Άιρες 2/9 «Εκεί στην Αργεντινή, νομίζω πώς έγιναν οι πιο σημαντικές πολιτικές συναυλίες-συγκεντρώσεις-διαμαρτυρίες, το 1972, -σημειώνει ο Μ.Θ.- όταν και η Ελλάδα και η Αργεντινή είχαν να κάνουν η καθεμιά με τη δική της χούντα. «Ελλάδα-Αργεντινή, ενωμένοι, λαοί θα νικήσουν τους φασίστες», κραύγαζαν πάνω από 20.000 Αργεντινοί στο Μπουένος Άιρες κάθε βράδυ μέσα στο Λούνα Παρκ κι απ’ έξω άλλοι τόσοι. Και ξεδιπλώνονταν κόκκινες σημαίες και πλακάτ.»

1972-8-30, La Plata, Argentina, Αφίσα για συναυλία
1972-8-27, Συνέντευξη Τύπου στο Hotel Planeta στο Buenos Aires.

4-6/09: Συναυλίες Μ.Θ. στο Περού: Λίμα (Palacio Municipal) 4-5/9, Λίμα (Πανεπιστήμιο) 6/9

12-18/09: Συναυλίες Μ.Θ. στη Βενεζουέλα: Καράκας 12-18/9 (6 συναυλίες).

 


22/09: Συναυλίες Μ.Θ. στη Φιλανδία: Ελσίνκι (2 συναυλίες) 22/9

23/09-1/10: Συναυλίες Μ.Θ. στην Ολλανδία: Αιντχόβεν (Philips Eindhoven Hall) 23/9, Χάγη (Congress) 24/9, Ρόττερνταμ (Doelen Hall) 29/9, Άμστερνταμ (Concert Gebaum) 30/9, Ουτρέχτη (Jaarbeurs) 1/10


8-24/10: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Σατώ-Σινόν 8/10, με παρουσία του Φρανσουά Μιττεράν, Ανζέρ (Municipal) 14/10, Παρίσι (Maison de la Mutualite), με την παρουσία πάλι του Φρανσουά Μιττεράν, 24/10

1972-10-24, Ο Μ. Θεοδωράκης στο καμαρίνι με τον Μιτεράν μετά από συναυλία
1972-10-24, Παρίσι Mutualite. Ο F. Mitterand παρακολουθεί τη συναυλία μαζί με τη Μαργαρίτα και Μυρτώ Θεοδωράκη

18-21/10: Συναυλίες Μ.Θ. στη Δυτ.Γερμανία: Ντύσσελντορφ (Rheinhalle) 18/10, Κίελ (Sporthalle) 19/10, Φραγκφούρτη (Congress Hall) 20/10, Βερολίνο (Sports Palace) 21/10


31/10-11/11: Συναυλίες Μ.Θ. στο Καναδά: Κεμπέκ (Grand Theatre) 31/10, Οττάβα (Centre National des Arts) 1/11, Βανκούβερ (Queen Elizabeth Theater) 2/11, Μόντρεαλ (Palace des Arts) 5/11, Τορόντο (Massey Hall) 6/11, Έντμοντον (Jubillee Auditorium) 7/11, Γουίνιπεγκ (Manitoba Centenial Concert Hall) 8/11, Σέρμπρουκ (στο Πανεπιστήμιο) 11/11


Δεκέμβριος:  Νέα σύσκεψη στο Λονδίνο για τη δημιουργία του Ε.Α.Σ. με τη συμμετοχή του ΠΑΜ, ΠΑΚ, Δ.Α., Υπερασπιστών της Δημοκρατίας και Ελευθέρων Ελλήνων. Οι τελευταίοι, αξιωματικοί εν ενεργεία, βασιλόφρονες, προσκομίζουν σχέδιο κατάληψης της Κρήτης, όπου μετά τη δημιουργία του ΕΑΣ η προσωρινή Κυβέρνηση θα μπορούσε να συνεχίσει ενιαία τον αγώνα από ελληνικό έδαφος. Οι βασιλόφρονες δέχονται να μη γυρίσει ο Κωνσταντίνος και να γίνει ύστερα από έξι μήνες δημοψήφισμα. Ο Α. Παπανδρέου το απορρίπτει. Θέτει ως προϋπόθεση να διακηρυχθεί ότι το θέμα του θρόνου έχει λυθεί de facto. Τελευταίο και οριστικό ναυάγιο των προσπαθειών για την επίτευξη αντιστασιακής ενότητας.


 

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ Μ.Θ. 1972

Mikis Theodorakis, Maria Farandouri – “The Hostage” (Brendan Behan) 12 επανεκδόσεις, Columbia, 1972

Lena Granhagen, Theodorakis & Biermann – Lena Granhagen Sjunger Theodorakis & Biermann ‎(LP, Album), Proprius, PROP 7718, 1972

Arja Saijonmaa & Mikis Theodorakis – Arja Saijonmaa & Mikis Theodorakis 2 επανεκδόσεις, Polydor, 1972

Theodorakis Dirige Theodorakis, Vol 3 et 4 5 επανεκδόσεις, Polydor, 1972

Premiere Symphonie (1948-1952) 2 επανεκδόσεις, Delta (42), 1972

Cunne Sings Theodorakis – C. Cunne Sings Theodorakis – Canti Della Resistenza – Canti Alla Libertà – Canzoni D’Amore – Ballate – Canti Di Prigionia ‎(LP), Joker (2), SM 3263, 1972

Theodorakis Concert 3 Arcadies No I, VII, VIII 3 επανεκδόσεις, Columbia, 1972

Αρκαδίες I, VII, VIII ‎(CD, Comp), EMI Columbia – FM Records, FM 1619 – CD5, 1972/1997

1972, Mikis Theodorakis, Νίκος Ξυλούρης – Kaymos ‎(7″, Single), EMI

Μίκη Θεοδωράκη-Οδυσσέα Ελύτη ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ τραγούδι: ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΝΔΗΣ ενορχήστρωση-διασκευή: Νίκος Μωραΐτης & Νίκος Μανιάτης από ηχογράφηση στο Παρίσι, 1972.

Playlist: ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ με τον Πέτρο Πανδή


ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ Μ.Θ. 1972

 “ETAT DE SIEGE” – “Κατάσταση πολιορκίας”

Σκηνοθεσία: Κώστας Γαβράς

Σενάριο: Franco Solinas, Κώστας Γαβράς

Πρωταγωνιστές: Yves Montand, Renato Salvatori, O.E. Hasse, …

Πολιτικό θρίλερ με θέμα την απαγωγή, ανάκριση κι εκτέλεση του Νταν Μιτριόνε, εκπαιδευτή των λατινοαμερικανικών αστυνομιών στις σύγχρονες “τεχνικές ανάκρισης” της CIA, από τους αντάρτες πόλης Τουπαμάρος της Ουρουγουάης (1970).

http://www.imdb.com/title/tt0070959/

Trailer: État de Siège (1973) Bande Annonce VF [HD]

Soundtrack: Mikis Theodorakis – State of siege Full Album


ΒΙΒΛΙΑ Μ.Θ. 1972

Το Χρέος (Πολιτικό), α’ & β’ τόμος – α’ έκδοση, εκδόσεις «Τετράδια της Δημοκρατίας», Ρώμη, 1971-1972 (β’ έκδοση 1974, Εκδ. Πλειάς) (επανέκδοση 2011 τομ. 3, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης)

Θεοδωράκης Μίκης, Άμεσα πολιτικά προβλήματα. Λονδίνο: Τετράδια της Δημοκρατίας, 1972

Θεοδωράκης Μίκης, Μουσική για τις μάζες, Εκδ. Ολκός, Αθήνα 1972 [Ένα βιβλίο που ξέφυγε από τη λογοκρισία της χούντας και κυκλοφόρησε στην Αθήνα.]

1973

16/01: Στο Λονδίνο προτείνει τη: «Λύση Καραμανλή», ως την μόνη διέξοδο που απέμεινε για την ανατροπή της Χούντας και την αποκατάσταση της δημο­κρατικής ομαλότητας στην Ελλάδα.

Γράφει ο Παύλος Πετρίδης, στο βιβλίο: Ο πολιτικός Θεοδωράκης (1940-1996), Προσκήνιο 1997 σελ.268, «Στις 16 Ιανουάριου του 1973, την προηγούμενη της πρώτης εκτέλεσης του έργου “18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας” του Ρίτσου στο Άλμπερτ Χωλ του Λονδί­νου, επρόκειτο να παρουσιαστεί σε μεγάλη πρες-κόνφερανς η αγγλική μετάφραση του βιβλίου μου “Το Χρέος” και όπως με ενημέρωσε ο εκδότης, υπήρχε μεγάλο ενδια­φέρον από όλα τα MME για το πρόβλημα της δικτατορίας στην Ελλάδα. Σκέφτηκα ότι αυτή η ευκαιρία με την τόσο μεγάλη δημοσιότητα δεν έπρεπε να πάει χαμένη και επικοινώνησα με τον Μητσοτάκη, μήπως είχε κάποια ιδέα. Εκείνος αμέσως μου πρότεινε να μιλήσω για την “λύση Καραμανλή”, διότι ο Καραμανλής του είχε δώσει την εντύπωση ότι ήθελε κάποια αφορμή για να ενεργοποιηθεί και βέβαια δεν θα υπήρχε τίποτα καλύτερο από το να το προτείνει ένας αριστερός πολιτικός του αντίπαλος ό­πως εγώ….

Τελικά αφού το σκέφτηκα πολύ και τα μέτρησα όλα, πήρα τη μεγάλη απόφαση. Στην πρες-κόνφρερανς δήλωσα ότι μετά την αποτυχία για ενότητα των αντιστασιακών δυνάμεων, δεν υπάρχει παρά μόνο μία λύση για να πέσει η χούντα: η λύση Καραμανλή. Απαντώντας μάλιστα σε ερώτηση Αμερικανού δημοσιογράφου “γιατί ο Καραμανλής”, εξήγησα ότι στην Ελλάδα την πολιτική κατάσταση διαμορφώνουν τρεις παράγοντες: Ο ελληνικός λαός, ο ελληνικός στρατός και οι Αμερικάνοι. Υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί που έχουν μαζί τους κάποιον από τους παράγοντες αυτούς. Ο Καραμανλής είναι ο μόνος που αυτή τη στιγμή έχει με το μέρος του και τους τρεις.

Αυτή ήταν η πρώτη φορά που προτάθηκε η “λύση Καραμανλή” δημόσια, γεγονός που έδωσε τροφή σε όλους τους εχθρούς μου, κομματικούς, ιδεολογικούς, προσωπικούς να αρχίσουν ένα φοβερό πόλεμο λάσπης, που εξακολουθεί μέχρι και σήμερα. Συνέβη δηλαδή ακριβώς αυτό που είπα στον ίδιο τον Καραμανλή κάποια από τις φορές που τον συνάντησα στο σπίτι του στην Πολιτεία: “Σας φορτώθηκα όπως ο Ιησούς τον Σταυρό”…

Καθολική αντίδραση από όλες τις πλευρές: ΠΑΚ, ΚΚΕ, ΚΚΕ Εσωτ. και απ’ όλες τις αριστερές οργανώσεις. Ορισμένοι μίλησαν για πολιτική αυτοκτονία του Μίκη Θεοδωράκη. Όμως η ζωή τον δικαίωσε γιατί αυτό που είπε «αν γινόταν δεκτό και μεθοδευόταν η επίτευξή του, πιθανόν να είχε αποφευχθεί η τραγωδία της Κύπρου στη συνέχεια».


17/01: Συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στην Αγγλία: Λονδίνο (Royal Albert Hall) 17/1, όπου η πρώτη εκτέλεση των 18 λιανοτράγουδων της πικρής πατρίδας, «αφιερωμένων στην πρώτη διαδήλωση της ελληνικής νεολαίας στους δρόμους της Αθήνας».

Έξι χιλιάδες άνθρωποι κρατούσαν τον ρυθμό, χτυ­πώντας “παλαμάκια” επί τρεις ώρες!… Στη σκηνή έπε­φταν λουλούδια. Και κάθε φορά που ο Μίκης επιχει­ρούσε ν’ αποσυρθεί, ένα άγριο ποδοβολητό δονούσε το τεράστιο θέατρο, υποχρεώνοντας τον Μίκη να συνεχί­σει και πάλι. Αυτή ήταν η πρωτοφανής ατμόσφαιρα εν­θουσιασμού που συνόδευσε το κοντσέρτο του Θεοδωράκη το Γενάρη του 1973 στο Άλμπερτ Χωλ του Λον­δίνου. [Φλέσσας Γιάννης, Οδοιπορικό με το Μίκη Θεοδωράκη, Εκδ. Αιγόκερως, 1994, σ.55] Όταν ο Μίκης τραγουδά «Τη Ρωμιοσύνη μην την Κλαις», όλοι οι θεατές ανάβουν κεριά.

1973-1-17, Μ.Θ., Μαρία Φαραντούρη, Albert Hall Λονδίνου, με τα 18 Λιανοτράγουδα

Μίκης Θεοδωράκης – 18 Λιανοτράγουδα Της Πικρής Πατρίδας (Full Album)

Πρόκειται για 18 τετράστιχα του Γιάννη Ρίτσου, γραμμένα στη φόρμα των δημοτικών λιανοτράγουδων, σε ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους στίχους, με πυκνό και λιτό ύφος. Η σύνθεση του δίσκου έγινε στο Παρίσι τη διετία 1971-1973 από τον Μίκη Θεοδωράκη, και η πρώτη εκτέλεση στις 30 Ιανουαρίου 1973 στο Albert Hall με τραγουδιστές τους: Μαρία Φαραντούρη, Πέτρο Πανδή, Αφροδίτη Μάνου, Αχιλλέα Κωστούλη και τον ίδιο το συνθέτη. Η πρώτη ηχογράφηση του έργου έγινε το 1973 στο Παρίσι με τους ίδιους τραγουδιστές και κυκλοφόρησε στην Γαλλία την ίδια χρονιά από την EMI France. [LP “Theodorakis Concert 1/ Lianotragouda/ Chansons de la Patrie Amère/ 18 Couplets de Yannis Ritsos” EMI/ Columbia] Παράλληλα ηχογραφήθηκε και στην Ελλάδα, κρυφά κατά τη διάρκεια της Χούντας, με τον Γιώργο Νταλάρα και την Άννα Βίσση. Με την πτώση της χούντας κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα πρώτα η έκδοση με τον Νταλάρα και μετά η έκδοση με Φαραντούρη, Πανδή, Μάνου και Κωστούλη. Λίγους μήνες αργότερα κυκλοφόρησε και τρίτη έκδοση του έργου με την Μ.Δημητριάδη, Ε.Βιτάλη, Κ.Καμένο, Σ.Πασπαράκη και Σ.Κρυστάλη.

19-31/01: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Λα Ροσέλ (Municipal) 19/1, Αρράς (Municipal) 21/01: Καέν (Theatre de Caen) 23/1, Χάβρη (Maison de la Culture) 26-27/01: Διέππη 28/1, Ανεσί (Action Culturel) 31/1


1-9/02: Συναυλίες Μ.Θ. στην Ελβετία: Λωζάννη (Theatre de Beaulieu) 1/2, Φρίμπουργκ (στο Πανεπιστήμιο) 2/2, Γενεύη (Victoria Concert Hall) 3-4/2 Βέρνη 8/2, Ζυρίχη (Congresshaus) 9/2


Ένα υπέροχο στιγμιότυπο

Μετά από το κοντσέρτο στη Γενεύη (4/2/1973) ο Μίκης παίζει και τραγουδάει μαζί με τον Πέτρο Πανδή την Αφροδίτη Μάνου παρέα με το κοινό. Οι μοιραίοι. Στίχοι:Κώστας Βάρναλης Μουσική:Μίκης Θεοδωράκης


6/02: Συναυλίες Μ.Θ. στην Ιταλία: Ιβρέα (Societe Musicale)

11/02: Συναυλίες Μ.Θ. στο Λουξεμβούργο: Λουξεμβούργο (Theatre de Luxembourg)

12/02: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Μπελφόρ (Maison du Peuple), Παρίσι (Odeon de Paris)

12/02: Συναυλίες Μ.Θ. στην Αυστρία: Βιέννη (Concert Hall)

16-27/02: Συναυλίες Μ.Θ. στο Ισραήλ: Αγελέτ Χασμάρ (2 συναυλίες, στο κιμπούτζ) 16/2, Ειν Γέβ 17/2, Τελ Αβίδ (Mann Auditorium) 18, 19 και 21/2, Χάιφα (2 συναυλίες, Armon) 22/2, Ιερουσαλήμ (Binyanei Hauma) 24-25/2, Τέλ Αβίδ (Mann Auditorium) 27/2


7/03: Συναυλίες Μ.Θ. στο Λίβανο: Βηρυτός

1973-3-7_ Στη Βηρυτό ο Π. Πανδής, ο Μ. Θεοδωράκης, ο Berlioz και ο Κωστούλης με τοπικές ενδυμασίες [187]

Μεταξύ Βυρηττού και Τέλ Αβίδ. Κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο στην Λευκωσία, ο Μ.Θ. δίνει συνέντευξη στο ΡΙΚ

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – 1973

Συνέντευξη του μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη στον δημοσιογράφο του ΡΙΚ Κώστα Σερέζη. Ο μουσικοσυνθέτης αναφέρεται στην τελευταία του δουλειά, στην μουσική που γράφει πάνω σε ποιήματα του Νερούντα και του Γιάννη Ρίτσου.

 

8-10/03: Συναυλίες Μ.Θ. στο Ισραήλ: Τέλ Αβίδ (Mann Auditorium) 8-9-10/3


3-22/04: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Παρίσι (Theatre Bobino) σχεδόν κάθε μέρα από 3 έως 21/4. Σε πρώτη εκτέλεση ο κύκλος τραγουδιών «Αρκαδία VII – Μιλώ – Χάρης 1944», Παρίσι (Palais des Sports) 14/4, Ρουαγιόν 15/4, Παρίσι (Cite Internationale universitaire de Paris) 22/4


25/04: Συναυλία Μ.Θ. στη Δυτ. Γερμανία: Αμβούργο


17/05: Συναυλία Μ.Θ. στην Αγγλία: Μάντσεστερ 17/5


10/06: Συναυλία Μ.Θ. στη Γαλλία: Βιλπαρίζι

18/06: Συναυλία Μ.Θ. στην Αυστρία: Γκράτς (Kammersaal)

21-24/06: Συναυλίες Μ.Θ. στο Λίβανο: Βηρυττός (Theater Casino du Liban) 21 και 22/6, Βύβλος (στην αρχαία πόλη) 24/6

25-26/06: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γιουγκοσλαβία: Ζάγκρεμπ (Palais des Sports) 25/6, Πόρτορογκ 26/6, Βελιγράδι (Palais des Sports) 28/6.


6-17/07: Συναυλίες Μ.Θ. στη Γαλλία: Καρκασόν (Theatre de la Cite) 6/7, Νοέ (Τουλούζη) 7/7, Βενταμπρέν 9/7, Νιμ (Arena) 11/7, Ντωβίλ 15/7, Λα Μπολ 17/7

13-14/07: Συναυλίες Μ.Θ. στη Τυνησία: Χαμμαμέτ 13/7, Καρχηδόνα (στο αρχαίο θέατρο) 14/7

27-30/07: Συναυλίες Μ.Θ. στη Σουηδία: Στοκχόλμη 27-28/7, Γκέτεμποργκ 30/7

1973-7-27, Lund Σουηδίας. Στην εκκλησία Cathedral Players, παρουσιάστηκε η Κατάσταση Πολιορκίας σαν Λειτουργία με παπά σολίστ και χορωδία

29/07: Συναυλία Μ.Θ. στη Δανία: Κοπεγχάγη


6-24/08: Συναυλίες Μ.Θ. στην Αργεντινή: Μπουένος Άιρες (Cine Metro) 6/8 και 9/8 (2 συναυλίες), 12/8 και 13/8 (2 συναυλίες), Ροζάριο 14/8, Κόρντοβα (Palais des Sports) 15/8, Μπουένος Άυρες (Stadium Luna Park) 17/8, Κόρντοβα 21/8, Μπουένος Άιρες (Stadium Luna Park) 23/8, Λα Πλάτα 24/8.

26/08: Συναυλία Μ.Θ. στη Βενεζουέλα: Καράκας (σε γήπεδο) 26/8

1973-8-9, Συναυλία στο θέατρο “Opera” του Buenos Aires. Διακρίνονται οι Μ. Φαραντούρη, Α. Μάνου, Π. Πανδής.
1973-8-26, Μ.Θ., Προετοιμασία συναυλίας στο στάδιο Caracas Βενεζουέλα [212] Διακρίνεται ο γιός του συνθέτη και ο σκηνοθέτης Λιαρόπουλος,

29-31/08 & 2-17/09: Συναυλίες Μ.Θ. στο Μεξικό: Πόλη του Μεξικού (Ferrocarrileros) 29-30-31/8 και 2/9, Πουέμπλα 9/9, Πόλη του Μεξικού (The Palacio de Belles Artes) 13-14/9.


11/09: ΧΙΛΗ: η προγραμματισμένη περιοδεία του Θεοδωράκη στη Χιλή ακυρώνεται, λόγω του πραξικοπήματος του Πινοσέτ με το οποίο ανετράπη ο Αλιέντε. Ο Πινοσέτ επιβάλει τη πιο στυγνή δικτατορία στην λατινική Αμερική. Η περιοδεία στη Λατινική Αμερική, έγινε με σκοπό ένα οφειλόμενο χρέος, να παρουσιάσει στο τέλος ο Θεοδωράκης στη Χιλή το Canto General. Το πραξικόπημα στη Χιλή, η δολοφονία του εκλεγ­μένου προέδρου Σαλβαντόρ Αλιέντε και η εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Στρατηγού Πινοσέτ δεν το επέτρεψαν. Η εκτέλεση του έργου στο Σαντιάγο, θα πραγ­ματοποιεί είκοσι χρόνια αργότερα.

Το 1971 που ο Θεοδωράκης συνάντησε τον Πρόεδρο Αλιέντε στο σπίτι του στη Χιλή, θυμάται που του είπε, πως έχει λύσει όλα τα προβλήματα της χώρας εκτός από ένα: το πρόβλημα του στρατού. «Θα το λύσω όμως με τον στρατηγό Πινοσέτ, που τον εμπιστεύομαι». Τελικά ο έμπιστος στρατηγός ήταν και ο δολοφόνος του, ο δολοφόνος της Χιλιανής δημοκρατίας. Ο στρατηγός Πινοσέτ ήταν αυτός που με το αιματηρό πραξικόπημα τον ανέτρεψε και βύθισε τη Χιλή στο πιο σκοτεινό και σκληρό καθεστώς. Ο Αλιέντε έπεσε νεκρός στη διάρκεια της πολιορκίας του προεδρικού μεγάρου από τους στρατιώτες του Πινοσέτ.

1973, Σπάνια κοινή φωτογραφία του στρατηγού και μετέπειτα δικτάτορα Πινοσέτ με τον πρόεδρο της Χιλής, Αλιέντε
1973-9-11, Πυροσβέστες βγάζουν τη σορό του Προέδρου Αλιέντε από το προεδρικό μέγαρο

 

1973-9-11 Το πραξικόπημα της Χιλής, Βομβαρδισμός του Προεδρικού Μεγάρου, η δολοφονία του Προέδρου Αλιέντε

Homenaje a Salvador Allende y Chile 1973 – ‘Estado de Sitio’ (Theodorakis)

Βίντεο-αφιέρωμα στον πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε και το λαό της Χιλής επ’ ευκαιρία των 40χρόνων απ’ το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα της 11ης Σεπτέμβρη 1973. Μουσική: “Κατάσταση Πολιορκίας” του Μίκη Θεοδωράκη.

 

29/09: Ο Νερούδα ήξερε πως πλησιάζει και η δική του ώρα και προετοίμασε τη φυγή του. Δεν πρόλαβε, όμως, καθώς 12 μέρες μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος, στις 23 Σεπτεμβρίου άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Σαντιάγο όπου είχε μεταφερθεί έξι ώρες νωρίτερα. Την επόμενη ημέρα θα έφευγε από τη Χιλή. Έπασχε από καρκίνο του προστάτη, ωστόσο κάποιοι είπαν ότι τον δολοφόνησαν (πράγμα που διερευνάται 46 χρόνια μετά), άλλοι ότι δεν άντεξε η καρδιά του να βλέπει τη χώρα του στο τρόμο της χούντας. Η κηδεία του Neruda έγινε η πρώτη δημόσια πράξη αντίστασης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία του Pinochet . Ενώ ήταν δεκάδες χιλιάδες Χιλιανοί κείνες τις μέρες που συλλαμβάνονταν, φυλακίζονταν, εκτελούνταν από το καθεστώς, οι θαρραλέοι φίλοι του Neruda, αψηφούσαν τον τρόμο του καθεστώτος, διέσχισαν τους δρόμους του Σαντιάγο με το φέρετρο του κραυγάζοντας συνθήματα, και τραγουδώντας τη διεθνή. Για πολλούς απ’ αυτούς στη συνέχεια το τίμημα ήταν πολύ σκληρό.

1973-9-23_Η κηδεία του Pablo Neruda

Funeral de Pablo Neruda 1973

 

28/09 & 1-29/10: Συναυλίες Μ.Θ. στις ΗΠΑ: Σαιν Λούις (Stephens College, Assemply Hall) 28/9, Νέα Υόρκη (2 συναυλίες, Lincoln Center) Όταν ο Μίκης τραγουδά «Τη Ρωμιοσύνη μην την Κλαις», όλοι οι θεατές ανάβουν κεριά. 1/10, Βοστώνη (Boston Music Hall) 2/10, Πίτσμπουργκ (Syria Mosque) 3/10, Ντητρόιτ (Masonic Temple) 5/10, Καμποντέιλ (Shryock Auditorium) 6/10, Τσιντσινάτι (Music Hall) 7/10, Ουάσιγκτον (Kennedy Center) 8/10, Μιννεάπολη (Municipal Auditorium) 10/10, Σαιν Λούις (American Theater) 12/10, Όμπερλιν(Oberlin College) 13/10, Μιλγουόκι 14/10, Κίνγκσβιλ (Edward Jones Auditorium) 15/10, Σαν Φρανσίσκο (Πανεπιστήμιο Davis, Freeborn Hall) 17/10, Σάντα Μόνικα (Civic Auditorium) 18/10, Μπέρκλεϋ (Πανεπιστήμιο, Zellerbach Auditorium) 20/10, Σηάτλ (Opera House) 21/10, Ώλμπανυ (Palace) 23/10, Σικάγο (Arie Crown Theater) 26/10, Στάνφορντ (Shakespeare Theater) 27/10, Φιλαδέλφεια (Academy of Music) 29/10


2/10: Οι κριτικές στον αμερικανικό τύπο για την μουσική του Μ.Θ. είναι κάτι περισσότερο από επαινετικές. Γράφουν οι N.Y. TIMES σ’ ένα άρθρο τους με τίτλο «Μια τέχνη χωρίς σύνορα». Η καλλιτεχνική φήμη του Μίκη Θεοδωράκη σ ‘αυτή τη χώρα έχει επισκιαστεί τα τελευταία χρόνια από τις πολιτικές και πολιτικές δοκιμασίες του. Αλλά χθες το βράδυ στο Avery Fisher Hall, στο μεγάλο αμερικανικό ντεμπούτο του, ο κ. Θεοδωράκης παρουσίασε μια συνολική εικόνα για το έργο του και ήταν μια συναρπαστική μουσική εμπειρία… Τελικά, δεν μπορεί κανείς να διαχωρίσει την πολιτική του κ. Θεοδωράκη από τη μουσική του. Μοιράζεται τον ελευθεριακό ιδεαλισμό του Μπετόβεν και την πατριωτική πολιτική εμπλοκή του Paderewski και αυτές οι ανησυχίες αναπόφευκτα αντικατοπτρίζονται στην τέχνη του. Αυτό που ήρθε στη μουσική του και στις παθιασμένες εμφανίσεις των τριών τραγουδιστών του – η Μαρία Φαραντούρη, η Αφροδίτη Μάνου και ο Πέτρος Πάνδης – ήταν ένα ρομαντικό γκρουπ που μεταδίδεται άμεσα σε οποιοδήποτε ακροατήριο.

Τα έργα του κ. Θεοδωράκη φτάνουν πέρα ​​από τον φορμαλισμό και τον ατομικισμό για να προτείνουν κάτι ασυνείδητα κοινόχρηστο. Κάποιος μπορεί εύκολα να καταλάβει, μετά από συναυλία χθες το βράδυ, γιατί αυτό είναι το είδος της μουσικής που κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται ότι πρέπει να απαγορεύσουν…»

N.Y. TIMES 2/10/1973 An Art Without Borders


Μερικά τραγούδια από τον κύκλο τραγουδιών “ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ” γράφτηκαν στο Μεξικό, τον Καναδά και τις ΗΠΑ το καλοκαίρι και φθινόπωρο του 1973 κατά την περιοδεία του Θεοδωράκη με το συγκρότημά του. Αυτά τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν αργότερα με ορχήστρα και τον Στέλιο Καζαντζίδη. Μια ηχογράφηση έγινε σε σπίτι της Νέας Υόρκης το Νοέμβρη του 1973 με τον συνθέτη να παίζει πιάνο και να τραγουδά τα καινούργια του τραγούδια.

Playlist: Mikis on piano “STIN ANATOLI” (1973)


“ΑΡΚΑΔΙΑ ΙΙ” -είναι ο δεύτερος κύκλος τραγουδιών που έγραψε ο Θεοδωράκης εξόριστος στη Ζάτουνα της Αρκαδίας, τον Ιανουάριο του 1969, σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου. Τα περισσότερα τραγούδια άγνωστα στο ευρύτερο κοινό, με εξαίρεση το “Στο παζάρι του ληστή” που ηχογραφήθηκε από τον Β. Παπακωνσταντίνου, Μ. Ζορμπαλά, Τ. Τσανακλίδου κ.α. και 2-3 ακόμα που τα συμπεριέλαβε ο Μίκης στις συναυλίες στο εξωτερικό επί χούντας μετά το 1970. Ο κύκλος ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη το φθινόπωρο του 1973, με τον συνθέτη να παίζει πιάνο και να τραγουδά ο ίδιος.

Playlist: Θεοδωράκης ΑΡΚΑΔΙΑ ΙΙ


14/11: Κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους φοιτητές. Συρροή κόσμου και μετατροπή της σε μαζική εξέγερση. Αιματηρές συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας με δεκάδες νεκρούς κι εκατοντάδες τραυματίες (16/11). Κατάληψη και εκκένωση της Πολυτεχνικής σχολής και στη Θεσ/νίκη (16-17/11).

17/11: Βίαιη καταστολή της φοιτητικής εξέγερσης στο Πολυτεχνείο από το στρατό και την αστυνομία. Το τανκ μπαίνει στο Πολυτεχνείο για να καταστείλει τη φοιτητική εξέγερση κατά της δικτατορίας. 15 νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Εκατοντάδες συλλήψεις γίνονται από όργανα του δικτατορικού καθεστώτος. Κήρυξη του στρατιωτικού νόμου, κάθοδος των τανκς και εκκένωση του ΕΜΠ .

Ήταν 17 Νοέμβρη… Ένα τραγούδι γραμμένο για άλλη περίσταση, ήρθε να εκφράσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Στο βίντεο που ακολουθεί το «Γελαστό Παιδί» του Μίκη Θεοδωράκη από την πρώτη μετά την πτώση της χούντας συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο Καραϊσκάκη ένα χρόνο μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Το γελαστό παιδί – Θεοδωράκης Φαραντούρη (1974)


ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Γραμμένο λίγες μέρες μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείο σε στίχους του Γιάννη Γρεβενιώτη. Βίντεο του Γιώργου Λογοθέτη με τον Μίκη Θεοδωράκη να τραγουδάει τον Ύμνο.

Βασίλης Παπακωνσταντίνου – ‘Υμνος του φοιτητή διαδηλωτή


1-27/11: Συναυλίες Μ.Θ. στο Καναδά: Μόντρεαλ (Place des Arts) 1-2-3-4/11, Γουίνιπεγκ (Jubilee Auditorium) 5/11, Ρετζάινα (Centre of Arts) 7/11, Σασκατούν (Saskatoon Auditorium) 8/11, Έντμοντον (Jubilee Auditorium) 9/11, Βανκούβερ (Queen Elizabeth) 11/11, Κάμπελτον (Polyvalente Campbellton) 13/11, Ριμούσκι (Centre Civique) 14/11, Έντμοντον (Pavilion) 16/11, Σέρμπρουκ (Πανεπιστήμιο) 17/11, Άλμα (Polyvalente) 18/11, Τορόντο (Massey Hall) 20-21/11, Αλλάουα (Centre Nation der Arts) 22/11, Βικτόριαβιλ (Laurier) 23/11, Κεμπέκ (Grand Theatre) 24/11, Μόντρεαλ (Le Plateau) 26/11, Μόντρεαλ (στο Πανεπιστήμιο) 27/11


ΦΙΛΜ 1973 με μουσική Μ.Θ.

SUTJESKATHE FIFTE OFFENSIVE” – “Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ SUTJESKA – Η ΠΕΜΠΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ”

Σκηνοθεσία: Stipe Delic

Σενάριο: Sergey Bondarchuk, Wolf Mankovitsch, Ugo Pirro, Branimir Scepanovic

Πρωταγωνιστές: Richard Burton, Ljuba Tadic, Velimir Zivojinovic, …

Η Μάχη της Sutjeska γνωστή ως «πέμπτη επίθεση» είναι η πιο δύσκολη, πιο τραγική και η μεγαλύτερη μάχη των Γιουγκοσλάβων Παρτιζάνων μ’ αρχηγό τον Τίτο, στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

http://www.imdb.com/title/tt0070758/

film: The Battle of Sutjeska -1973- Richard Burton (English Subtitles)

Soundtrack: Mikis Theodorakis – Marshall Tito & The Battle Of Sutjeska (O.S.T)

 

 “SERPICO” – “ΣΕΡΠΙΚΟ

Σκηνοθεσία: Sidney Lumet

Σενάριο: Peter Maas (βιβλίο), Waldo Salt (σενάριο)

Πρωταγωνιστές: Al Pacino, John Randolph, Jack Kehoe, …

Αστυνομική ταινία με βαθιές κοινωνικές προεκτάσεις γύρω από τη δράση ενός αγνού αστυνομικού που αρνείται να συνεργαστεί με τους προστάτες του οργανωμένου εγκλήματος. Το διεφθαρμένο και εγκληματικό οδοιπορικό μιας χώρας και μιας κοινωνίας, που όσο και αν θέλει να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό της, πάντα βρίσκεται κάποιος εκεί για να την ξεσκεπάσει.

http://www.imdb.com/title/tt0070666/?ref_=ttrel_rel_tt

Trailer: SERPICO – Trailer ( 1973 )

Soundtrack: Mikis Theodorakis – Serpico (Original Soundtrack) (Full Album)


ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ 1973 Μ.Θ.

Μίκης Θεοδωράκης , Ποίηση Γιάννης Ρίτσος – Concert 1 Lianotragouda (Chansons De La Patrie Amère) 4 επανεκδόσεις, ΕΜΙ Columbia, 1973

Mikis Theodorakis, Los Calchakis – Bande Originale Du Film “Etat De Siege” 18 επανεκδόσεις, CBS, Arion, 1973

Mikis Theodorakis – State of siege Full Album

Στο άλμπουμ συμπεριλαμβάνονται και τα εννέα θέματα που προορίζονταν για την ταινία. Ηχογραφήθηκαν στο Παρίσι τα Χριστούγεννα του 1972 με το Χιλιανό συγκρότημα Los Calchakis και τους μουσικούς της ορχήστρας του Μ. Θεοδωράκη.

Serpico (Original Music From The Soundtrack) 23 επανεκδόσεις, Paramount Records, 1973

Mikis Theodorakis played by Manos Tacticos & His Bouzoukis* -The Music Of Mikis Theodorakis 2 επανεκδόσεις, Music For Pleasure, 1973

1974

Και το 1974 ο Μίκης Θεοδωράκης συνέχισε τις περιοδείες και τις συναυλίες του στην Ευρώπη και Αμερική, συνδυάζοντάς τις με τον αντιδικτατορικό αγώνα. Συμμετέχει στο γύρισμα ντοκιμαντέρ στη Νέα Υόρκη και Παρίσι (παρακάτω αναφορά). Στο πρώτο εξάμηνο η προσπάθειά του επικεντρώνεται στην ανάπτυξη του “κινήματος της Νέας Ελληνικής Αριστεράς”.

18/02: ο Θεοδωράκης προχωρούσε στην αποσαφήνιση των στόχων του “κινήματος της Νέας Ελληνικής Αριστεράς” Γράφει μεταξύ των άλλων: «Πέρασαν οχτώ μήνες περίπου από το με­γαλειώδες ξεσήκωμα του Νοέμβρη και την εγκατάσταση δεύτερης δικτατορικής βάρ­διας στη χώρα μας, που διαδέχθηκε την εξάχρονη παπαδοπουλική κυριαρχία κατευθυνόμενη από το ίδιο ακριβώς κέντρο εξουσίας. Τα χρονικά περιθώρια μας επιτρέ­πουν ν’ αντιμετωπίσουμε με υπεύθυνη, ψύχραιμη και αντικειμενική στάση την όλη πορεία της χώρας μας και του λαϊκού Κινήματος ειδικότερα. Βρισκόμαστε μπροστά στο επιτακτικό ιστορικό χρέος να καθορίσουμε σαν Κίνημα Νέας Αριστερός το πο­λιτικό στίγμα σήμερα, και να οργανώσουμε και να σχεδιάσουμε τον αγώνα που θα ο­δηγήσει το λαό σε νίκη με προοπτική το χτίσιμο της μελλοντικής κοινωνίας, δικαιώ­νοντας τις πολύχρονες θυσίες του και τα οράματα του. Για να φτάσουμε όμως εδώ πρέπει η Νέα Ελληνική Αριστερά να δομηθεί σ’ αυτή τη βάση της προετοιμασίας της επαναστατικής αλλαγής, να επεξεργαστεί συγκεκριμένο σχέδιο για την επιβολή της λαϊκής κυριαρχίας …η αλλαγή είναι υπόθεση όλων των λαϊκών δυνάμεων του κάθε Έλληνα που πρέπει να εξασφα­λιστεί η συμμετοχή του στον αγώνα….»


1974-4-30, Προεκλογική συγκέντρωση του Σοσιαλιστικού κόμματος Γαλλίας με συναυλία του Μ.Θ.

Στην Ελλάδα στα μέσα του 1974 οι εξελίξεις υπήρξαν ραγδαίες. Πυροδοτήθηκαν από τη μεθόδευση της χούντας για την ανατροπή με πραξικόπημα του Προέδρου της Κύπρου Μακαρίου. Ακολούθησε η Τουρκική εισβολή και κατάληψη της βόρειας Κύπρου.

 Στη συνέχεια θα γίνει αυτό που είχε προτείνει ο Μίκης Θεοδωράκης τον προηγούμενο χρόνο στο Λονδίνο (16/01/1973) σε συνέντευξη τύπου, ως την μόνη μεταβατική λύση που απέμεινε για την απομάκρυνση της Χούντας και την αποκατάσταση της δημο­κρατικής ομαλότητας στην Ελλάδα.

Τότε αιτιολόγησε την πρότασή του “για τη λύση Καραμανλή” με την λογική.  Είπε: «εξήγησα ότι στην Ελλάδα την πολιτική κατάσταση διαμορφώνουν τρεις παράγοντες: Ο ελληνικός λαός, ο ελληνικός στρατός και οι Αμερικάνοι. Υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί που έχουν μαζί τους κάποιον από τους παράγοντες αυτούς. Ο Καραμανλής είναι ο μόνος που αυτή τη στιγμή έχει με το μέρος του και τους τρεις». Παύλος Πετρίδης, στο βιβλίο: Ο πολιτικός Θεοδωράκης (1940-1996), Προσκήνιο 1997 σελ.268

Ο Θεοδωράκης πρόβαλε τότε αυτή τη λύση, αφού όλες οι προσπάθειες ενότητας του αντιδικτατορικού αγώνα και του συντονισμού των αντιδικτατορικών οργανώσεων, για την ανατροπή της χούντας και την ομαλή δημοκρατική μετάβαση, είχαν αποτύχει.

Δυστυχώς τότε δέχτηκε την απόρριψη και τα ομαδικά πυρά όλων των πολιτικών δυνάμεων και συνέχισε να τα δέχεται και μετά την πτώση της χούντας.

Αν είχε μεθοδευτεί από τότε αυτό που πρότεινε και ήταν εφικτό, αυτό που έγινε τελικά, θα είχε αποφευχθεί η τραγωδία της Κύπρου, το πραξικόπημα και η εισβολή της Τουρκίας.

Η ιστορία εδώ δικαίωσε το Μίκη Θεοδωράκη.


Η σειρά των γεγονότων σε συντομία είναι η ακόλουθη:

15/07: Η Κυπριακή Εθνοφρουρά με την υποστήριξη μονάδων της ΕΛΔΥΚ ανατρέπει το νόμιμο ηγέτη της Κύπρου αρχιεπίσκοπο Μακάριο, εγκαθιστώντας στο προεδρικό αξίωμα το ανδρείκελο Ν. Σαμψών. Ο πρόεδρος Μακάριος επιβιώνει από την επίθεση κατά του Προεδρικού Μεγάρου και διαφεύγει ασφαλής. Ανοίγει ο δρόμος για τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο.

20/07: Αρχίζει η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η Τουρκία πραγματοποιεί την πρώτη φάση της εισβολής στην Κύπρο με μεγάλες ναυτικές και αεροπορικές στρατιωτικές δυνάμεις. Γενική επιστράτευση στην Ελλάδα. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εγκρίνει το ψήφισμα 353 που «απαιτεί τον άμεσο τερματισμό της ξένης στρατιωτικής επέμβασης στην Κυπριακή Δημοκρατία».

23/07: Πνιγμένη στο αίμα του εγκλήματος στην Κύπρο, η χούντα της Αθήνας καταρρέει και παραδίδει την εξουσία στους παραδοσιακούς πολιτικούς των οποίων ηγείτο ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Μετά από παρασκηνιακή παρέμβαση του Ε. Αβέρωφ μετεκλήθη εσπευσμένα από το Παρίσι ο Κ. Καραμανλής, ο οποίος επέστρεψε θριαμβευτής στις 24 Ιουλίου. Στην Κύπρο, παραιτείται από την προεδρία ο διορισμένος Νίκος Σαμψών και τη θέση του παίρνει ο Γλαύκος Κληρίδης.

24/07: Στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, χιλιάδες λαού υποδέχονται στις 2:00 π.μ. τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που φτάνει από το Παρίσι. Στις 4:15 π.μ. ορκίζεται πρωθυπουργός μπροστά στο στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη.

 

23/07: Ο Μίκης Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια ενός ρεσιτάλ με τη συνοδεία του Πέτρου Πανδή, για συμπαράσταση στους Μαροκινούς φοιτητές, μαθαίνει για την κατάρρευση της χούντας και την επιστροφή Καραμανλή στην Αθήνα. Την επομένη μέρα…

24/7: Ο Μίκης Θεοδωράκης επιστρέφει στην Ελλάδα. Θριαμβευτική υποδοχή στην Αθήνα, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Την ώρα που ο κόσμος κατευθύνεται προς την Αθήνα, αποφασίζεται συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο. Μπροστά στο Α’ Νεκροταφείο ενισχυμένες δυνάμεις και τεθωρακισμένα της αστυνομίας. Ο Θεοδωράκης αποφασίζει να ματαιωθεί η συγκέντρωση γιατί φοβάται προβοκάτσια.

Η επιστροφή και υποδοχή του Μίκη Θεοδωράκη στην Ελλάδα εικόνες από το Associated Press

1974-7-24, Άφιξη Μίκη Θεοδωράκη στην Ελλάδα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, εδώ με τους γονείς του.

14/08 Η Τουρκία πραγματοποιεί τη δεύτερη φάση της στρατιωτικής εισβολής στη Κύπρο και καταλαμβάνει το 36,2% του εδάφους της χώρας. Μετά τον Αττίλα II η κυβέρνηση Καραμανλή αποσύρει την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του NATO.

16/08: Ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει στην Ελλάδα, μετά την αυτοεξορία του λόγω της δικτατορίας.


7-8/09: Φεστιβάλ Humanite στο Παρίσι, ο Μίκης παρουσιάζει για πρώτη φορά τα τέσσερα πρώτα τραγούδια του Canto General στην τελική τους μορφή, με ερμηνευτές τη Μαρία Φαραντούρη και τον Πέτρο Πανδή.

1974-9-7 Πρεμιέρα για το Canto General στη γιορτή της Humanité στο ΠαρίσιΑπόσπασμα από την πρεμιέρα. VEGETACIONES με τη Maria Farantouri

Vegetaciones, «Οι βλαστήσεις», τραγουδισμένες από την Μαρία Φαραντούρη στο Φεστιβάλ της εφημερίδας Humanité. Από το φιλμ που είχαν γυρίσει παρακολουθώντας την εκδήλωση, οι σκηνοθέτες: ο Λάμπρος Λιαρόπουλος (1936-1983) και ο Χρήστος Μάγκος (1942-2018).

24/09: Δημοσιεύονται τα διατάγματα με τα οποία καταργείται ο περίφημος AN 509 και νομιμοποιείται το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ).


7/10: Ο πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος, που είχε ανατραπεί από τη χούντα των Αθηνών στις 15 Ιουλίου, επιστρέφει στο νησί, έπειτα από εξορία 4,5 μηνών.

8/10: Μετά από επίπονες διαβουλεύσεις με μεσολαβητή το Μίκη Θεοδωράκη δημιουργείται η Ενωμένη Αριστερά (Ε.Α.) και εξαγγέλλεται η εκλογική συμφωνία μεταξύ KKE και ΕΔΑ (η οποία περιλαμβάνει και το ΚΚΕεσ). H αναγγελία της συμφωνίας γίνεται με ταυτόχρονη ανακοίνωση της 10μελούς διοικούσας επιτροπής. Τα μέλη της ήταν: Ηλίας Ηλιού, Χαρίλαος Φλωράκης, Βασίλης Ευφραιμίδης, Σταύρος Ηλιόπουλος, Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Καλούδης, Νίκος Κυριακίδης, Λεωνίδας Κύρκος, Γιώργος Σπηλιόπουλος και Κώστας Φιλίνης. Στην ανακοίνωση για τη σύσταση της Ενωμένης Αριστεράς τονίζονται τα εξής: «Σκοπός της EA είναι η άσκηση πολιτικής δράσης που θα αποβλέπει στην υπεράσπιση και κατοχύρωση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, στην απόκρουση κάθε δικτατορικής απειλής, στη στερέωση και διεύρυνση της δημοκρατίας και στην προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων». Ο Μ.Θ. θα είναι υποψήφιος Βουλευτής της Ε.Α. στη Β’ Πειραιά.


9-10/10: Δύο πολύ μεγάλες συναυλίες το 74, μετά την πτώση της Χούντας, στο Στάδιο Καραϊσκάκη και στο γήπεδο του Παναθηναϊκού με το Μίκη Θεοδωράκη να παρουσιάζει τα απαγορευμένα μέχρι τότε έργα του. Συμμετείχαν και οι συνθέτες Μαρκόπουλος, Λοΐζος, Ξαρχάκος και πλήθος ερμηνευτών. Η είσοδος του Μίκη στο Στάδιο συνοδεύτηκε από ιαχές από τους χιλιάδες θεατές και το σύνθημα «Δώσε τη χούντα στο λαό». Ο Νίκος Κούνδουρος γύρισε ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο με τα τραγούδια, τη συγκίνηση, το παλμό και τα συνθήματα, απ’ αυτές τις συναυλίες με τίτλο «Τραγούδια της Φωτιάς». Τα πλάνα με τον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει στη σκηνή και να τραγουδάει και το τεράστιο πλήθος να ακολουθεί με πάθος έκαναν το γύρο του κόσμου και έμειναν στην ιστορία.

1974-10-9_ Συναυλία Μ.Θ. στο στάδιο Καραϊσκάκη. Διακρίνονται οι Μ.Θ., Μαρία Φαραντούρη, Γιάγκος Πεσμαζόγλου, Ηλίας Ηλιού

1974-10-9, Συναυλία Μ.Θ. στο στάδιο Καραϊσκάκη
1974-10-9, Συναυλία Μ.Θ. στο στάδιο Καραϊσκάκη, Μ.Θ. & Γιάννης Ρίτσος

Μίκης Θεοδωράκης 1974, πρώτη συναυλία στο Στάδιο Καραϊσκάκη, Είσοδος, α’ τραγούδι.

Η ταινία: Τραγούδια της Φωτιάς – 1974 του Νίκου Κούνδουρου

Η ταινία έχει επίκεντρο δύο πολύ μεγάλες και θυελλώδεις συναυλίες το 74, μετά την πτώση της Χούντας (Ιούλιος 1974), στο Στάδιο Καραϊσκάκη και στο γήπεδο του Παναθηναϊκού με το Μίκη Θεοδωράκη, καθώς επίσης και άλλες μαζικές εκδηλώσεις που έγιναν στην Αθήνα το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς για την πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου. Η ταινία αποτυπώνει με γλαφυρότητα το κλίμα που επικρατούσε, μετά την πτώση της Χούντας. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης ο Νίκος Κούνδουρος τη χαρακτηρίζει μια ταινία-ωδή στη λευτεριά. Καλλιτέχνες που συμμετείχαν στις συναυλίες Συνθέτες: * Μίκης Θεοδωράκης * Γιάννης Μαρκόπουλος * Σταύρος Ξαρχάκος Ερμηνευτές: * Γιώργος Νταλάρας * Μαρία Φαραντούρη * Μαρίζα Κοχ * Μάνος Λοΐζος * Μελίνα Μερκούρη * Νίκος Ξυλούρης * Λάκης Χαλκιάς * Αντώνης Καλογιάννης * Χαράλαμπος Γαργανουράκης * Λιζέττα Νικολάου


2/11: Προεκλογική συγκέντρωση του συνδυασμού της Ενωμένης Αριστεράς (Ε. Α.) στη πλατεία Κοτζάμπαση στα Χανιά ενόψει της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης της 17ης Νοεμβρίου 1974. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΦΙΛΙΝΗΣ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Εσωτερικού, που μετέχει στον εκλογικό συνδυασμό της Ενωμένης Αριστεράς, μιλάει για το ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην επιβολή της Δικτατορίας στην ΕΛΛΑΔΑ και στα γεγονότα στην ΚΥΠΡΟ και ζητά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, που επίσης μετέχει στο συνδυασμό της Ενωμένης Αριστεράς, μεταξύ άλλων προτάσσει το αίτημα για εθνική ανεξαρτησία και καταγγέλλει τον αμερικανικό πολιτιστικό ιμπεριαλισμό. Τέλος, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και υποψήφιος Βουλευτής Β Αθηνών με τον συνδυασμό της Ενωμένης Αριστεράς ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ προειδοποιεί για αμερικανονατοϊκά σχέδια απεργαζόμενα την επίλυση του Κυπριακού και την εκμετάλλευση του πετρελαϊκού πλούτου του Βορείου Αιγαίου, με τρόπο αντίθετο προς τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, και θίγει θέματα εσωτερικής πολιτικής που αφορούν τους αγρότες, την περιφερειακή οικονομική ανάπτυξη, την εκβιομηχάνιση κ. ά.

Στιγμιότυπα από το ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ


11/11: Προεκλογική συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς στην Κοκκινιά. Χαρακτηριστικό απόσπασμα από την προεκλογική ο­μιλία του Μ.Θ.: «- Λαέ, γι’ άλλη μία φορά μέσα στην ταραγμένη ιστορία της χώρας μας, η Ελληνική Αριστερά έδειξε περίτρανα πως είναι η βασική δύναμη της Δημοκρατίας. Οι καιροί είναι δύσκολοι και η ευθύνη σου, λαέ, είναι πάρα πολύ μεγάλη για το τί θα συμβεί αύριο στη χώρα μας. Γι’ αυτό πριν αποφασίσεις: Σκέψου σωστά. Χωρίς φανατισμούς και αυταπάτες. Πάτα γερά πάνω στην πραγματικότητα. Άκουσε, εξέτασε, ζύγισε, κρίνε, αποφάσισε.

Από την απόφασή σου θα εξαρτηθεί το μέλλον της χώρας. Μην ξεχνάς από πού βγαίνουμε, από ποια κόλαση, από ποια ζούγκλα. Μην ξεχνάς πως οι μηχανισμοί, ξέ­νοι και ντόπιοι, που γέννησαν την κόλαση και τη ζούγκλα, παραμένουν σχεδόν άθι­κτοι. Έτσι ώστε να προχωράς πάνω σε ναρκοθετημένο έδαφος. Γι’ αυτό κάθε βήμα σου μπορεί να έχει τεράστια σημασία. Μην παρασυρθείς. Μην ξεχαστείς. Βλέπε σω­στά και προχώρα. Θα απαιτήσουμε μέσα στη Βουλή να τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι οι ένοχοι και οι συνένοχοι της δικτατορίας. Θα προτείνουμε να συμπεριληφθεί στο Σύνταγμα ειδικό άρθρο που να προβλέπει την ποινή του θανάτου για κείνον ή για κείνους που θα τολμήσουν: 1. Να αγγίξουν τις ελευθερίες του λαού. 2. Να ανα­τρέψουν την Δημοκρατία. 3. Να βάλουν σε κίνδυνο την Εθνική Ανεξαρτησία. Θα α­παιτήσουμε την ποινή του θανάτου για τους αρχιβασανιστές καθώς και για κείνους που εκτελέσαν τα παιδιά μας στις μέρες του Νοέμβρη. Τέλος θα απαιτήσουμε βαριές ποινές για τους οικονομικούς συνεργάτες τους με παράλληλη δήμευση της περιου­σίας τους, όπως, επίσης θα παλέψουμε μέσα κι έξω από την Βουλή με όλα μας τα μέσα για την κατάργηση της μοναρχίας.

…Όμως τι ήταν η χούντα; Ποιος τη γέννησε; Ποιος την έθρεψε; Με το δόγμα Τρούμαν όπως ξέρετε ήρθαν στη χώρα μας οι Αμερικανοί. Ποιος τους έφερε, με ποιους συνεργάστηκαν σας είναι γνωστό. Πάσχισαν όλοι μαζί να πείσουν τον λαό πως ο Κομμουνισμός και η Αριστερά αποτελούν εθνικό κίνδυνο και πως οι σωτήρες της ε­λευθερίας είναι οι Αμερικανοί, ο «ελεύθερος» κόσμος, ο αμερικανόφιλος πολιτικός κόσμος, οι δεξιοί, οι «εθνικόφρονες», οι αμερικανόφιλοι αξιωματικοί. Τη χούντα λοιπόν μας την έφεραν όλοι αυτοί που μας κυβέρνησαν. Η ελληνική ολιγαρχία, οι Αμερικανοί, τα ξένα μονοπώλια, ο ελληνικός φασισμός. Πολλοί απ’ αυτούς που σή­μερα βρίσκονται στο στρατόπεδο της Δημοκρατίας πριν από τη δικτατορία δεν έβλε­παν σωστά. Υποτιμούσαν τους κινδύνους, διασπούσαν τις λαϊκές δυνάμεις και προ­παντός σκορπούσαν τη γνωστή θεωρία πως η Αριστερά πρέπει να μείνει στην γωνιά. Ώστε σήμερα η ανάδειξη της Αριστερός σε κύρια δύναμη της Δημοκρατίας δεν είναι μόνο πολιτική αναγκαιότητα αλλά και ηθική δικαίωση.» [Πετρίδης: σελ.286]


13/11: Προεκλογική συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς στην Αθήνα.

1974-11-13, Προεκλογική συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς
1974-11-13, Ομιλία του Μ.Θ. στο Σύνταγμα στη προεκλογική συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς
1974-11-13, Προεκλογική συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς. Μ.Θ. & Χαρίλαος Φλωράκης

17/11: Πρώτες βουλευτικές εκλογές μετά την πτώση της επτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας. Από τις εκλογές αυτές προκύπτει η Ε’ Αναθεωρητική Βουλή που επεξεργάζεται την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κερδίζει τις πρώτες εκλογές μετά την πτώση της χούντας. Το νεοϊδρυθέν κόμμα του, η Νέα Δημοκρατία, λαμβάνει 54,37% των ψήφων και 219 έδρες στη Βουλή. Ακολουθούν η Ένωση Κέντρου με 20,42% και 60 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 13,58% και 13 έδρες, και η Ενωμένη Αριστερά με 9,47% (464.787 ψήφους) και 8 έδρες.

Ο Μ.Θ. πέφτει θύμα μεθοδευμένης σταυροδοσίας από την πλευρά του ΚΚΕ και δεν εκλέγεται βουλευτής. Εν τούτοις παίρνει 14.000 σταυρούς. «..Όμως η ιστορία επαναλήφθηκε σύμφωνα με το «ανθ’ ημών Γουλιμής» αφού βουλευτής στην ίδια περιφέρεια εκλέχτηκε τελικά ο Δημ. Γόντικας του KKE συγκεντρώνοντας 17.000 σταυρούς: -Μετά μία εβδομάδα, ήλθε στο Βραχάτι ο Φλωράκης. Ο οποίος μου είπε ότι συνήλθε η Κεντρική Επιτροπή και έκανε αυτοκριτική, και παραδέχτηκε ότι ήταν λάθος που δεν βγήκα βουλευτής. «Αλλά αυτό οφείλεται βασικά σε σένα διότι δεν ζήτησες από μας να σε υποστηρίξουμε» θα πει o Μ.Θ. στο Πετρίδης: 289

21/11: Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.


8/12: Δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος. Η μοναρχία καταργείται οριστικά. Ο λαός αποφαίνεται οριστικά για το πολιτειακό. Το 69% του ελληνικού λαού τάσσεται υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας και κατά το 30,8%. Η Ελλάδα αποχωρεί από το ΝΑΤΟ.


 

1974: ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

 

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ Νότης Περγιάλης

Μουσική Θεάτρου, Αθήνα 1974

Πρώτη Παράσταση: 1974, Αθήνα

Σκηνοθεσία: Νίκος Χατζίσκος

Θίασος Νίκου Χατζίσκου και Τιτίκας Νικηφοράκη

Πρώτη εγγραφή: 1977 – MINOS

Μίκης Θεοδωράκης-Νότης Περγιάλης: Αυτό το δέντρο δεν το λέγανε υπομονή (1974)

Το Μπλόκο της Καισαριανής ~ Χάρις Αλεξίου (1976)

 

ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ [Μαντώ Μαυρογένους]

Μουσική Θεάτρου, κύκλος τραγουδιών Αθήνα 1974

Συγγραφέας: Ρούσσος, Γεώργιος

Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας

Πρώτη Παράσταση: 1974 Αθήνα

Σκηνοθεσία: Κώστας Μιχαηλίδης

Πρώτη εγγραφή: 1974 – MINOS

Θίασος Βουγιουκλάκη Αλίκης Αθήνα

Θέατρο Αλίκη Αθήνα, Αμερικής 4

Προδομένος λαός 1974

 

Τίτλος Νησί της Αφροδίτης

Σκηνοθεσία: Μαυρογιαννόπουλος, Γιάννης

Συγγραφέας Πάρνης, Αλέξης

Θίασος Νέα Σκηνή ΗΠΑ, Νέα Υόρκη

Θέατρο – ΗΠΑ, Νέα Υόρκη

 

Επανεκτέλεση

Ένας όμηρος Θεατρική περίοδος 1974-1975

Σκηνοθεσία: Τσιώλης, Γιάννης

Μουσικός/συνθέτης Θεοδωράκης, Μίκης

Χορογραφία: Τσάτσου-Συμεωνίδου, Ντόρα

Θίασος Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος: Νέα Σκηνή Θεσσαλονίκη

Θέατρο Αυλαία Θεσσαλονίκη


 

1974: ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ – ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

 

THE STORY OF JACOB AND JOSEPH” – “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ”

Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης

Σενάριο: Ernest Kinoy

Πρωταγωνιστές: Κeith Μichell, Τony Lo Bianco, Colleen Dewhurst, Herschel Bernardi, …

Μια ταινία με υπόθεση από τις βιβλικές ιστορίες της Βίβλου της Γένεσης.

http://www.imdb.com/title/tt0072211/

Trailer: The Story Of Jacob And Joseph – Trailer


Η Δοκιμή – The Rehearsal του Jules Dassin

Σκηνοθεσία – Σενάριο: Jules Dassin

Πρωταγωνιστές: Μελίνα Μερκούρη, Μίκης Θεοδωράκης, Ολυμπία Δουκάκη …

“Η δοκιμή” είναι μια ταινία ντοκουμέντο αναπαράστασης των γεγονότων πριν, κατά και μετά το Πολυτεχνείο. Γυρίστηκε στη Νέα Υόρκη το 1974. Εμφανίζονται η Μελίνα Μερκούρη, ο Ντασέν, ο Μίκης Θεοδωράκης, κ.α.

https://www.imdb.com/title/tt0072074/

Film: Η δοκιμή The Rehearsal Full Movie


ΕΛΛΑΔΑ, Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ” “La Grece – Le cri du silence” (1974)

Ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη για τη Γαλλική Τηλεόραση ORTF, 3ο Κανάλι. Λίγους μήνες πριν από την κατάρρευση της στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα, ο Μίκης Θεοδωράκης τραγουδά και αφηγείται. Εξόριστος στη Γαλλία περιοδεύει με την ορχήστρα του όλο τον κόσμο και στέλνει σε μια Ελλάδα που σωπαίνει μουσικά μηνύματα. Μιλά για τη μουσική του και τις ρίζες της, που βρίσκονται σ΄ ολόκληρη την ελληνική γη. Από την Ήπειρο μέχρι την Κρήτη και από τα σμυρναίικα μέχρι τον Τσιτσάνη, τον Γενίτσαρη και τη Σωτηρία Μπέλου.


1974: ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ Μ.Θ.

Η Γειτονιά Των Αγγέλων 12 επανεκδόσεις, His Master’s Voice, 1974

Mikis Theodorakis, Helena Sylva, Georg Kapernaros – Le Soleil Et Le Temps 4 επανεκδόσεις, CNR, 1974

Mauthausen / La Ballade Du Frère Mort 4 επανεκδόσεις, Columbia, 1974

Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μίκης Θεοδωράκης – Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης Τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη 6 επανεκδόσεις, Columbia, 1974

Μίκης Θεοδωράκης – Μαρία Φαραντούρη – Αρκαδία 6 – Αρκαδία 8 6 επανεκδόσεις, Minos (2), 1974

Μίκης Θεοδωράκης, Αντώνης Καλογιάννης, Μάνος Ελευθερίου, Μ. Αναγνωστάκης – Νύχτα Θανάτου / Μιλώ 2 επανεκδόσεις, Polydor, 1974

Θεοδωράκης , Ποίηση Γιάννης Ρίτσος – 18 Λιανοτράγουδα Της Πικρής Πατρίδας 6 επανεκδόσεις, Lyra, 1974

Μίκης Θεοδωράκης – Σταύρος Ξαρχάκος – Η Ελλάς Χωρίς Ερείπια – Greece Without Ruins 3 επανεκδόσεις, Columbia, His Master’s Voice, 1974

Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος, Χορωδία ΤρικάλωνΔιεύθυνσις Τερψιχ. Παπαστεφάνου – Επιτάφιος 4 επανεκδόσεις, Olympic (2), 1974

Στο Πεντάγραμμο Του Μίκη Θεοδωράκη – Best Hits Of Mikis Theodorakis 2 επανεκδόσεις, Music-Box, 1974

Theodorakis , Textes Yannis Ritsos – 18 Λιανοτράγουδα Της Πικρής Πατρίδας 18 επανεκδόσεις, Minos (2), 1974

Μίκης Θεοδωράκης – Οδυσσέας Ελύτης – Μικρές Κυκλάδες Του Ελύτη Και Άλλα Τέσσερα Τραγούδια 9 επανεκδόσεις, Lyra, 1974

Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις -Μίκης Θεοδωράκης Τραγουδά Θεοδωράκη 4 επανεκδόσεις, Finale, 1974

Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας Προδομένος Λαός Τραγουδούν: Χάρις Αλεξίου, Κώστας Σμοκοβίτης, Β. Παπακωνσταντίνου Και Οι: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μάνος Κατράκης – 4 επανεκδόσεις, Minos (2), 1974

Sven-Bertil Taube Sjunger Mikis Theodorakis – Sven-Bertil Taube Sjunger Mikis Theodorakis 6 επανεκδόσεις, His Master’s Voice, 1974

Μίκης Θεοδωράκης – Various – Παλιές Και Νέες Επιτυχίες Tou Μίκη Θεοδωράκη ‎(LP, Album), Magniton, LPMAG 2, 1974

Μίκης Θεοδώρακης με την Χορωδία Καλαμάτας – Τά Ωραιότερα Τραγούδια Του Μίκη Θεοδώρακη ‎(LP, Album), Sonora (3), SNR-441, 1974

Μίκης Θεοδωράκης – Γιώργος Καπερνάρος, Μαρία Δημητριάδη -Ήλιος Και Χρόνος ‎(2xLP, Album, Gat), Columbia, 2J-154-70222/3, 2J-162 70222/3, 1974

Mikis Theodorakis, Helena Sylva, Georg Kapernaros – Portrait‎(2xLP), Metronome 2002, DALP 2/1937, 1974

Μίκης Θεοδωράκης, Μαρία Δουράκη, Κώστας Καμένος – Επιλογή‎(LP, Album), Minerva Records, SYMP 22032, 22032, 1974

New Songs 5 επανεκδόσεις, Delta (13), 1974

Δεκαοχτώ Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας (Live in Jerusalem, 1973), 18 Λιανοτράγουδα Της Πικρής Πατρίδας – Live ‎(CD, Album) Πέτρος Πανδής, Μαρία Φαραντούρη, Αφροδίτη Μάνου, Αχιλλέας Κωστούλης, Mikis Theodorakis, FM Records, FM 1673, 1974

Τα Τραγούδια Του Αγώνα – Αρκαδία IV ‎(CD) Στίχοι: Αλέκου Παναγούλη, Μίκη Θεοδωράκη, Γεωργίας Δεληγιάννη, Νότη Περγιάλη, Μάνου Ελευθερίου & Αρκαδία IV Ανδρέα Κάλβου, Τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη, FM Records, 1974

Κονσέρτο 4: Mauthausen – Το Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού (1974)

Δίσκος polydor 1974 «ROMANCERO GITAN» «ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ» « ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ» (ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ) Τραγουδούν: ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ & ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Theme From Serpico / Honest Cop 5 επανεκδόσεις, Paramount Records, 1974, Πρώτη Εκτέλεση 9 επανεκδόσεις, Columbia, 1974

Μίκης Θεοδωράκης, Στέλιος Καζαντζίδης – Στην Ανατολή 7 επανεκδόσεις, Minos (2), 1974

“ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ” Μ. Θεοδωράκης – Σ. Καζαντζίδης 1974 full album

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Στίχοι: Μ.Θ., Μ.Κακογιάννης, Γ.Καλαμίτσης, Κ.Στυλιάτης, τραγουδάνε ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ και ο συνθέτης β’ φωνές: Χαρούλα Αλεξίου μπουζούκια: Λάκης Καρνέζης, Χρήστος Νικολόπουλος

Μίκη Θεοδωράκη – Θαλασσινά Φεγγάρια 7 επανεκδόσεις, Odeon, Odeon, 1974

“ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ” Μ.Θεοδωράκης-Ν.Γκάτσος 1974 full album

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Στίχοι: Νίκος Γκάτσος, Τραγουδάνε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Βίκυ Μοσχολιού & η Μαρία Φαραντούρη

Μίκης Θεοδωρακής, Μανώλης Μητσιάς Τραγούδι, Μάνος Ελευθερίου,Ποίηση – Τα Λαϊκά 7 επανεκδόσεις, Columbia, 1974

Μίκης Θεοδωράκης, Ποίηση Μάνος Ελευθερίου, Μανώλης Μητσιάς ‎- Τα Λαϊκά [1974] (Full Album)

Ο Θεοδωράκης διευθύνει Θεοδωράκη Νο. 1 (1974), , 1974

Ο Θεοδωράκης Διευθύνει Θεοδωράκη Νο.1 Τα Λαϊκά (1974) -‎– Full Album

Ο Θεοδωράκης Διευθύνει Θεοδωράκη Νο 1 Τα Λαϊκά (1974) Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Τραγουδούν Αντώνης Καλογιάννης & Μαρία Δημητριάδου

Ο Θεοδωράκης διευθύνει Θεοδωράκη Νο. 2 (1974), , 1974

Ο Θεοδωράκης Διευθύνει Θεοδωράκη Νο.2 -‎– Full Album

1975

…Κι ενώ η κυβέρνηση Καραμανλή το 1975 προχωρούσε μια κολοβή αποχουντοποίηση, η Αριστερά κλείστηκε στον εαυτό της και κατά τον Γρηγ. Φαράκο, «…έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να αναδειχθεί στη δεκαε­τία του ’70 ισχυρή, προοδευτικά εκσυγχρονιστική πολιτική δύναμη της χώρας. Το με­γαλύτερο μέρος των ευθυνών ανήκει στο ΚΚΕ…». Γρηγόρης Φαράκος, Μαρτυρίες και στοχασμοί, Προσκήνιο 1993, σ. 224

Έτσι αναζωπυρώθηκε ο «ενδοαριστερός εμφύλιος», κλιμακώθηκαν οι εσωτερικές αντιθέσεις κι επιθέσεις και η “Ενωμένη Αριστερά” διαλύθηκε μέσα σε λίγους μήνες.

Στελέχη της ΕΔΑ ζήτησαν από το Μ.Θ. να πάρει πρωτοβουλία για την ανασύνταξη της ΕΔΑ, πράγμα που αποδέχτηκε. Εκλέχτηκε στην ηγεσία της ΕΔΑ με τους Ηλιού, Γλέζο, Ηλιόπουλο, Λεντάκη, Κατριβάνο και άλλους.

Για το νέο ρόλο που καλούνταν να διαδραματίσει η ΕΔΑ, στη συγκυ­ρία της μεταπολίτευσης, ο Θεοδωράκης εμφανιζόταν αισιόδοξος: «- Είμαι εξαιρετικά ευτυχής, γιατί η ΕΔΑ με τη διακήρυξή της ολοκλήρωσε την πρώτη κρίσιμη φάση, α­ντίθετα, απ’ ότι πίστευαν και έλεγαν όλοι αυτοί που αρέσκονται σε μια στατική θεώ­ρηση των φαινομένων, ότι δηλαδή η ΕΔΑ δεν θα ήταν παρά μια τρίτη παράλληλη πο­ρεία μέσα στην κομμουνιστική Αριστερά. Με τη διακήρυξή της η ΕΔΑ δείχνει το τε­ράστιο ποιοτικό άλμα που πραγματοποιείται μέσα στο χώρο της ελληνικής Αριστεράς. Πραγματικά, εκείνο που έλειπε από το χώρο αυτό ήταν η παρουσία ενός κόμμα­τος που να ολοκληρώνει θαρραλέα όλες τις αρχές μιας δημοκρατικής Αριστερός. Δη­λαδή μιας Αριστερός που, εξοπλισμένη με τη μαρξιστική ανάλυση, θα μπορούσε να βγάλει όλα τα συμπεράσματα από τις ιστορικές εμπειρίες και να θελήσει να αναλύσει τη σημερινή πραγματικότητα χωρίς δογματικούς φραγμούς και άλλες δεσμεύσεις ο­ποιοσδήποτε χαρακτήρα.

Πιστεύω ότι η ΕΔΑ αποτελεί αυτήν τη στιγμή ένα πολύτιμο όπλο πάλης για τον εργαζόμενο ελληνικό λαό. Από την άποψη αυτή η σειρά των άρθρων μου στο «Βήμα» με τίτλο: «Η συγκεντρωτική και δημοκρατική Αριστερά μπροστά στο πρόβλημα της Δημοκρατίας» βοηθά, ώστε να ξεκαθαριστούν οι βασικές δομές και τάσεις μες στην σύγχρονη ελληνική Αριστερά. Επίσης επισημαίνουν το σημείο της σύγκρουσης, εκεί δηλαδή, που θα πρέπει να δοθεί ο σκληρός ιδεολογικός αγώνας. Αν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε σαν άμεσο πολιτικό συμπέρασμα πηγάζει η αναγκαιότητα της συ­σπείρωσης όλων των δυνάμεων που ανήκουν στη δημοκρατική Αριστερά.»

Αυτός θα πρέπει να είναι ο πρώτος άμεσος πολιτικός μας στόχος. «…Η δημιουργία της δημοκρατικής σοσιαλιστικής συμμαχίας θα δώσει επίσης, τη διέξοδο στο μέγα πρόβλημα της εναλλακτικής λύσης στην εξουσία. Συγκεντρώνο­ντας, τουλάχιστον 25 με 30% των Ελλήνων ψηφοφόρων, θα μπορέσει να καταστεί έ­νας καθοριστικός πολιτικός παράγοντας έτοιμος να μοιραστεί ακόμα και κυβερνητι­κές ευθύνες με οποιοδήποτε κόμμα ή σύνολο κομμάτων με βάση κοινές προγραμμα­τικές αρχές. Επομένως, οι στόχοι της ιδεολογικής επίθεσης μπορούν τώρα να συνο- ψισθούν: 1) εξουδετέρωση των κινδύνων από την τακτική της συγκεντρωτικής Αρι­στερός -για το σκοπό αυτό στηριζόμαστε στην ιστορική αλήθεια, καθώς και στην ε­πιστημονική σκέψη της εποχής μας- και 2) διερεύνηση του χώρου της δημοκρατικής Αριστερός, ώστε να βοηθήσει στην εξεύρεση των μεγάλων συντεταγμένων γύρω από τις οποίες θα μπορούσε να δημιουργηθεί η δημοκρατική και σοσιαλιστική συμμαχία, που η ενδεχόμενη παρουσία της θ’ αλλάξει τη μορφή της πολιτικής ζωής της χώ­ρας.» Μίκης Θεοδωράκης,  Δημοκρατική και συγκεντρωτική Αριστερά, σ. 59-61,

Πετρίδης Παύλος, Ο πολιτικός Θεοδωράκης (1940-1996), Προσκήνιο 1997 σελ. 298-9


Άνοιξη: Περιοδεία του Μ.Θ στις μεγάλες ελληνικές πόλεις και το εξωτερικό (Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία), με συναυλίες που συμμετείχαν χιλιάδες θεατές.

-/03: Δίνει συναυλία στο Παρίσι υπέρ των Κυπρίων προσφύγων

13/03: Συναυλία στη πόλη Saarbrücken Γερμανίας στα σύνορα με τη Γαλλία

Playlist: Mikis Theodorakis en concert en 1975 à Saarbrucken


Στο Παρίσι με τον François Mitterrand
Στην Αθήνα υποδοχή του Σ. Καρίγιο στο αεροδρόμιο. Διακρίνονται ο Μ. Θεοδωράκης ο Α. Παναγούλης

-/04: Συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης Τραγουδούν: Μαρία Φαραντούρη – Πέτρος Πανδής – Αντώνης Καλογιάννης

Απόσπασμα 1

Απόσπασμα 2


13/06: Τιμητική εκδήλωση στην Εστία Ν. Σμύρνης, για τον Μ. Θεοδωράκη και συναυλία στο στάδιο του Πανιωνίου.

1975-6-13 Συναυλία στο στάδιο του Πανιωνίου. Παρακολουθεί ο πατέρας του Μ. Θεοδωράκη, Γεώργιος μαζί με τον Κατοίκο

1975-6-24 Στην Πνύκα κατά την επέτειο αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας. Ο Μ.Θ. μαζί με τον Μ. Γλέζο εκπρόσωποι της ΕΔΑ

8/07: Περιοδεία στην Κύπρο. Συναυλία Μ.Θ. στο στάδιο Λευκωσίας. Συνάντηση με το Μακάριο στο Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας

Απόσπασμα από τη συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο στάδιο Γ.Σ.Π. υπέρ των προσφύγων της Κύπρου. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ’.

1975-7-8 Μετά τη συναυλία στο στάδιο της Λευκωσίας ο Μ. Θεοδωράκης με τον Μακάριο

 

Συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στον δημοσιογράφο του ΡΙΚ Δημήτρη Ανδρέου. Στην συνέντευξή του ο Θεοδωράκης αναφέρεται στην πολιτική κατάσταση στο νησί και προτείνει τρόπους για τη διεθνοποίηση της κατάστασης στον υπόλοιπο κόσμο. Ο ίδιος βρίσκεται στην Κύπρο για να δώσει συναυλίες προς ενίσχυση του ταμείου ανακουφίσεως των προσφύγων.


O Ντμίτρι Σοστακόβιτς

9/08: Πεθαίνει ο Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς (1906-1975). Ένας από τους μεγαλύτερος συνθέτες του 20ου αιώνα. Στο έργο του κυριαρχούν οι συμφωνίες και τα κουαρτέτα εγχόρδων. Υπήρξε ο δημοφιλέστερος συνθέτης της γενιάς του και αποτέλεσε το πρότυπο για πολλούς αριστερούς συνθέτες του αιώνα του.Ο Μ.Θ. θα πει ότι ταυτίστηκε μαζί του μουσικά και ιδεολογικά. «Η επίδρασή του πάνω μου είχε να κάνει με το ότι εκπροσωπούσε (ο Σοστακόβιτς) τη σοβιετική τέχνη σε μια εποχή που για τους έλληνες αριστερούς του Εμφυλίου κάθε τι το σοβιετικό έπαιρνε τις διαστάσεις μυθικού συμβόλου». «Ο Σοστακόβιτς ανήκει στην κατηγορία εκείνη των συνθετών που αγαπώ. Των συνθετών με τους οποίους δηλαδή έχω ταυτότητα αντιλήψεων για το περιεχόμενο και την μορφή της μουσικής σύνθεσης. Και που προ παντός με συγκινεί η κοινή άποψη για την φόρμα της Μουσικής Τραγωδίας όπως κατ’ εξοχήν την εκφράζει η Συμφωνία. Είναι φυσικό λοιπόν να έχουμε παράλληλα τις ίδιες απόψεις για τον ρόλο της Τέχνης, τις σχέσεις Λαού και Μουσικής, τη σύνδεση της Πολιτικής με τον καλλιτέχνη και το έργο του. Εκείνος φυσικά δεν είχε ανάγκη να παλέψει όπως εγώ που ζούσα σ’ έναν περίγυρο αντιδραστικό, επάνω σ’ ένα πραγματικό ηφαίστειο, όπως ήταν η σύγχρονη Ελλάδα…». Από τα χέρια του Σοστακόβιτς, ο Μίκης Θεοδωράκης έλαβε το 1957 στη Μόσχα, το Α’ βραβείο στο παγκόσμιο Διαγωνισμό Σύνθεσης Νέων, για το έργο «Σουίτα Αριθμός 1 για ορχήστρα και πιάνο». Ο Σοβιετικός συνθέτης ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής που έκρινε τα έργα στο διαγωνισμό. Ο Σοστακόβιτς είχε από νωρίς ξεχωρίσει το ταλέντο και το έργο του Μ.Θ. και ήταν από τους πρώτους που υπέγραψε και συμμετείχε στην καμπάνια για την αποφυλάκιση του Μ.Θ. από την Χούντα.

Στη μνήμη του, τι άλλο από το βραβευμένο έργο του μαθητή του, Μίκη Θεοδωράκη «Σουίτα Νο 1», σε μεταγενέστερη εκτέλεση με τον Κυπριανό Κατσαρή.

Mikis Theodorakis: Suite no.1 pour piano et orchestre


13/08: Συναυλίες CANTO GENERAL στα γήπεδα «Καραϊσκάκη» στο Πειραιά, «Παναθηναϊκού» στην Αθήνα και «Καυταντζόγλειο» στην Θεσσαλονίκη. Το “Canto General” του Μ.Θ., βασισμένο στο μεγαλόπνοο ποίημα του Πάμπλο Νερούντα, είναι ένα παγκοσμίως αγαπημένο έργο. Τον Γενάρη του 1972 ο Μ.Θ. είχε προσκληθεί από τον Αλλιέντε και τον Νερούντα στη Χιλή όπου άκουσε μελοποιήσεις των ποιημάτων τού “Canto General” από διάφορους Χιλιανούς συνθέτες. Αποφάσισε τότε να μελοποιήσει ο ίδιος μερικά ποιήματα ως ένδειξη συμπάθειας και φιλίας με τον Χιλιανό λαό. Έτσι ξεκίνησε μια θριαμβευτική πορεία για ένα μεγάλο έργο. Ο Μ.Θ. άρχισε να συνθέτει το έργο στο Παρίσι το 1972, για να παρουσιαστεί σε δημόσια πρώτη, στο Παρίσι, στο φεστιβάλ της Humanité, τον Σεπτέμβριο του ’74. Στην Ελλάδα ακούστηκε για πρώτη φορά στις μεγάλες συναυλίες της Μεταπολίτευσης, στο Στάδιο Καραϊσκάκη (13/8) στο Γήπεδο του Παναθηναϊκού (16/8), και στο Καυταντζόγλειο (19/8). Συμμετείχαν η Εθνική χορωδία της Γαλλίας και τα κρουστά του Στρασβούργου. Τότε, κυκλοφόρησαν και οι σχετικοί δίσκοι (οι πρώτοι από τους δεκάδες που θ’ ακολουθούσαν). Στο πρώτος μέρος της συναυλίας, τα “Επιφάνια – Αβέρωφ”, που ερμήνευσε ο Αντώνης Καλογιάννης. Στη συνέχεια, στο “Κάντο Χενεράλ”, όπου ο Μάνος Κατράκης απήγγειλε στίχους του μεγάλου Χιλιανού Ποιητή, ενώ η φωνή του που ακουγόταν μαγνητοφωνημένη, σκόρπιζε ρίγη συγκίνησης στους θεατές. Η Μαρία Φαραντούρη και ο Πέτρος Πανδής ερμήνευσαν το έργο στα ισπανικά, με θαυμαστό τρόπο και ευαισθησία.

1975_8-13 το Canto General στο γήπεδο Καραϊσκάκη στο Πειραιά
1975-8-16 το Canto General στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Ο Μ.Θ. με τον Α. Καλογιάννη και τον Μ. Κατράκη

 

-/09: Ο Μ.Θ. διατυπώνει στην αρθρογραφία του τις πολιτικές του σκέψεις-θέσεις για κείνη την περίοδο.

«Όταν λέ­με «ελληνική Αριστερά» ΣΗΜΕΡΑ, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι δεν ταυτίζεται πια όπως στο παρελθόν με τους κομμουνιστές. Τα ΚΚ είναι μια ή δύο από τις δυνά­μεις της ελληνικής αριστερός. Καταλαβαίνω ότι, αυτή η διαπίστωση γίνεται δεκτή με καγχασμούς από κείνους που λογαριάζουν τους εαυτούς τους σαν «φυσική ηγεσία». Φυσικά, το καθένα από τα κόμματα αυτά διεκδικεί το προβάδισμα μέσα στη γενική διάταξη των προοδευτικών μας δυνάμεων. Ακριβώς όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου, που πιστεύει ότι αυτός αποτελεί την πρωτοπορία στο κίνημα της Αριστερός. Για να μην αναφερθώ στο ΕΚΚΕ και τους μαοϊκούς, που αυτοί δεν αναγνωρίζουν κανέναν άλλο στο χώρο της συνεπούς Αριστεράς!

Ποιος είναι πρωτοπορία και ποιος δεν είναι, αυτό φυσικά θα το δείξει η ζωή. Σή­μερα, ύστερα από 15 μήνες δημοκρατικό βίο, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις βασικές δυνάμεις που μέσα στις δοσμένες συνθήκες μπορούν να διαδραματίσουν το ρόλο του συσπειρωτή της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων εργαζομένων. Ώστε να δημιουργηθεί σιγά-σιγά, το αναγκαίο πολιτικό όργανο -σε αντιστοιχία μ’ αυτό που γίνεται στην Ευρώπη- που θα προετοιμάσει σοβαρά και υπεύθυνα τη διαδοχή της Αριστεράς στην Εξουσία και τη διακυβέρνηση της χώρας. Τέτοιες δυνάμεις βλέπω σήμερα την ΕΔΑ, το ΚΚ Εσωτ., καθώς και στελέχη της Δημοκρατικής Άμυνας και των Νέων Δυ­νάμεων. Αυτά ως προς τις ηγεσίες. Ως προς τη βάση, συμπεριλαμβάνονται και οι δυ­νάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ χωρίς τις ηγεσίες τους. Η δεκαπεντάμηνη εμπειρία μας δείχνει καθαρά ότι η ηγεσία του ΚΚΕ βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, ενώ η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ -μοναρχία μάλλον παρά ηγεσία- αποτελεί μόνιμο κίνδυνο για την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων.

Είναι λοιπόν καιρός -τώρα που αποκρυσταλλώνεται και η ΕΔΑ, ενώ τα στελέχη της Δ.A που εκπαραθυρώθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, προβληματίζονται για το τί δέον γενέσθαι- να αρχίσουν οι διαβουλεύσεις, ώστε να συμφωνηθεί κατ’ αρχήν ο επιδιωκόμενος στρατηγικός σκοπός και σε συνέχεια να καθορισθούν τα ενδιάμεσα στάδια και η τακτική.»


1975, Εκδίδονται και κυκλοφορούν:

Μίκης Θεοδωράκης – Ιάκωβος Καμπανέλλης – Ο εχθρός λαός (από το ομόνυμο θεατρικό έργο) Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Playlist: Ο εχθρός λαός 1975

 

Μίκης Θεοδωράκης – Φώντας Λάδης, Γράμματα από τη Γερμανία

Γράμματα από τη Γερμανία – Μίκης Θεοδωράκης – Φώντας Λάδης (1975) Στίχοι: Φώντας Λάδης Τραγούδι: Γιώργος Ζωγράφος Συμμετέχουν: Γιάννης Θωμόπουλος – Άννα Βίσση

 

Εκδίδονται τρία βιβλία του Μίκη Θεοδωράκη από τις εκδόσεις Παπαζήση: 1/ Οι μνηστήρες της Πηνελόπης 2/Περί Τέχνης 3/Δημοκρατική και Συγκεντρωτική Αριστερά

1976

Η ΕΔΑ εξελίσσεται σε παράρτημα του ΚΚΕ Εσωτ. γεγονός που οδηγεί στην αποχώρηση του Μ.Θ. από την ηγεσία της όπως και πολλών άλλων κορυφαίων στελεχών.


15/03: Πρώτη προβολή της ταινίας «Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΣΦΑΛΙΑΡΑΣ» με το Θανάση Βέγγο στο κεντρικό ρόλο του αντιήρωα Θανάση.

Σκηνοθεσία: Γκυκοφρύδης Πάνος Κατσουρίδης Ντίνος

Σενάριο: Αντωνάκος Λάκης, Γκυκοφρύδης Πάνος Κατσουρίδης Ντίνος

Μουσική Σύνθεση: Πλέσσας Μίμης α΄μέρος δικτατορία Μεταξά (’36 -’40), Θεοδωράκης Μίκης β΄μέρος δικτατορία των συνταγματαρχών (’67 -’74)

“Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας” είναι μία σπονδυλωτή ταινία που περιγράφει το ελληνικό δράμα επικεντρωμένη σε δύο σημεία σταθμούς, τις δικτατορίες της Ελλάδας. Το πρώτο μέρος ασχολείται με τη δικτατορία Μεταξά (1936 – 1940) ενώ το δεύτερο, αυτή των συνταγματαρχών (1967 – 1974) ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Finos Film, Θανάσης Βέγγος ΕΙΔΟΣ: Πολιτική σάτιρα ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 85 min.

Μέρος Β’ – Σκηνή 2η – ΤΙΤΛΟΣ: “Επτά χρόνια γύψος” ΜΟΥΣΙΚΗ: Μίκης Θεοδωράκης

ΟΛΟ ΤΟ ΦΙΛΜ: Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας


Άνοιξη: Ο Μ.Θ. ιδρύει το Κίνημα Πολιτισμού και Ειρήνης. Περιοδεύει και δίνει συναυλίες σε πόλεις της Μακεδονίας.


1/05: Πρωτομαγιά, έφυγε ο Αλέξανδρος Παναγούλης (1939-1976), αφήνοντας πολλά ερωτηματικά για τον αδόκητο χαμό του. Ο Αλέκος Παναγούλης, ήρωας της αντίστασης κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Δραστηριοποιήθηκε στον αγώνα κατά της Δικτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974). Παγκόσμια γνωστός, ιδιαίτερα για την θαρραλέα του πράξη, την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968, αλλά και για την αντοχή του στα βασανιστήρια που ακολούθησαν. Στην μεταπολίτευση εκλέχθηκε βουλευτής με την Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.).

Φωτο με αφιέρωση Αλέξανδρου Παναγούλη

Αλέκος Παναγούλης 2 Ιουλίου 1939 – 1 Μαΐου 1976, Μια μικρή αναφορά στον Αλέκο Παναγούλη και το τραγούδι του  Μίκη Θεοδωράκη στο άκουσμα του θανάτου του «Εκείνος ήταν μόνος».

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ – Παραγωγή: ΕΡΤ ΑΕ – Παρουσιάστρια ΕΥΗ ΔΕΜΙΡΗ


-/05: Φιλοξενεί τον Φρασουά Μιτεράν στο εξοχικό του σπίτι στο Βραχάτι Κορινθίας. Θα πει αργότερα στο Γάλλο πρόεδρο Chirac  (26-3-2007) «το 1976 όταν βρισκόμουν σε δύσκολη κατάσταση λόγω της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, μου τηλεφώνησε ο Μιτεράν και είπε: Γνωρίζω ότι περνάτε δύσκολες στιγμές. Έρχομαι κοντά σας για να σας βοηθήσω. Ήρθε και για μια εβδομάδα παρέμεινε στην εξοχική κατοικία μου στο Βραχάτι, αφήνοντας άφωνους τους πολιτικούς μου αντιπάλους καθώς και την κοινή γνώμη, γιατί αν και δεν είχε εκλεγεί ακόμα στην Προεδρία, το κύρος του ήταν τεράστιο». Ο αντίκτυπος αυτής της επίσκεψη ήταν μεγάλος. Όλη η πολιτική ηγεσία της χώρας έτρεξε να τον συναντήσει στο Βραχάτι.

Κατά την επίσκεψη του F. Mitterand στο Βραχάτι. Διακρίνονται οι Μ.Θ., Αργυρόπουλος, Ηλιόπουλος, F. Mitterand, Ηλίας Ηλιού, Πρωτόπαπας, Ανδρέας Λεντάκης.
Γεύμα στο Βραχάτι. Μ.Θ., Ανδρέας Παπανδρέου, F. Mitterand, Γεώργιος Μαύρος, Χαρίλαος Φλωράκης, Ρούσος

9/08: Συναυλία του Μ.Θ. στο Ηρώδειο με τον Αρχιμουσικό Δημητριάδη, με το έργο “Images d’ Antigone”.

1976-8-9, Συναυλία στο Ηρώδειο, ο Μ.Θ., η Μυρτώ Θεοδωράκη και ο Μ. Χατζιδάκις
1976-8-9, Μετά τη συναυλία ο Μ.Θ. με τον Μ. Χατζιδάκι τον Ο. Δημητριάδη και τον Τ. Αποστολίδη

24/09: Μεγάλη συναυλία για το Κυπριακό στο Παναθηναϊκό Στάδιο στα πλαίσια της γιορτής του Ταχυδρόμου

1976-9-24, o Μ. Θ., με τον Πέτρο Πανδή, Παναθηναϊκό Στάδιο, Συναυλία για το Κυπριακό

26/09: Σε συναυλία στη Θεσσαλονίκη στο Καυταντζόγλειο με το «Άξιον Εστί», υπό την διεύθυνση του Σταύρου Ξαρχάκου, δέχεται τον πόλεμο της ΚΝΕ (Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας), με φέιγ βολάν και συνθήματα γύρω από το γήπεδο «ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ». Το γεγονός ότι αυτές οι πράξεις δεν αποδοκιμάστηκαν και δεν διαψεύστηκαν από τις ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ οδήγησε το Μ.Θ να δηλώσει την επομένη στην ΑΥΓΗ: «Το αριστερό κίνημα έχει μαζί του μερικούς αξιόλογους πνευματικούς ανθρώπους όπως τον Βάρναλη, τον Ρίτσο, τον Αναγνωστάκη, τον Θεοδωράκη και άλλους. Είμαστε κατά κάποιον τρόπο οι “μάνες” του κινήματος και δεν πρέπει οι ηγεσίες και από τις δυο μεριές να ποτίζουν τις νεολαίες τους με δηλητήριο εναντίον μας. Αυτή είναι τακτική γενιτσαρισμού που πρέπει να σταματήσει». Αυτή η δήλωση χρησιμοποιήθηκε για την έναρξη ενός πρωτοφανούς πογκρόμ εναντίον του. Για όλα αυτά ο Μίκης Θεοδωράκης απαντά αναλυτικά σε άρθρο του στις 19.10.2017 με τίτλο «σε μια άγνωστη φωνή στο φεστιβάλ της ΚΝΕ».


-/10: Πρώτη εκτέλεση του έργου “Τα Λυρικά ” του Μ.Θ. – Τ. Λειβαδίτη, στα γραφεία του “Κινήματος Πολιτισμού και Ειρήνης”

Μ.Θ. & Τάσος Λειβαδίτης πρώτη παρουσίαση «Τα Λυρικά»

Απώλειες 1976: αποδήμησε ο πιανίστας και διευθυντής της ορχήστρας του Μ. Θ., Γιάννης Διδίλης. Ο Διδίλης, ήταν αφοσιωμένος στο Μ.Θ. και συνέβαλε τα μέγιστα για τη διάδοση της μουσικής του. Ο Διδίλης όπως και άλλοι καλλιτέχνες που βρίσκονταν στο πλάι του Μίκη, με την επιβολή της Δικτατορίας, διέφυγαν στο εξωτερικό για να συνεχίσουν το έργο τους απερίσπαστοι. Για να διαδώσουν το μήνυμα του αγώνα των Ελλήνων ενάντια στη Δικτατορία με “όπλο” τα τραγούδια του Μίκη. Αργότερα που βγήκε ο Μ.Θ. στο εξωτερικό συνέχισαν μαζί του τον αντιδικτατορικό αγώνα σ΄ όλο τον κόσμο. Ο Μ. Θ. θα δηλώσει αργότερα σε συνέντευξή του: Ο Γιάννης Διδίλης, υπήρξε η ψυχή της μουσικής μου στα χρόνια της πρώτης μου λαϊκής ορχήστρας, την εποχή που έθετα τα θεμέλια του έργου μου. Ήταν ένας πολύ επιτυχημένος συνθέτης τραγουδιών ελαφράς μουσικής. Σπουδαίος πιανίστας και ολοκληρωμένος μουσικός. Το θέρος του 1961 διηύθυνε την Ορχήστρα του στην Θεσσαλονίκη σε κάποιο μουσικό-χορευτικό κέντρο. Κάποια μέρα έδωσα συναυλία στον κινηματογράφο που βρισκόταν δίπλα στο κέντρο αυτό. Τότε πρωτοάκουσε τη μουσική μου και την ίδια στιγμή εγκατέλειψε τη δουλειά του και τη μουσική του, μπήκε στο μικρό του αυτοκίνητο και άρχισε να μας ακολουθεί από πόλη σε πόλη. Έως ότου γνωριστήκαμε και έγινε όχι μόνο ο πιανίστας της ορχήστρας μας αλλά η ψυχή της μουσικής μου. Έφυγε πρόωρα κι αυτό μου κόστισε πολύ. Σαν ελάχιστο δείγμα της φιλίας και της ευγνωμοσύνης μου, του έχω αφιερώσει το “Canto General”.

Ένα βίντεο αφιερωμένο στην μνήμη του αείμνηστου Γιάννη Διδίλη.

Η Λαϊκή Ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη εξόριστη στο Παρίσι το 1967. Συνεντεύξεις και τραγούδια του Γιάννη Διδίλη, Μαρίας Φαραντούρη και Αντώνη Καλογιάννη.


Εκδίδονται και κυκλοφορούν:

Βιβλία:

Θεοδωράκης Μίκης, Δημοκρατική συγκεντρωτική Αριστερά, Εκδ. Παπαζήσης, 1976

Θεοδωράκης Μίκης, Περί τέχνης, Εκδ. Παπαζήσης, 1976

Θεοδωράκης Μίκης, Οι μνηστήρες της Πηνελόπης: συνομιλίες με τον Ντενί Μπουρζουά; πρόλογος του Φρανσουά Μιτερράν, Παπαζήσης, 1976

Θεοδωράκης Μίκης, Κίνημα για τον πολιτισμό και την ειρήνη, Εκδ. Παπαζήσης, 1976

Δίσκος:

Της εξορίας, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Playlist: Θάλασσες μας ζώνουν

1977

25-26/01:  Τιμητική εκδήλωση στη Εστία της Ν. Σμύρνης από το Δήμο Νέας Σμύρνης με Δήμαρχο Πεχλιβανίδη. Για τον Μ.Θ. ομιλεί ο Μ. Χατζιδάκις.

1977-1-25, Τιμητική εκδήλωση στην Εστία Ν. Σμύρνης, για τον Μ.Θ. Στο βήμα ο Μ. Χατζιδάκις

Οι γονείς του Μ. Θεοδωράκη, Γεώργιος Θεοδωράκης, Ασπασία Θεοδωράκη, στην εκδήλωση στην Εστία της Ν. Σμύρνης. Μετά από λίγο καιρό ο πατέρας του Μίκη και του Γιάννη Θεοδωράκη θα έφευγε από τη ζωή.


14/05: ο Γιώργος Θεοδωράκης, πατέρας του Μ.Θ., αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα». Το χτύπημα για το Μ.Θ. είναι μεγάλο, καθόσον ο πατέρας του ήταν το στήριγμά του στη ζωή. Ήταν ο άνθρωπος που υπεραγαπούσε, τον ενέπνεε και που τον έσωζε σε δύσκολες καταστάσεις. Το γεγονός ότι την εβδομάδα που απεβίωσε ο Γιώργος Θεοδωράκης, τόσο το ιατρικό όσο και το νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου απεργούσε, η οικογένεια αμφισβήτησε τις συνθήκες νοσηλείας του στο νοσοκομείο και κατήγγειλε το Νοσοκομείο για «εγκληματικές παραλείψεις» των απεργών γιατρών που έστειλαν στο θάνατο τον πατέρα τους. Ο διοικητικός έλεγχος που ακολούθησε επιβεβαίωσε την καταγγελία. Ο επιθεωρητής που διεξήγαγε την έρευνα ανέφερε ότι «οι προκύπτουσες συνθήκες βαραίνουν αποκλειστικά την απεργιακή επιτροπή η οποία δεν φρόντισε να πλαισιώσει ιατρικά το συγκεκριμένο τμήμα με αποτέλεσμα να τεθεί ζήτημα παρεμπόδισης του ιατρικού καθήκοντος».

Η τελευταία κατοικία του Γεωργίου Θεοδωράκη βρίσκεται στο Γαλατά.


18/06: Ο Μ.Θ. παραδίδει τον νέο ύμνο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γαλλίας με τίτλο «Changer la vie» στο συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος στη Νάντη. Τους στίχους έγραψε ο Herbert Pagani. Το τραγούδι πυροδοτεί τις ελπίδες για ένα νέο κόσμο. Η κεντρική ιδέα του ύμνου: «Ας αλλάξουμε τη ζωή μας εδώ και τώρα» «Σε μια σοσιαλιστική Γαλλία, όλα είναι δυνατά», αγώνας ενάντια στην εξουσία του χρήματος, «απελευθερώνομε τη ζωή μας από τις αλυσίδες των χρημάτων».

Μ’ αυτό το τραγούδι το Σοσιαλιστικό Κόμμα προβάλει τις μεταρρυθμιστικές ιδέες του και κατεβαίνει στις Δημοτικές εκλογές του 1977 και τις Προεδρικές του 1981 και θριαμβεύει. Βέβαια οι επαναστατικές ιδέες του για το «αύριο», εγκαταλείφθηκαν υπέρ της ιδέας της «αλλαγής ζωής εδώ και τώρα.»

Ο Μίκης Θεοδωράκης τότε δήλωσε: Όταν ο Φρανσουά Μιτεράν, πριν από ένα χρόνο, μου ανέθεσε αυτόν τον ύμνο, ήμουν πολύ περήφανος και πολύ τιμημένος! Και δεν δίσταζα γιατί πιστεύω ότι η μουσική είναι μια γλώσσα, όπως λένε, διεθνής. Έκανα μουσική όπως λέτε ελληνική, αλλά πιστεύω ότι όλα όσα είναι πολύ εθνικά, είναι πολύ διεθνή ταυτόχρονα. Όπως η La Marseillaise , είναι ένας διεθνής ύμνος, έτσι δεν είναι; Έτσι λοιπόν, σκέφτηκα επίσης ότι μ’ αυτό το σύμβολο, να ενώσω σ’ ένα ύμνο τους πολιτισμούς και κυρίως τους αγώνες των δύο λαών.

Changer la vie, l’hymne du PS en 1977

L’Hymne du Parti Socialiste Français


14-16/07:  Μπαλέτο του Μ.Θ. “Καπετάν Ανδρέας Ζέπος” στο Ηρώδειο από την Εθνική Λυρική σκηνή. Μουσική Μ.Θ. – Σκηνογράφος Ενδυματολόγος Στεφανέλλης Γιάννης –  Χορογράφος Μέτσης, Γιάννης

Καπετάν Αντρέας Ζέπος. Ένας θρύλος της θάλασσας που τον ανέδειξε και τον έκανε γνωστό στο πανελλήνιο, ένας μικρός του παραγιός που τον είχε στη δούλεψή του στο ψαροκάικο του. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον ρεμπέτη και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού, το Γιάννη Παπαϊωάννου ή ψηλό.

Σε αφηγήσεις του ο Μίκης Θεοδωράκης, έχει πει για τη μεγάλη εντύπωση που του έκανε αυτό το τραγούδι, όταν το πρωτάκουσε εξόριστος στην Ικαρία το 1947. Ήταν το τραγούδι που του αποκάλυψε τη ρεμπέτικη μουσική.

Στιγμιότυπα από την παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Την ορχήστρα διευθύνει ο συνθέτης ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ. Από το ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ

&

Γιάννης Παπαϊωάννου – ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΝΤΡΕΑ ΖΕΠΟ – Στελλάκης Περπινιάδης & Οδυσσέας Μοσχονάς


1977 Ιούλ., Μνημόσυνο του πατέρα του Μίκη, Γεωργίου Θεοδωράκη στον κήπο του πατρικού σπιτιού στον Γαλατά Χανίων

1977 Ιούλ., Συναυλία στο στάδιο Χανίων. Απονομή βραβείου από τον Δήμαρχο Χανίων

1977 Ιούλ.,Τραπέζι στον Γαλατά Χανίων μετά από συναυλία


-/08: Ο Μ.Θ. διοργανώνει στα Χανιά στην Ο.Α. Κρήτης, το «Συμπόσιο για τον Σοσιαλισμό και τον Πολιτισμό», στο οποίο συμμετέχουν αντιπροσωπείες από τη Δυτική Ευρώπη, τη Γιουγκοσλαβία και τη Ρουμανία, διανοούμενοι και πολιτικοί μεταξύ άλλων οι Francois Mitterand, Jacques Attali, Roger Garaudy κ.ά.

1977 Αύγ.,«Συμπόσιο για τον Σοσιαλισμό και τον Πολιτισμό» Ο.Α.Κ. Κολυμπάρι Χανίων

-/08: Φεστιβάλ Θεοδωράκη στον Λυκαβηττό, όπου παρουσιάζονται όλα τα μεγάλα του έργα από το 1960 έως το 1977 μεταξύ των όποιων σε πρώτη εκτέλεση τα «Λυρικά» σε ποί­ηση Τάσου Λειβαδίτη, σε 28 συναυλίες.

1977 Αύγ., Λυκαβηττός, Μουσικός Αύγουστος
1977 Αύγ., Λυκαβηττός, Μουσικός Αύγουστος

1977 Αύγ., Λυκαβηττός, Μουσικός Αύγουστος. Διακρίνονται οι Μ.Θ., Ντόρα Μπακοπούλου, Τάτσης Αποστολίδης, Μάνος Κατράκης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης.


Αποσπάσματα από τις Συναυλίες στο Λυκαβηττό

From Zorba To Romiosini – MIKIS THEODORAKIS (Live Concert at Lycabettus Theater 1977)

Mikis Theodorakis ft. Margarita Zorbala, Petros Pandis | Lycabettus Theater, Athens (1977) ο Γιώργος Θεοδωράκης διευθύνει το έργο ” Ο Ήλιος και ο Χρόνος”


3/08: Πεθαίνει ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Τον διαδέχεται στην προεδρία ο Σπύρος Κυπριανού.

Πριν δύο χρόνια (8/07/1975) ο Μ.Θ. συνάντησε τον Μακάριο στο Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας (φωτο) και στην συναυλία που έδωσε στο στάδιο Λευκωσίας.

1975-7-8, Ο Μ. Θεοδωράκης με τον Μακάριο στο Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας

Συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο στάδιο Γ.Σ.Π. υπέρ των προσφύγων της Κύπρου. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ’.

1978

Ο Μ.Θ. και στο 1978 επί ένα οκτάμηνο, συνεχίζει να περιοδεύει και δίνει συναυλίες σε 13 χώρες (99 πόλεις), στην Ευρώπη, ΗΠΑ και Καναδά

Στη Στοκχόλμη με τον Πέτρο Πανδή το 1978
Συναυλία στο Palais de Sport της Θεσσαλονίκης. Ο Μ.Θ. με τους Π.Πανδή, Α.Καλογιάννη, Μ.Φαραντούρη

1978, Σεπτ. Ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μ.Θ. και ο Χαρίλαος Φλωράκης στο 4ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «ΟΔΗΓΗΤΗ»


Το 1978 ήταν χρονιά Δημοτικών Εκλογών. Όπως περιγράφει στο βιβλίο: Πετρίδης Παύλος, Ο πολιτικός Θεοδωράκης (1940-1996), Προσκήνιο 1997 σελ.321-2 “Μια μέρα δέχτηκε επίσκεψη από όλα τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ εν σώματι στο σπίτι μου, όπου ο Φαράκος μου είπε «Έχουμε να σου κάνουμε μία πολύ σοβαρή πρόταση». Εγώ νόμιζα ότι θα μιλούσαμε για την Κίνηση Ενότητας της Αριστερός όμως μου είπαν ότι με προτείνουν για υπο­ψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων! Ήταν κάτι το οποίο δεν είχα ποτέ σκεφθεί, το μόνο που μ’ ενδιέφερε ήταν η ενότητα της Αριστεράς γιατί έβλεπα ότι αν δεν σπεύδαμε γρήγο­ρα το ΠΑΣΟΚ θα έπαιρνε και τους υπόλοιπους απ’ όσους είχαν απομείνει απ’ την Αριστερά, πέραν του ότι θα αλλοίωνε τη συνείδηση, το χαρακτήρα του Αριστερού λαϊκού κινήματος, όπως τόχαμε πλάσει όλα αυτά τα χρόνια από το ’42 και πέρα. Τελικά μείναμε σύμφωνοι και εγώ μπήκα με πολλή όρεξη στη δουλειά. Έβαλα όλη μου τη φαντασία και όλη μου τη δύναμη. Πραγματικά με είχε συνεπάρει το όραμα αυτό.

Οι γενικές επιδιώξεις του συνδυασμού «Αθήνα: Δημοκρατική Αλλαγή» κατέτει­ναν στην οικονομική αυτάρκεια του Δήμου, στην κατοχύρωση και διεύρυνση των αρ­μοδιοτήτων του, στην κατοχύρωση της ανεξαρτησίας και αυτοτέλειάς του, στον εκ­συγχρονισμό της διοίκησής του και στη μεταβολή του νομικού καθεστώτος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δημοσιοποιήθηκε, τέλος, και αναλυτικό πρόγραμμα των «365 ημερών» όπου καταγράφονταν οι άμεσες προτεραιότητες.»

Ο Μ.Θ. υποψήφιος Δήμαρχος Αθηνών στις Δημοτικές εκλογές – Ομιλία στο εκλογικό του κέντρο (Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους)


15/10: Δημοτικές εκλογές. Ο Μ.Θ. κατεβαίνει ως ανε­ξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, με τη στήριξη του ΚΚΕ και λαμβάνει ποσοστό 16,31%. Οι άλλοι συνδυασμοί ήταν: του Δημήτρη Μπέη (ΠΑΣΟΚ) – ποσοστό 40,63% και του Γιώργου Πλυτά (ΝΔ) – ποσοστό 42,35%. Στο β’ γύρο 22/10 έλαβε ο Δ. Μπέης 57,22%, και ο Γ. Πλυτάς 42,78% και εκλέχθηκε ο Δ. Μπέης.

Οι κομματικοί συ­σχετισμοί και τα αντίστοιχα ποσοστά δεν ήταν εύκολο να ανατραπούν. Έτσι Δήμαρχος Αθηναίων αναδείχτηκε ο προταθείς από το ΠΑΣΟΚ Δ. Μπέης που υποστηρίχτη­κε στο δεύτερο γύρο από τον Θεοδωράκη.


Ανεξάρτητα από την αναμενόμενη αποτυχία στις δημοτικές εκλογές -σημειώνει ο Πετρίδης στο αναφερόμενο βιβλίο-,  ο Θεοδωράκης εξακολούθησε να πρωτοστατεί υπέρ της ενότητας του Αριστερού κινήματος. Έτσι δεν άργησε να ιδρυθεί τελικά η ΚΕΑ (Κίνηση για την ενότητα της Αριστερός), παρά τις αντιδράσεις του ΚΚ Εσ. και της ΕΔΑ, με ιδιαίτερη απήχηση στα ανένταχτα στελέχη του χώρου: -Η ενότητα της Αριστερός, συνετελέσθη πολύ αργότερα και χω­ρίς τη δική μου παρουσία όταν έγινε ο Συνασπισμός.


1978 Εκδίδεται και κυκλοφορεί:

Milva Von Tag Zu Tag Mikis Theodorakis Full Album 1978

playlist Milva Von Tag Zu Tag Mikis Theodorakis

Θεοδωράκης Μίκης, Για μια κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας, Εκδ. Άνθρωπος, 1977-1978

Θεοδωράκης Μίκης, Η αλλαγή – Προβλήματα ενότητας της Αριστεράς, Εκδ. Προοδευτική Σκέψη, 1978

1979

1979-2-13, Συγκέντρωση της ΚΕΑ (Κίνηση Ενιαίας Αριστεράς) με τους Μ. Θεοδωράκη, Τάσσο, Γιάννης Ρίτσο, Χαρίλαο Φλωράκη

3/07: Μεγάλη σε όγκο και παλμό η πορεία Ειρήνης, στο Κούριο της Λεμεσού της Κύπρου. Συμμετείχαν οι: Γ. Ποταμίτης, πρόεδρος του ΠΣΕ, ο ΓΓ του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, Τζον Μένσον, ο Μίκης Θεοδωράκης, από το ΑΚΕΛ, την ΕΔΕΚ, κ.ά. Προσφωνώντας τη μαζική αυτή εκδήλωση, ο Μίκης Θεοδωράκης είπε πως η πορεία είναι ένα ακόμα βήμα του αγώνα του κυπριακού λαού για να φύγουν ξένες βάσεις, οι ξένοι στρατοί, για Κύπρο ανεξάρτητη και αποστρατιωτικοποιημένη»

1979-7-3, Πορεία Ειρήνης στη Κύπρο. Διακρίνεται ο Μ.Θ. μέσα στο πλήθος των διαδηλωτών

18/10: Ο Οδυσσέας Ελύτης βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η Σουηδική Ακαδημία αναγγέλλει την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη «για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία». Ο Ελύτης παρίσταται στην καθιερωμένη τελετή απονομής του βραβείου στις 10 Δεκεμβρίου του 1979 και παραλαμβάνει το βραβείο από τον βασιλιά Κάρολο Γουστάβο.

1979-12-10, Ομιλία του Ελύτη στην Σουηδική Ακαδημία κατά την απονομή

H απονομή του Νόμπελ στον Ελύτη

 

17/12: ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης με το Μ.Θ. και τον Μάνο Κατράκη στην Λυρική Σκηνή στην τιμητική εκδήλωση με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και το «Άξιον Εστί».

1979-12-17, Ο Μ.Θ. με τον Ο. Ελύτη και τον Μ. Κατράκη στην Λυρική Σκηνή

Εκδίδονται και κυκλοφορούν:

Pierrat Gerard, Θεοδωράκης : ο θρύλος μιάς λαικής μουσικής, Εκδ. Κέδρος, 1979

Milva – 10 Songs By Mikis Theodorakis (Full Album)

Μίκης Θεοδωράκης – Τα Πικροσάββατα Και Μια Σερενάτα (Full Album)

1980

Ιδρύθηκε η Κίνηση για την Ενότητα της Αριστεράς (ΚΕΑ). Το ΚΚΕ διαθέτει τα στελέχη του Β. Εφραιμίδη, Μίμη Ανδρουλάκη και Γιώργο Παπαπέτρου. Στη Θεσσαλονίκη μπαίνουν επικεφαλής οι Μάκης Τρικούκης και Τάκης Κουλάνδρου. Παρ’ όλη την αντίδραση από τις ηγεσίες του ΚΚΕ (Εσ.) και της ΕΔΑ, μέσα στον πρώτο χρόνο τα ανένταχτα στελέχη της Αριστεράς πυκνώνουν τις τάξεις της ΚΕΑ και φτάνουν στις 18.000. Αργότερα το 1982, αιφνίδια και χωρίς να δοθεί καμιά εξήγηση, το Π.Γ. του ΚΚΕ διάλυσε την Κίνηση.


11/01: ο Μ.Θ. μεταβαίνει στο Μόναχο για να παραλάβει το χρυσό δίσκο που έκανε στη Γερμανία με τη Ιταλίδα τραγουδίστρια, ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου Μίλβα.

1980-1-11, Ο Μ.Θ. μαζί με τη Milva την ημέρα της απονομής του χρυσού δίσκου για την συνεργασία τους

Milva “Le livre des souvenirs”

Εδώ η Milva, συνοδευόμενη από την ορχήστρα του Jean CLAUDRIC, τραγουδά ζωντανά “Στο βιβλίο των αναμνήσεων” στη γαλλική τηλεόραση.


-/02: Η Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδας ανακηρύσσει τον Μ.Θ. επίτιμο μέλος της


12/02: Ανατολικό Βερολίνο, συναυλία του Μ.Θ. με το Canto General στο Palace of the Republic στο 10ο Festival des Politischen Liedes Φεστιβάλ πολιτικού τραγουδιού (9-17 Φλεβάρη 1980). Η συναυλία θα ηχογραφηθεί και θα κυκλοφορήσει σε διπλό LP από την Amiga την ίδια χρονιά. Το φεστιβάλ πολιτικού τραγουδιού ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά γεγονότα στη ΛΔΓ . Πραγματοποιούνταν κάθε χρόνο στο Ανατολικό Βερολίνο τον Φεβρουάριο ως επίσημη εκδήλωση του FDJ.

1980-2-12, Μ.Θ., M. Φαραντούρη, συναυλία στο 10ο Festival πολιτικού τραγουδιού

1980, Μάρτ. ο Μ.Θ., η Μυρτώ Θεοδωράκη, ο αρχηγός της Νεολαίας της DDR Ego Grentch Ανατολικό Βερολίνο, Palace de la Republique

-/03: Διευθύνει στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης τη χορωδία και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Μουσικού Κολεγίου του Χάλμσταντ της Σουηδίας στο ορατόριο «Άξιον Εστί»


4/05: αποδημία του Γιόσιπ Μπροζ (1892 – 1980), γνωστού ως Τίτο. Ο Τίτο  ήταν Γιουγκοσλάβος κομμουνιστής επαναστάτης, αρχηγός των Παρτιζάνων, και πολιτικός ηγέτης της χώρας του, από το 1943 μέχρι το θάνατό του το 1980.

Ο Μ.Θ. είχε φιλική σχέση μαζί του, η οποία διαταράχτηκε στην συνέχεια. Αρχικά έγραψε τη μουσική για το φιλμ της μάχης της Σιουκέσκα  «Sutjeska» (1973) σε σκηνοθεσία Stipe Delic, και στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο αρχηγός των παρτιζάνων, ο Τίτο. Στα γυρίσματα προσκεκλημένος τότε του Τίτο -τον οποίο εκτιμούσε και θαύμαζε- επιστέφτηκε τη Γιουγκοσλαβία και είχε συνομιλίες μαζί του. Σε μεταγενέστερες δηλώσεις του (2018) με αφορμή το Μακεδονικό, ο Μ.Θ. περιγράφει πως διαταράχτηκαν οι σχέσεις τους. «…Τότε λοιπόν ο ίδιος ο Τίτο μου ζήτησε να γράψω τη μουσική για μια Σκοπιανή ταινία. Όταν διάβασα το σενάριο, το οποίο εμφάνιζε εμάς τους Έλληνες ως κατακτητές της Θεσσαλονίκης και καταπιεστές των κατοίκων της, τότε όχι μόνο αρνήθηκα να γράψω τη μουσική αλλά είχα και το θάρρος να έρθω σε έντονη αντιπαράθεση με τον Τίτο. Διότι διαπίστωσα ότι ήταν ο ίδιος που θεωρούσε ότι αφού η Μακεδονία «η δική του» ήταν ιστορική αναγκαιότητα σύμφωνα με τη δική του «κομμουνιστική» αντίληψη, νομιμοποιείτο να δημιουργήσει ένα κομμουνιστικό κράτος σε βάρος μιας χώρας καπιταλιστικής όπως ήταν η Ελλάδα. Οι σχέσεις μας τότε διαταράχθηκαν, ιδίως όταν του τόνισα ότι δεν έπρεπε αυτός που έθεσε την πατρίδα του πάνω από τη Μόσχα και τον Στάλιν να μη μπορεί να εκτιμήσει τον δικό μου πατριωτισμό που κι εγώ έχω το θάρρος να τον θέτω πάνω απ’ όλα…»


[1970] Συνάντηση στο Βελιγράδι Μ. Θεοδωράκη και Τίτο


14/09: Συναυλία στη γιορτή της Ουμανιτέ στο Παρίσι

1980-9-14, ο Μ.Θ. στη συναυλία στη γιορτή της Humanite

-/09: Περιοδεύει και δίνει συναυλίες στις μεγαλύτερες πόλεις της Βουλγαρίας


-/10: Εγκαθίσταται στο Παρίσι και στρέφεται πάλι στη συμφωνική μουσική.

8/10: Δολοφονήθηκε ο Τζον Λένον, βρετανός μουσικός, αρχηγός των Beatles. Δολοφονήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον ΜαρκΤσάπμαν. (γέννηση: 9/10/1940)

Και ο Τζον Λένον με τους Beatles τραγούδησε Θεοδωράκη «The Honeymoon Song (Live At The BBC For “Pop Go The Beatles” / 6th August, 1963)»


Εκδίδεται και κυκλοφορεί:

Holst Gail, Μίκης Θεοδωράκης, Μύθος και πολιτική στη σύγχρονη ελληνική μουσική, Εκδ. Ανδρομέδα, 1980, (β έκδοση Μετρονόμος 2014)

1971

17&21/03: Πρώτες κινητοποιήσεις στα Μέγαρα ενάντια στις απαλλοτριώσεις γης για βιομηχανική χρήση, προς όφελος των ομίλων Ωνάση, Νιάρχου και Ανδρεάδη. Μαζικές συνελεύσεις. Τους επόμενους μήνες οι Μεγαρείς θα μπουν στο ποτάμι του αντιχουντικού αγώνα.


6/04: Πέθανε ο Ρώσος συνθέτης Ιγκόρ Στραβίνσκι (Igor Stravinsky 1982-1971), σε ηλικία ογδόντα οκτώ χρόνων, στο διαμέρισμά του, στη Νέα Υόρκη, από καρδιακή προσβολή. Η κηδεία του έγινε στη Βενετία και όχι στη Νέα Υόρκη, στη «ρωσική γωνία» του νεκροταφείου του Σαν Μισέλ. Ο Στραβίνσκι υπήρξε κορυφαίος συνθέτης στον 20ο αιώνα, που έφερε μια επανάσταση στη γλώσσα της μουσικής.


12/05: Ανακοινώνεται η εξάρθρωση της ομάδας βομβιστών του ΠΑΚ μ’ επικεφαλής το Σ. Βαλυράκη και η σύλληψη κλιμακίου παλαίμαχων κομμουνιστών μ’ επικεφαλής το Στ. Μπεβεράτο (30/5).

14/05: Έκρηξη βόμβας στο άγαλμα του Τρούμαν. Σκοτώνεται ο αστυφύλακας Αθ. Κωστάντακας, ο οποίος πλησίασε τη βόμβα κατά την ώρα που η αστυνομία περίμενε τους πυροτεχνουργούς.


2/06: Για πρώτη φορά, ελληνική ομάδα συμμετέχει σε ευρωπαϊκό τελικό ποδοσφαίρου. Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τον Άγιαξ στο Γουέμπλεϊ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών και ηττάται με 2-0.


2-6/08: Δίκη στελεχών του Ρήγα Φεραίου και της Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ εσ. στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών. Ποινές 2-3 χρ. στους Ν. Κουμουνδούρο, Κ. Κωσταράκο, Φ. Προβατά & Γ. Σπηλιώτη, μικρότερες σε άλλους 4.


4/09: Δίκη μελών της “Ελληνικής Αντίστασης” στο Έκτακτο Στρατοδικείο για συνέργεια σε απόπειρα απόδρασης του Αλ. Παναγούλη. Πέντε καταδίκες (29/9) (1-1,5 χρ). Καταδικάζεται και η Αμα­λία Φλέμιγκ και απελαύνεται από την Ελλάδα.

11/09: Πεθαίνει ο Νικήτας Χρουστσόφ, ηγέτης της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης.

22/09: Πέθανε ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης (Γιώργος Σεφεριάδης, Σμύρνη 1900 – Αθήνα 1971) ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές της νεώτερης Ελλάδας και ο πρώτος που κέρδισε Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η συνεισφορά του στα γράμματα και ειδικότερα στην ποίηση, ήταν τεράστια, με πολλούς μεταγενέστερους ποιητές να ακολουθούν το ύφος του. Μαζί με τους ποιητές της γενιάς του ’30, τον Οδυσσέα Ελύτη και το Γιάννη Ρίτσο, θεωρείται θεμελειωτής της «ελληνικότητας» στα ελληνικά γράμματα.


1/10: Σύλληψη του γραμματέα του ΚΚΕ εσ., Μπ. Δρακόπουλου, του Μ. Παρτσαλίδη κι άλλων 31 στελεχών του ΠΑΜ και του ΚΚΕ εσ. (18/10). Είκοσι απ’ αυτούς παραπέμπονται τελικά με τον ν.509.

1972

21-22/01: Πρώτη δίκη του ΠΑΚ στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών. Καταδικάζονται οι Σ. Βαλυράκης (7 χρ), Γ. Κυριαζής (9) κ.ά. πέντε.


7/02: Καταδίκες 4 στελεχών του ΚΚΕ (Στ. Μπεβεράτος κ.ά.) σε ποινές 1-4 ετών, τριών αρχιτεκτόνων γι’ αντιδικτατορική δράση (1-3 χρ) και δυο ξυλουργών για εκρηκτικά (2-2,5 χρ.) (24/2). Δίκη 5 μελών του ΠΑΜ στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών. Καταδίκες: Γ. Χριστόδουλος (2,5 χρ), Λ. Δάνος (15 μήνες) κ.ά. (20/3).

8/02: Φεύγει ο «Πατριάρχης» του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού Μάρκος Βαμβακάρης (Σύρος 1905 – Αθήνα, 1972).


17-21/03: Δεύτερη δίκη του ΠΑΚ, με 15 κατηγορούμενους για βομβιστικές ενέργειες μεταξύ Ιουνίου 1969 και Ιανουαρίου 1971. Έντεκα καταδίκες: Ι. Κορωναίος (8 χρ), Ξ. Πελοποννήσιος (6), Α. Φραγκιάς (4,5), Γρ. Κασιμάτης (3), κ.ά.

19/03: Προσφυγή φοιτητών στα Πρωτοδικεία, με αίτημα την εκλογή αιρετών διοικήσεων στους συλλόγους τους. Πρώτη νίκη του φοιτητικού κινήματος, με την εκλογή νέου Δ.Σ. στο Σύλλογο Κρητών Φοιτητών.

21/03: Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος καταργεί τον Γεώργιο Ζωιτάκη από αντιβασιλέα και αναλαμβάνει ο ίδιος μαζί με τα άλλα: του πρωθυπουργού, του υπουργού Εξωτερικών και Άμυνας, καθώς και του προέδρου της Βουλής.


15/05: Αυθόρμητη διαδήλωση μετά από συναυλία του Συλλόγου Κρητών Φοιτητών στο Σπόρτινγκ με το Γ. Μαρκόπουλο. Διάλυσή της απ’ την αστυνομία κι 8 συλλήψεις.


7/07: Θάνατος του οικουμενικού πατριάρχη Αθηναγόρα. Λίγες μέρες μετά εκλέγεται νέος πατριάρχης ο Δημήτριος.

17/07: Συλλήψεις φοιτητών που δραστηριοποιούνταν στο φοιτητικό κίνημα της Θεσσαλονίκης. Ίδρυση της Αντί-ΕΦΕΕ, σπουδαστικής παράταξης της ΚΝΕ.


3/08: Ο λαϊκός συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου (1914-1972 τραυματίζεται θανάσιμα σε τροχαίο ατύχημα. Ήταν ένας από τους κύριους και σημαντικότερους εκπροσώπους του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού.


10/10: Επεισοδιακές γενικές συνελεύσεις σε πολλές σχολές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, εν όψει των φοιτητικών εκλογών που έχουν εξαγγελθεί ως τεστ μιας ελεγχόμενης από το καθεστώς φιλελευθεροποίησης. Εκλογή αντιπροσώπων από τις συνελεύσεις, σε αντιπαράθεση προς τα διορισμένα ΔΣ που έχουν αναλάβει τη διεξαγωγή των εκλογών. Νόθες φοιτητικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη, με αποχή της πλειοψηφίας των φοιτητών. Διαδήλωση εκατοντάδων φοιτητών στο κέντρο της πόλης και συμπλοκές με την αστυνομία (30/10).


20/11: Νόθες εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας, της Πάτρας και των Ιωαννίνων με την ενεργό βοήθεια των καθηγητών. Έντονες διαμαρτυρίες των φοιτητών. Επέμβαση της αστυνομίας στη Νομική Αθηνών για να καταστείλει τις διαμαρτυρίες.


6/12: Αποχή διαρκείας των σπουδαστών Υπομηχανικών.

17/12: Σύλληψη του Λ. Τζεφρώνη, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ εσ.

18/12 Ο Χαρίλαος Φλωράκης, εκλέγεται νέος Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ από την 17η Ολο­μέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ μετά την παραίτηση του Κώστα Κολιγιάννη.

1973

1/01: Πρώτη διεύρυνση της Ε.Κ. με την εισδοχή της Δανίας, της Ιρλανδίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Η Ε.Κ. αριθμεί 9 κράτη – μέλη.

18-22/01: Τρίτη δίκη της “Ελληνικής Αντίστασης”, με 13 κατηγορούμενους, για σχεδιαζόμενη απόδραση του Αλ. Παναγούλη. Καταδικάζονται ο Στ. Παναγούλης (4,5 χρ) κι άλλοι δέκα σε μικρότερες ποινές.

18-22/01: Δίκη της ηγεσίας του ΚΚΕ εσ. στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών. Καταδικάζονται οι Μπ. Δρακόπουλος (12,5 χρ), Μ. Παρτσαλίδης (12), Α. Παπαθανασοπούλου (3) κι άλλοι πέντε (22-29/1).


8/02: Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος εκλέγεται -χωρίς αντίπαλο- για τρίτη συνεχή φορά πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

12/02: Δημοσίευση του ν.δ.1347, με το οποίο ο υπουργός Άμυνας μπορεί να ανακαλεί τις αναβολές φοιτητών που απέχουν από τα μαθήματά τους . Αστυνομική εισβολή στο ΕΜΠ εναντίον συγκέντρωσης 1500 φοιτητών κατά των στρατεύσεων. Άγριοι ξυλοδαρμοί, 100 συλλήψεις κι 11 παραπομπές (14/2). Δίκη των συλληφθέντων, 8 ελαφρές καταδίκες (17-19/2). Επιστράτευση 88 φοιτητών σε δυο δόσεις (15-16/2)

16/02: Πρώτη “δοκιμαστική” κατάληψη της Νομικής από 2.500 φοιτητές, έξοδος υπό μορφή πορείας και συμπλοκές με την αστυνομία και παρακρατικούς ΕΚΟΦίτες .

21/02: Διήμερη κατάληψη της Νομικής από τους φοιτητές (21-22/3). Έξοδος ύστερα από διαπραγματεύσεις, υπό την κάλυψη χιλιάδων συμπαραστατών που έχουν συγκεντρωθεί. Επιθέσεις αστυνομίας και ΕΚΟΦιτών, τραυματισμοί και συλλήψεις. Φοιτητική διαδήλωση στη Θεσ/νίκη χτυπιέται από την αστυνομία, με πολλές συλλήψεις (22/2). Αντιδικατορικές εκδηλώσεις φοιτητών και συλλήψεις στην κηδεία της Κ. Παξινού (23/2).


5,6,17/03: Φοιτητικές διαδηλώσεις σε Αθήνα, Θεσ/νίκη (5/3) και Πάτρα (17/3), με συλλήψεις φοιτητών. Κατάληψη της πανεπιστημιακής Λέσχης στην Πάτρα από 500 φοιτητές, εισβολή της αστυνομίας και δεκάδες συλλήψεις (16/3).

20/03: Δεύτερη κατάληψη της Νομικής, με πρωτοβουλία της άκρας αριστεράς, καταλήγει σε εισβολή της αστυνομίας ύστερα από αίτηση της Συγκλήτου, δεκάδες τραυματίες και πάνω από 100 συλλήψεις. Αναδίπλωση του φοιτητικού κινήματος και τερματισμός της αποχής (27/3). Συλλήψεις δικηγόρων του φ.κ. (Π. Κανελλάκης, Α. Βγόντζας, Κ. Αλαβάνος, Δ. Μπουλούκος) από την ΕΣΑ (13/3 κ.εξ).


6-10/04: Νέες φοιτητικές κινητοποιήσεις στην Αθήνα, συλλήψεις… Ογκώδης φοιτητική διαδήλωση στην Πάτρα (13/4). Διαδήλωση εκατοντάδων φοιτητών στο κέντρο της Αθήνας με αντιδικτατορικά συνθήματα (21/4).

8/04: Πέθανε ο μεγάλος Ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, (γέννηση: 25/10/1881).


11/05: Συγκέντρωση φοιτητών στη Νομική με αίτημα την απελευθέρωση 60 περίπου φοιτητών που έχουν συλληφθεί από την ΕΣΑ. Αποκλεισμός του κτιρίου απ’ την αστυνομία, μικροσυμπλοκές και συλλήψεις. Τελευταία μαζική φοιτητική εκδήλωση της ακαδημαϊκής χρονιάς, με παμφοιτητική συγκέντρωση που εκδίδει ψήφισμα απολογισμού των αγώνων (18/5).

22/05: Σύλληψη και βασανισμός του αξιωματικού Σπ. Μουστακλή στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.

23-25/05: Καταστολή αντιδικτατορικού κινήματος στο Ναυτικό. Ανταρσία στο αντιτορπιλικό “Βέλος”, που βρισκόταν για άσκηση του ΝΑΤΟ στην Ιταλία. Καταπλέει στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας. 36 μέλη του πληρώματος ζητούν εκεί πολιτικό άσυλο (25/5).


29/07: δημοψήφισμα για την επικύρωση της συντακτικής πράξης, που καθιέρωνε το πολίτευμα της “Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας” (!)(1/7). Το δικτατορικό καθεστώς εμφάνισε τα εξής αποτελέσματα: υπέρ 77.20%, κατά 21.70% και άκυρα 1.10%. Έτσι ο Γ. Παπαδόπουλος αυτοανακηρύχτηκε προσωρινός “Πρόεδρος της Δημοκρατίας”.


8/08: Πεθαίνει ο Νίκος Ζαχαριάδης, πρωην Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ (1935-1956), μια από τις πιο ισχυρές και αμφιλεγόμενες (κατά ορισμένους) προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

19/08: Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος ορκίζεται πρόεδρος της Δημοκρατίας, χορηγεί γενική αμνηστία στους πολιτικούς κρατούμενους, απονομή χάριτος στον Αλ. Παναγούλη και άρση του στρατιωτικού νόμου. Παραγραφή, ταυτόχρονα, των “αδικημάτων που διέπραξαν ανακριτικά όργανα”, δηλ. των βασανιστηρίων. Απόλυση 39 φοιτητών που κρατούνταν από την ΕΣΑ και άμεση στράτευσή τους.

23/08: Το δικτατορικό καθεστώς προωθεί τη λύση του σχηματισμού κυβέρνησης από τον παλιό πολιτικό Σ. Μαρκεζίνη.


28/09: Υποβάλει την παραίτησή του από τη χουντική κυβέρνηση Μαρκεζίνη ο Νικόλαος Μακαρέζος, εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου. Ακολουθούν και άλλοι στρατιωτικοί υπουργοί.


1/10: Συναυλία του Ξαρχάκου στον Παναθηναϊκό καταλήγει σε αυθόρμητη φοιτητική διαδήλωση στην Αλεξάνδρας, που διαλύεται απ’ την αστυνομία. Διαδήλωση κατά της νεοσύστατης κυβέρνησης Μαρκεζίνη, διαλύεται επίσης (2/10).

6/10: Αρχίζει ο πόλεμος του ΓιομΚιπούρ, μεταξύ Ισραηλινών και Αράβων.

7/10: Νέα απόπειρα δολοφονίας κατά του Μακάριου στην Κύπρο, με παγίδευση του δρόμου από τον οποίο θα διερχόταν το αυτοκίνητό του. Σώθηκε λόγω πρόωρης έκρηξης.

10/10: Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Σπύρο Μαρκεζίνη, αρχίζοντας την περίοδο της «φιλελευθεροποίησης», η οποία 40 ημέρες αργότερα θα θαφτεί στο Πολυτεχνείο.

12/10: Δίωρη γενική απεργία στα Μέγαρα, κατά των σχεδίων για εγκατάσταση εργοστασίου αλουμίνας και διυλιστηρίου στην πόλη. Συλλαλητήριο 12.000 κατοίκων της πόλης για την ίδια υπόθεση (14/10).

17/10: Ο ΟΠΕΚ επιβάλει εμπάργκο εναντίον των ΗΠΑ και των χωρών εκείνων που παρείχαν στρατιωτική βοήθεια στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ. (Πετρελαϊκή Κρίση του 1973)

24/10: Τελειώνει ο Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ, με τις ισραηλινές δυνάμεις να φθάνουν 100 χιλιόμετρα έξω από το Κάιρο και 45 χιλιόμετρα έξω από τη Δαμασκό.

27/10: Αντιαμερικανική διαδήλωση στα Προπύλαια, μετά από απαγόρευση φοιτητικής συγκέντρωσης στη Νομική.


14/11: Κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους φοιτητές. Συρροή κόσμου και μετατροπή της σε μαζική εξέγερση. Αιματηρές συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας με δεκάδες νεκρούς κι εκατοντάδες τραυματίες (16/11). Κατάληψη και εκκένωση της Πολυτεχνικής σχολής και στη Θεσ/νίκη (16-17/11).

17/11: Βίαιη καταστολή της φοιτητικής εξέγερσης στο Πολυτεχνείο από το στρατό και την αστυνομία. Το τανκ μπαίνει στο Πολυτεχνείο για να καταστείλει τη φοιτητική εξέγερση κατά της δικτατορίας. 15 νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Εκατοντάδες συλλήψεις γίνονται από όργανα του δικτατορικού καθεστώτος. Κήρυξη του στρατιωτικού νόμου, κάθοδος των τανκς και εκκένωση του ΕΜΠ .

ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ – 17 Νοεμβρίου 1973 Η απριλιανή χούντα καταστέλλει την εξέγερση του Πολυτεχνείου


 

-/12: 9ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΚΚΕ, ένα μήνα μετά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου! Το 9ο Συνέδριο, έθεσε ως πρωταρχικό καθήκον την οικοδόμηση ισχυρού Κόμματος με γερές οργανώσεις, υπογράμμισε τη σοβαρότητα της δουλειάς μέσα στα συνδικάτα και σημείωσε την ανάγκη του συνδυασμού της νόμιμης με την παράνομη δουλειά στο μαζικό κίνημα. Ψηφίστηκε νέο Πρόγραμμα του Κόμματος, καθώς και νέο Καταστατικό.

31/12: Απόλυση όλων των συλληφθέντων για το Πολυτεχνείο.

1974

12/01: Αρχιεπίσκοπος στην Ελλάδα γίνεται ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ.

27/01: Πεθαίνει στο κρησφύγετό του στην Κύπρο ο Γεώργιος Γρίβας-Διγενής. Οι διάδοχοί του αποφασίζουν αναστολή της δράσης της ΕΟΚΑ Β’.


-/02: Εξάρθρωση κλιμακίων του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και της Αντί-ΕΦΕΕ στην Αθήνα, με 35 συλλήψεις (Ν. Καλούδης, Α. Αμπατιέλος, Μ. Γιάννου, Ν. Κουτρούμπας, Κ. Κουκουβίτης, Δ. Γόντικας, Κ. Κάππος, … κ.ά.).

14/02: Ανακοινώνεται επίσημα ο εντοπισμός στην υποθαλάσσια περιοχή πλησίον της Θάσου κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Η ημερήσια παραγωγή υπολογίζεται σε 10.000 βαρέλια πετρελαίου.


1/03: Σύλληψη  15 μελών των τροτσκιστικών οργανώσεων Σοσιαλιστική Φοιτητική Πρωτοπορία (ΣΦΠ) και Εργατική Διεθνιστική Ένωση (ΕΔΕ) (Θ. Κουσούμπος, Κ. Κουρτέσης, Κ. & Ε. Ζακάκης, Α. Σταυροπούλου, Η. Λογοθέτης, κ.ά.). Σύλληψη 27 μελών της ΚΝΕ και της Αντί-ΕΦΕΕ στον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη (14/3). Σύλληψη 3 φοιτητών (Γ. Κορμουλάκης, Σ. Χρονοπούλου, Α. Μαλτέζου) στην Αθήνα ( 27/3).


10/04: Η τουρκική κυβέρνηση ανακοινώνει επίσημα τις προθέσεις της να προχωρήσει σε υποθαλάσσιες έρευνες για υδρογονάνθρακες σε περιοχές που βρίσκονται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

25/04: Η «Επανάσταση των Γαρύφαλλων» στην Πορτογαλία. Οι στρατιωτικοί εγκαθιδρύουν και πάλι τη Δημοκρατία, έπειτα από μισό αιώνα δικτατορίας.


4/05: Σύλληψη 36 μελών και στελεχών του ΕΚΚΕ και της ΑΑΣΠΕ (Π. Στάγκος, Χ. Μπίστης, Γ. Μηλιός,… κ.ά.).


12/07: Καταδίκη 27 ατόμων από το Στρατοδικείο Ιωαννίνων σε ποινές μέχρι και 10 χρόνια, για συμμετοχή στην οργάνωση “Άρης Βελουχιώτης”.

15/07: Η Κυπριακή Εθνοφρουρά με την υποστήριξη μονάδων της ΕΛΔΥΚ ανατρέπει το νόμιμο ηγέτη της Κύπρου αρχιεπίσκοπο Μακάριο, εγκαθιστώντας στο προεδρικό αξίωμα το ανδρείκελο Ν. Σαμψών. Ο πρόεδρος Μακάριος επιβιώνει από την επίθεση κατά του Προεδρικού Μεγάρου και διαφεύγει ασφαλής. Ανοίγει ο δρόμος για τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο.

20/07: Αρχίζει η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η Τουρκία πραγματοποιεί την πρώτη φάση της εισβολής στην Κύπρο με μεγάλες ναυτικές και αεροπορικές στρατιωτικές δυνάμεις. Γενική επιστράτευση στην Ελλάδα.

20/07: Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εγκρίνει το ψήφισμα 353 που «απαιτεί τον άμεσο τερματισμό της ξένης στρατιωτικής επέμβασης στην Κυπριακή Δημοκρατία»

23/07: Πνιγμένη στο αίμα του εγκλήματος στην Κύπρο, η χούντα της Αθήνας καταρρέει. Σε σύσκεψη με τη συμμετοχή και πολιτικών, αποφασίζεται να κληθεί από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Στην Κύπρο, παραιτείται από την προεδρία ο διορισμένος Νίκος Σαμψών και τη θέση του παίρνει ο Γλαύκος Κληρίδης.

24/07: Aποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Συγκροτείται Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, χιλιάδες λαού υποδέχονται στις 2 π.μ. τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που φτάνει από το Παρίσι. Στις 4 15 π.μ. ορκίζεται πρωθυπουργός μπροστά στο στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη.

24/07: Ο Μίκης Θεοδωράκης επιστρέφει στην Ελλάδα, θριαμβευτική υποδοχή στο αεροδρόμιο του Ελληνικού στην Αθήνα.


1/08: Επαναφέρεται σε ισχύ το Σύνταγμα του 1952, εκτός των διατάξεων που αφορούν στη μορφή του πολιτεύματος, η οποία θα κριθεί με σχετικό δημοψήφισμα.

9/08: Αναλαμβάνει ο Τζέραλντ Φορντ 38ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, 9 Αυγούστου  1974 –  20 Γενάρη 1977, μ’ Αντιπρόεδρο τον Νέλσον Ροκφέλερ. Διορίζεται πρώτα στην αντιπροεδρία μετά την παραίτηση του Σπύρο Άγκνιου, με πρόεδρο τον  Ρίτσαρντ Νίξον. Με την  παραίτηση στην συνέχεια του Νίξον, στις 9 Αυγούστου, 1974, έγινε ο μόνος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, που ποτέ δεν εξελέγη Πρόεδρος ή Αντιπρόεδρος. Ως Πρόεδρος, ο Φόρντ υπέγραψε το Ελσίνκι , σημειώνοντας μια κίνηση προς ύφεση στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Με την κατάρρευση του μετώπου του Νοτίου Βιετνάμ εννέα μήνες στην προεδρία του, η συμμετοχή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ τελείωσε. Εσωτερικά, ο Φόρντ προήδρευσε στη χειρότερη στιγμή της οικονομίας, στη Μεγάλη Ύφεση.  Μια από αμφιλεγόμενες  πράξεις του ήταν να χορηγήσει προεδρική χάρη στον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον για το ρόλο του στην Σκάνδαλο Γουότεργκέιτ.

14/08: Η Τουρκία πραγματοποιεί τη δεύτερη φάση της στρατιωτικής εισβολής στη Κύπρο και καταλαμβάνει το 36,2 τοις εκατό του εδάφους της χώρας. Μετά τον Αττίλα II η κυβέρνηση Καραμανλή αποσύρει την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του NATO.

16/08: Ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει στην Ελλάδα, μετά την αυτοεξορία του λόγω της δικτατορίας.


3/09: Ο Α. Παπανδρέου σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, εξαγγέλλει την ίδρυση του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος (και όχι κόμματος), του ΠαΣοΚ και ανακοινώνει την ιδρυτική διακήρυξη του. Στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠαΣοΚ αναφέρονται: «Βασικός κυριαρχικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από ξένο έλεγχο ή επεμβάσεις, πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του Έθνους και στην υπηρεσία του Λαού. Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ’ όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία, σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας. Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής. Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικάνικες βάσεις είναι οι μονοπωλιακές πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Γι’ αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας».

4/09: Παραπέμπονται σε πειθαρχικά συμβούλια όλοι οι πανεπιστημιακοί που συνεργάστηκαν με τη χούντα.

20/09: επαναδραστηριοποιείται η Ένωση Κέντρου και εκλέγει αρχηγό τον Γεώργιο Μαύρο, ο οποίος κατείχε και το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Καραμανλή. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 1974 αναγγέλλεται η ίδρυση ενός νέου πολιτικού σχηματισμού με τον τίτλο Κίνηση των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων (ΚΝΠΔ) με συλλογική ηγεσία από τους Γεώργιο Ιορδανίδη, Γ. A. Μαγκάκη, Γιάννη Παπαδόπουλο, Αναστάσιο Πεπονή, Γ. Πεσμαζόγλου και Βιργινία Τσουδερού. Αρχές Οκτωβρίου εντάχθηκε στην Κίνηση και η ομάδα της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ενωσης του Μπάμπη Πρωτόπαπα. Τελικά συμφωνήθηκε συνεργασία με την Ενωση Κέντρου και αυτό το νέο σχήμα μετείχε στις εκλογές του 1974 με αρχηγό τον Γεώργιο Μαύρο.

21/09: Νομιμοποιείται το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ).

23/09: Αρχίζει στη Λευκωσία ανταλλαγή αιχμαλώτων ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους υπό την εποπτεία του ΟΗΕ.

24/09: Δημοσιεύονται τα διατάγματα με τα οποία καταργείται ο περίφημος AN 509 και νομιμοποιείται το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ).

25/09: Επανακυκλοφορεί έπειτα από 27 χρόνια νόμιμα η εφημερίδα «Ριζοσπάστης».


4/10: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ιδρύει τη Νέα Δημοκρατία. Ο Καραμανλής ιδρύοντας τη Νέα Δημοκρατία επιχείρησε να εκσυγχρονίσει την ελληνική πολιτική Δεξιά και να της δώσει νέα εικόνα, νέα ταυτότητα μακριά από τον στείρο αντικομμουνισμό που την είχε σημαδέψει για 40 χρόνια και ο οποίος αποτελούσε το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της EPE τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. H νέα ιδεολογική ταυτότητα που ήθελε ο Καραμανλής για τη Δεξιά ήταν αυτή μιας φιλελεύθερης, κεντροδεξιάς παράταξης, στα πρότυπα των σύγχρονων συντηρητικών κομμάτων της Ευρώπης.

7/10: Ο πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος, που είχε ανατραπεί από τη χούντα των Αθηνών στις 15 Ιουλίου, επιστρέφει στο νησί, έπειτα από εξορία 4,5 μηνών.

10/10:Ανακοινώνεται η συμφωνία του ΠΑΣΟΚ και της αντιστασιακής οργάνωσης «Δημοκρατικής Άμυνας». Τα βασικά στελέχη της Δημοκρατικής Αμυνας που εντάχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ ήταν ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο Σάκης Καράγιωργας, ο Σπύρος Πλασκοβίτης, ο Χρήστος Ροκόφυλλος, ο Παύλος Ζάννας, ο Στέλιος Νέστορας, ο Βασίλης Φίλιας και ο Μάνος Δελούκας.

23/10: Συλλαμβάνονται και εκτοπίζονται στην Κέα οι πρωτεργάτες του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, Γ. Παπαδόπουλος, Σ. Παττακός και Ν. Μακαρέζος.


1/11: Ο προϊστάμενος της εισαγγελίας Εφετών Αθηνών ασκεί ποινική δίωξη εναντίον των Γ. Παπαδόπουλου, Σ. Παττακού, Ν. Μακαρέζου και 62 ακόμη πραξικοπηματιών για εσχάτη προδοσία.

1/11: Το ομόφωνο Ψήφισμα 3212 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (με την ψήφο και της Τουρκίας) ζητά αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, σεβασμό της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, παύση της επέμβασης στις εσωτερικές της υποθέσεις και επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους υπό συνθήκες ασφάλειας.

13/11: Προεκλογική συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς στην Αθήνα.

17/11: Πρώτες βουλευτικές εκλογές μετά την πτώση της επτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας. Από τις εκλογές αυτές προκύπτει η Ε’ Αναθεωρητική Βουλή που επεξεργάζεται την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κερδίζει τις πρώτες εκλογές μετά την πτώση της χούντας. Το νεοϊδρυθέν κόμμα του, η Νέα Δημοκρατία, λαμβάνει 54,37% των ψήφων και 219 έδρες στη Βουλή. Ακολουθούν η Ένωση Κέντρου με 20,42% και 60 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 13,58% και 13 έδρες, και η Ενωμένη Αριστερά με 9,47% και 8 έδρες.

Στο συνασπισμό της “Ενωμένης Αριστεράς” συμμετείχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Κ.Κ.Ε.), το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας Εσωτερικού (Κ.Κ.Ε. εσ.) και η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.). ΚΚΕ: Γενικός Γραμματέας Χαρίλαος Φλωράκης – Αριθμός ψήφων 464.787 – Ποσοστό ψήφων 9,47 – Έδρες στην Βουλή 5

21/11: Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.


8/12: Δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος. Η μοναρχία καταργείται οριστικά. Ο λαός αποφαίνεται οριστικά για το πολιτειακό. Το 69% του ελληνικού λαού τάσσεται υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας και κατά το 30,8%. Η Ελλάδα αποχωρεί από το ΝΑΤΟ.

11/12: Μετά την παραίτηση του στρατηγού Φ. Γκιζίκη, πρόεδρος της Δημοκρατίας αναλαμβάνει ο Καθηγητής- Ακαδημαϊκός Μιχαήλ Δ. Στασινόπουλος, επίτιμος Πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας, ένας από τους λίγους δικαστικούς που είχαν αντιταχθεί στη Δικτατορία.

1975

1/01: Η Ολυμπιακή Αεροπορία του Αριστοτέλη Ωνάση περιέρχεται στον απόλυτο έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου.

27/01: Η Ελλάδα προτείνει την παραπομπή του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η Τουρκία απορρίπτει την ελληνική πρόταση.


-/02: Ανακηρύσσεται το «Τουρκικό Ομόσπονδο Κράτος της Βόρειας Κύπρου» στις περιοχές που βρίσκονται υπό τουρκική κατοχή.

24/02: Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ ανακοινώνει την καταστολή συνωμοτικής κίνησης στο στράτευμα (πραξικόπημα πιτζάμα).


14/03: Αρχίζουν έρευνες για την ανεύρεση υδρογονανθράκων στο Δέλτα του Νέστου.

22/03: Παραπέμπονται σε δίκη οι πρωταίτιοι του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου του 1967 με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.


7/05: Ο αμερικανός πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ ανακοινώνει και επισήμως το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ.


6/06: Εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ, που οδηγεί στη παραίτηση 45 μελών της Κ.Ε., που προέρχονταν από τη Δημοκρατική Άμυνα (Δ.Α.) και στην συνέχεια τη διαγραφή τους από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Διαγράφτηκαν μεταξύ των άλλων: Σάκης Καράγιωργας, Β. Φίλιας, Α.Στάγγος, Ν. Κωνσταντόπουλος, Στ. Νέστωρ, Χρ. Παπαθανασίου, Λ. Βάσης, Γ. Ζυγογιάννης, Σπ. Καβουνίδης, Ι. Τούντας, Π. Ευθυμίου, Μελίνα Μερκούρη, Αμαλία Φλέμινγκ, Χρ. Ροκόφυλλος.

11/06: Ψηφίζεται από την Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή το Σύνταγμα της Ελλάδας που ορίζει ως πολίτευμα της χώρας την προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Η διάταξη αυτή σύμφωνα με το άρθρο 110 του Συντάγματος δεν υπόκειται σε αναθεώρηση. Το Σύνταγμα του 1975 περιέχει έναν ευρύ κατάλογο ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και προβλέπει τη συμμετοχή της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς όπως η τότε ΕΟΚ. Ο αρχηγός του κράτους είναι αιρετός και σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος διατηρεί την αρμοδιότητα να παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή.

12/06: Η Ελλάδα υποβάλλει επίσημη αίτηση προσχώρησης στην Ε.Κ. (Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή)

19/06: Ο παλαιός πολιτικός – Ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δ. Τσάτσος εκλέγεται πρόεδρος της Δημοκρατίας με 210 ψήφους – διαδέχεται τον Μιχαήλ Στασινόπουλο.


28/07: Αρχίζει στον Κορυδαλλό η δίκη των πρωταίτιων του πραξικοπήματος του 1967.


9/08: Πεθαίνει ο Ρώσος συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς.

9/08: Συλλαμβάνονται και φυλακίζονται οι υπεύθυνοι για τα αιματηρά γεγονότα του Πολυτεχνείου.

24/08: Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με πρόεδρο τον Ιωάννη Ντεγιάννη, εκδίδει την απόφασή του στη δίκη των πρωταιτίων της21ης Απριλίου. Θάνατος για τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο. Οκτώ κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε ισόβια, επτά σε ποινές προσκαίρου καθείρξεως και δύο αθωώνονται. Την ίδια μέρα, η κυβέρνηση Καραμανλή μετατρέπει τις θανατικές ποινές σε ισόβια.

25/08: Το υπουργικό συμβούλιο υπό την προεδρία του Κ. Καραμανλή μετατρέπει με απόφασή του τη θανατική καταδίκη των υπευθύνων του πραξικοπήματος του 1967 σε ισόβια δεσμά, προκαλώντας την αντίδραση της αντιπολίτευσης.


16/10: Αρχίζει στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών η δίκη των υπευθύνων για τα αιματηρά γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθονται 33 άτομα, ανάμεσά τους ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και ο Δημήτριος Ιωαννίδης.


29/11: Ο Μπιλ Γκέιτς και ο Πολ Άλεν ονομάζουν τη νέα εταιρία που ίδρυσαν Microsoft (Microcomputer Software).


24/12: Η οργάνωση 17 Νοέμβρη κάνει την εμφάνισή της. Δολοφονείται ο φερόμενος ως σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα Ρ. Ουέλς.

30/12: Ολοκληρώνεται η δίκη για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Εκδίδεται καταδικαστική απόφαση για το σύνολο σχεδόν των κατηγορουμένων.

1976

28/01: Η κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και του υπουργού παιδείας Γ. Ράλλη ανακοινώνει την απόφασή της για την εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ενώ εξαγγέλλονται ευρείες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.


9/02: Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εγκρίνει την αίτηση της Ελλάδας για προσχώρηση στην ΕΟΚ. (Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή). Η γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι κατ’ αρχάς θετική για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, αλλά περιλαμβάνει και κάποιες ασαφείς επιφυλάξεις.

13/02:Σοβαρά επεισόδια στα Σπάτα της Αττικής ανάμεσα σε κατοίκους της περιοχής που διαδηλώνουν κατά της εγκατάστασης του νέου αεροδρομίου των Αθηνών και την αστυνομία. Σημειώνονται μικροτραυματισμοί και αρκετοί διαδηλωτές συλλαμβάνονται.


13/03: Η Ευρώπη «δημιουργεί» το πρώτο (λογιστικό) νόμισμά της… Ονομάζεται ECU (Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα), δεν κυκλοφορεί στη φυσική μορφή του, αλλά αποτελεί τον πρόδρομο του Ευρώ.


1/05: Σκοτώνεται σε τροχαίο και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες ο Αλέκος Παναγούλης, ο οποίος στη διάρκεια της Δικτατορίας είχε αναπτύξει σημαντική αντιστασιακή δράση – απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα  Γ. Παπαδόπουλου (γέννηση: 2/7/1939).


4/07:Η επιδρομή στο Έντεμπε της Ουγκάντας. Ισραηλινοί κομάντος απελευθερώνουν τους 103 επιβάτες αεροπλάνου της AirFrance που είχε καταληφθεί από παλαιστίνιους και γερμανούς τρομοκράτες πάνω από την Κόρινθο.

27/07: Επίσημη έναρξη των διαπραγματεύσεων για την προσχώρηση της Ελλάδας στην Ε.Κ. (Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή)

31/07: Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της ΔΟΕ, λόρδο Κιλάνιν, προτείνει τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.


8/08: Το σκάφος πετρελαϊκών ερευνών της Τουρκίας «Σισμίκ 1», πρώην «Χόρα», διεξάγει έρευνες κοντά και επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.


9/09: Πεθαίνει ο Μάο Τσε Τουνγκ, ο μεγάλος τιμονιέρης της Κίνας.


31/10: Διεθνής εκστρατεία για τη σωτηρία των μνημείων της Ακρόπολης.


23/11: Αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας τύπου YS-11 με 46 επιβάτες και τετραμελές πλήρωμα πέφτει και συντρίβεται κοντά στην Κοζάνη. Δεν σώζεται κανένας.

1977

20/01: Αναλαμβάνει ο Τζίμι Κάρτερ 39ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, 20 Γενάρη 1977 –  20 Γενάρη 1981, μ’ Αντιπρόεδρο τον Γουόλτερ Μοντάλ. Το 2002 παίρνει το Νόμπελ Ειρήνης . Είναι ο μόνος Πρόεδρος των ΗΠΑ ότι έχει λάβει το βραβείο, μετά λήξη της θητείας του. Ως πρόεδρος ο Κάρτερ στην εξωτερική πολιτική, συνέχισε τις διαπραγματεύσεις  ΚαμπΝτέιβιντ, υπέγραψε τη συνθήκη για τη Διώρυγα του Παναμά , συμμετείχε στις συζητήσεις του δεύτερου γύρου περιορισμού των Στρατηγικών όπλων (SALT II). Ανέλαβε τα καθήκοντά του κατά τη διάρκεια μιας περιόδου διεθνούς στασιμοπληθωρισμού , η οποία συνεχίστηκε καθ ‘όλη τη θητεία του. Το τελευταίο έτος της θητείας του χαρακτηρίστηκε από την αποτυχημένη προσπάθεια διάσωσης των ομήρων αμερικανικής πρεσβείας στο Ιράν το 1979, καθώς και τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν .


1/02: Εφαρμόζεται η εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία όλα τα δημόσια έγγραφα στην Ελλάδα θα συντάσσονται πλέον στη Δημοτική.

12/02: Συμφωνία τεσσάρων σημείων για διευθέτηση του Κυπριακού που επιτεύχθηκε μεταξύ του Προέδρου Μακάριου και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς.


28/06: Η ελληνική Βουλή με 193 ψήφους υπέρ και απουσία των βουλευτών του ΠAΣOΚ και του ΚΚΕ επικυρώνει τη συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ.


3/08: Πεθαίνει ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπος Μακάριος.Τον διαδέχεται στην προεδρία ο Σπύρος Κυπριανού. Νέος αρχιεπίσκοπος Κύπρου γίνεται ο Χρυσόστομος.


16/09: Πεθαίνει η Μαρία Κάλλας, ελληνίδα σοπράνο.


2/11: Καταρρακτώδης βροχή, σε συνδυασμό με το κλείσιμο χειμάρρων και την υπερχείλιση του Κηφισού, έχει ως αποτέλεσμα εκτεταμένες καταστροφές και πάνω από 12 νεκρούς στην Αθήνα και κυρίως στις συνοικίες του Πειραιά.

8/11: ο αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος ανακοίνωσε την ανακάλυψη του ασύλητου τάφου του Φιλίππου Β’ στην Βεργίνα της Ημαθίας. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα.

19/11: Ο αιγύπτιος πρόεδρος Ανουάρ Ελ Σαντάτ επισκέπτεται το Ισραήλ. Είναι η πρώτη επίσκεψη αιγύπτιου και γενικότερα άραβα ανώτατου αξιωματούχου στο εβραϊκό κράτος.

27/11: ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Η ΝΔ αναδεικνύεται και πάλι κυβέρνηση, συγκεντρώνοντας το 41,84% των ψήφων και 171 έδρες. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 25,34% και 93 έδρες, η ΕΔΗΚ με 11,95% και 16 έδρες, το ΚΚΕ με 9,36% και 11 έδρες, η Εθνική Παράταξη με 6,82% και 5 έδρες, η Συμμαχία με 2,72% και 2 έδρες, και οι Νεοφιλελεύθεροι με 1,08% και 2 έδρες.

Στη Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων συμμετείχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας Εσωτερικού (Κ.Κ.Ε. εσ.), η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.), η Σοσιαλιστική Πορεία (την είχαν σχηματίσει οι διαγραμμένοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1975 με επικεφαλής τον Νίκο Κωνσταντόπουλο), η Χριστιανική Δημοκρατία και η Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία (ομάδα που αποχώρησε από την ΕΚ-ΝΔ με επικεφαλής τον Γεώργιο – Αλέξανδρο Μαγκάκη). ΚΚΕ: Γενικός Γραμματέας Χαρίλαος Φλωράκης – Αριθμός ψήφων 480.272 – Ποσοστό ψήφων 9,36 – Έδρες στην Βουλή 11.

28/11: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σχηματίζει κυβέρνηση.

1978

19/02: Μακελειό στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Αιγύπτιοι κομάντος επεμβαίνουν χωρίς την άδεια των κυπριακών αρχών για να σώσουν 12 Αιγύπτιους ομήρους, που κρατούν δύο Άραβες τρομοκράτες σε αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών. Ο τελικός απολογισμός είναι 17 νεκροί, κυρίως κομάντος.


9/03: Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αναχωρεί για το Μοντρέ της Ελβετίας όπου συναντιέται με τον ομόλογό του, Μ. Ετσεβίτ. Οι συνομιλίες που ακολουθούν τις επόμενες ημέρες χαρακτηρίζονται «εποικοδομητικές».

16/03: Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ανακοινώνουν την απαγωγή του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Άλντο Μόρο και απειλούν ότι θα τον εκτελέσουν αν δεν αποφυλακιστούν όσα μέλη της οργάνωσης έχουν συλληφθεί.


24/04: Η τουρκική κυβέρνηση δεν αποδέχεται την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης να αποφασίζει για τις ελληνοτουρκικές διαφορές.


15-20/05: 10ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΚΚΕ. Το Δέκατο Συνέδριο του ΚΚΕ, ήταν το πρώτο νόμιμο Συνέδριο έπειτα από 27 ολόκληρα χρόνια παρανομίας και 25 χρόνια αναγκαστικής προσφυγιάς. Το Συνέδριο καθόρισε ότι “για την πραγματοποίηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού επαναστατικού μετασχηματισμού της χώρας επιβάλλεται να περάσει η εξουσία από τα χέρια της ντόπιας μονοπωλιακής ολιγαρχίας στα χέρια των δημοκρατικών δυνάμεων”.


20/05: Κεντρώο άνοιγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με τις προσχωρήσεις στη Νέα Δημοκρατία των Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Παύλου Βαρδινογιάννη και Αθανάσιου Κανελλόπουλου.


21/06: Σεισμική δόνηση εντάσεως 6,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ συγκλονίζει την πόλη της Θεσσαλονίκης (35 νεκροί και δεκάδες τραυματίες).


22/08: Καλούνται οι πρώτες Ελληνίδες να καταταγούν στις τάξεις του ελληνικού Στρατού.


15/10: Δημοτικές εκλογές. Σο Δήμο Αθηναίων συμμετέχουν οι συνδυασμοί του Μίκη Θεοδωράκη (υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ) – ποσοστό 16,31%, του Δημήτρη Μπέη (ΠΑΣΟΚ) – ποσοστό 40,63% και του Γιώργου Πλυτά (ΝΔ) – ποσοστό 42,35%. Στο β’ γύρο έλαβε ο Δ. Μπέης 57,22%, και ο Γ. Πλυτάς 42,78%.


15/12: Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κηρύσσει εαυτό αναρμόδιο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.

1979

16/01: Ο Σάχης του Ιράν Μοχάμεντ ΡεζάΠαχλεβί εγκαταλείπει τη χώρα, μετά την επικράτηση των ισλαμιστών του Αγιατολάχ Χομεϊνί.

27/01: Καθιερώνεται ενιαίος τύπος εθνικής σημαίας, η οποία θα φέρει 9 λευκές και μπλε λωρίδες, εναλλασσόμενες, με το σταυρό στο άνω αριστερό άκρο.


6/02: Οι πρώτες 270 γυναίκες στον Ελληνικό Στρατό ξεκινούν τη βασική τους εκπαίδευση.

11/02: Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί αναλαμβάνει την εξουσία στο Ιράν.


13/03: Τίθεται σε ισχύ το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα. Βασίζεται σε μία ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα (ECU), η αξία της οποίας καθορίζεται από τα εθνικά νομίσματα των 9 κρατών – μελών, σύμφωνα με τη δύναμη του καθενός.


4/05: Η Μάργκαρετ Θάτσερ γίνεται η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στη Μ. Βρετανία.

19/05: Συμφωνία δέκα σημείων για διευθέτηση του Κυπριακού που επιτεύχθηκε μεταξύ του Προέδρου Κυπριανού και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ντενκτάς

28/05: Υπογράφεται στο περιστύλιο του Ζαππείου η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

30/05: Οι Τούρκοι αξιώνουν με ψήφισμα να γίνει τζαμί η Αγία Σοφία.


7 – 10/06: Ευρωεκλογές: Για πρώτη φορά τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλέγονται με άμεση και καθολική ψηφοφορία από τους πολίτες των 9 κρατών – μελών.

28/06: Η Ελληνική Βουλή επικυρώνει τη συνθήκη προσχώρησης στην Ε.Κ. Υπέρ ψηφίζουν 193 βουλευτές (175 της Νέας Δημοκρατίας, 4 του ΚΟΔΗΣΟ, 4 της Εθνικής Παράταξης, 2 της ΕΔΗΚ, 1 του ΚΚΕ Εσωτερικού, 1 της ΕΔΑ και 6 ανεξάρτητοι), κατά 104 (ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ), ενώ τρεις βουλευτές (Ιωάννης Ζίγδης, Νικήτας Βενιζέλος και Κώστας Μπαντουβάς) δηλώνουν «παρών».


19/07: Το μαρξιστικό κίνημα των Σαντινίστας καταλαμβάνει την εξουσία στη Νικαράγουα.


18/10: Η Σουηδική Ακαδημία τιμά με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας τον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.


1980

3/01: Εφαρμόζεται το πενθήμερο στις υπηρεσίες του Δημοσίου.

8/01: Θεμελιώνεται το Ολυμπιακό Στάδιο των Αθηνών.


2/02: Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής με επιστολή του στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή προτείνει τη μόνιμη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.

8/02: Πέθανε ο Νίκος Ξυλούρης, τραγουδιστής και λυράρης. (γέννηση: 7/7/1936)

25/02: Μεγάλη οικολογική καταστροφή στο λιμάνι της Πύλου από την έκρηξη που σημειώνεται σε ένα δεξαμενόπλοιο, το οποίο τελικά βυθίζεται.


15/04: Πέθανε ο Ζαν Πολ Σαρτρ, γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος. Βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1964. (γέννηση: 21/6/1905)


4/05: Ο ΓιόσιπΜπροζ Τίτο πέθανε το κέντρο Κλινικής στη Λιουμπλιάνα, (7 Μαΐου, 1892 – 4 Μάη, 1980)

5/05: Εκλέγεται από τη Βουλή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρόεδρος της Δημοκρατίας – διαδέχεται τον Κωνσταντίνο Τσάτσο.

8/05: O Γεώργιος Ράλλης εκλέγεται νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, με 88 ψήφους, έναντι 84 του Ευάγγελου Αβέρωφ. Ο κερκυραίος πολιτικός θα διαδεχτεί στην πρωθυπουργία τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που έχει εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας.


3/06: Άγνωστοι πυρπολούν τα πολυκαταστήματα Κλαουδάτος και Ατενέ στην Αθήνα.


5/07: Η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει την απόφασή της να πάρουν μέρος οι Έλληνες αθλητές στην Ολυμπιάδα της Μόσχας, μη συμμετέχοντας στο μποϊκοτάζ των Αγώνων που έχουν εξαγγείλει οι ΗΠΑ, οι οποίες είχαν αντιδράσει με αυτό τον τρόπο στη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν.

7/07: Άγνωστοι πυρπολούν τα πολυκαταστήματα Δραγώνας στην Αθήνα και Λαμπρόπουλος στον Πειραιά.

19/07: Αρχίζουν στη Μόσχα οι 22οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με περισσότερα από 45 έθνη να τους μποϊκοτάρουν ως διαμαρτυρία για την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν.

19/07: Ο καθηγητής Μανόλης Ανδρόνικος ανακοινώνει την ανακάλυψη και άλλου σημαντικού τάφου στη Βεργίνα.


31/08: Ιδρύεται το πολωνικό συνδικάτο «Αλληλεγγύη», το οποίο υπό την ηγεσία του ηλεκτρολόγου Λεχ Βαλέσα συνέβαλε καθοριστικά στην πτώση του κομμουνισμού στη χώρα.


8/10: Δολοφονήθηκε ο Τζον Λένον, βρετανός μουσικός, μέλος των Beatles. Δολοφονήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον ΜαρκΤσάπμαν. (γέννηση: 9/10/1940)

13/10: Ο Γεώργιος Μαύρος ιδρύει κεντρώο κόμμα.

19/10: Πυρπολούνται τα πολυκαταστήματα «Μινιόν» και «Κατράντζος». Το συμβάν αποδίδεται σε τρομοκρατική ενέργεια.

19/10: Η Ελλάδα επιστρέφει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, από το οποίο είχε αποχωρήσει το 1974, μετά την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.


16/11: Ο Γάλλος μαρξιστής φιλόσοφος Λουί Αλτουσέρ έχοντας ψυχολογικά προβλήματα, κατέληξε στη δολοφονία της γυναίκας του και στον εγκλεισμό του σε ψυχιατρική κλινική στη συνέχεια.

16/11: Δυο νεαρά παιδιά, ο Ιάκωβος Κουμής και η Ματούλα Κανελλοπούλου χάνουν τη ζωή τους, όταν παρασύρονται από «αύρα» της αστυνομίας, κατά τη διάρκεια επεισοδίων που σημάδεψαν την7η επέτειο του Πολυτεχνείου.

4/11: Καθιερώνεται η πενθήμερη εργασία.

Σύνταξη: Γιώργος Αγοραστάκης

Back To Top