Α. ΞΗΡΟΤΗΡΗ: Σεβασμιότατε, κ. Αντιπρόεδρε της Ελληνικής Βουλής, κ.κ. συνάδελφοι, κα Πρόεδρε της ΕΝΑΕ, κ. Νομάρχη, κ. Γενικέ Γραμματέα, κ. Δήμαρχε, αγαπητό Προεδρείο, βρίσκομαι εδώ ως εκπρόσωπος του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς για να εκφράσω η ίδια αλλά και να μεταφέρω την έκφραση τιμής, την κατάθεση ευγνωμοσύνης, στην κυριολεξία όλων των μελών του Κόμματός μου, προς τον μεγάλο μας δημιουργό, τον αγωνιστή, τον οικουμενικό Μίκη Θεοδωράκη.
Η παρουσία μου εδώ αποτελεί πρωταρχικά εκδήλωση τιμής προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων που ανέλαβε τούτη την διεθνούς διάστασης πρωτοβουλία, για να τιμήσει τον μεγάλο μας δημιουργό για πρώτη στην πατρίδα του, στην πατρώα γη του, με ένα Συνέδριο που επιχειρεί απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι και από το εύρος των θεματικών ενοτήτων αλλά και από το κύρος των ομιλητών, να προσεγγίσει αναλυτικά τον συντελεστή Μίκη Θεοδωράκη και το οικουμενικής διάστασης έργο του.
Πέρα απ’ την τιμή αυτή, η παρουσία μας εδώ αποτελεί την κύρια εκδήλωση πολιτικού και πολιτισμικού χρέους προς τον δημιουργό των τραγουδιών της νιότης μας, τον εκφραστή των αγώνων και της αγωνίας του ελληνικού λαού. Ακούραστος αγωνιστής και ο ίδιος, αποτελεί κατάθεση ευγνωμοσύνης προς τον αριστερό, ενεργό πολίτη, τον ανυπότακτο αγωνιστή, τον ουμανιστή Κρητικό που 60 και πλέον χρόνια παραμένει δραστήρια παρών στο γίγνεσθαι της πατρίδας μας και όχι μόνο.
Η ζωή, το έργο του, οι πρωτοβουλίες του, που άλλοτε κατανοήσαμε και άλλοτε μερικοί δεν κατανόησαν, ο διαρκής αγώνας του για την ενότητα της Αριστεράς, μιας Αριστεράς πολυφωνικής και βαθιά δημοκρατικής, μιας Αριστεράς που θα διευρύνει την έννοια της πολιτικής πράξης και θα την εμπλουτίζει με την ουσία της έννοιας του πολιτισμού.
Ανάγκη που αποκτά ιδιαίτερα επικαιρότητα σήμερα που η νέα κυρίαρχη ανά τον κόσμο νέα τάξη πραγμάτων, υπό την ηγεμονία ενός άκρατου νεοφιλελευθερισμού και με μέσο ένα σκληρό και ισοπεδωτικό λόγο, επιχειρεί να ανατρέψει ό,τι με αγώνες και θυσίες κατακτήθηκε σε όλα τα επίπεδα και να μας μεταβάλλει όλες και όλους σε παθητικούς θεατές της ίδιας μας της ζωής.
Απέναντι σε όλα τούτα και σε όσα ακόμη ο πολίτης Μίκης Θεοδωράκης με τη συνεχή του παρουσία και με το οικουμενικό του έργου αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για όλους και όλες. Μας καλεί δυναμικά να κρατήσουμε τη ζωή μας.
Επιτρέψτε μου πριν τελειώσω μια πιο προσωπική και συναισθηματική εμπειρία: Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι για μας, τη γενιά των Λαμπράκηδων, ο ορμητικός χείμαρρος που πυρπόλησε την ατίθαση νιότη μας, που κράτησε μαζί μας το όνειρο για την πανανθρώπινη λευτεριά. Σε μια αγαπημένη μου φωτογραφία που υπάρχει και στο εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης από «Τα τραγούδια του αγώνα» του Μίκη, ο σύντροφός μου στη ζωή Νίκος Αικατερινάρης, με κοιτά με χαμόγελο πίσω από την πλάτη του συντρόφου μας τότε στη Νεολαία της ΕΔΑ, του Μίκη Θεοδωράκη και με ενθαρρύνει, όταν πικραίνομαι, όταν διστάζω μ’ αυτά που συμβαίνουν.
Ο Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζει ακούραστος, ζωντανός. Ήταν τότε για μας ένας ορμητικός χείμαρρος που τώρα, για μένα τουλάχιστον, είναι ένα πλατύ ποτάμι. Ήταν ένα καρποφόρο δέντρο που τώρα μεταμορφώθηκε σε έναν μεγάλο πλάτανο που μας χαρίζει την πυκνή, δροσερή και στις δύσκολες στιγμές αγωνίας, την παρηγορητική σκιά του.
Ας μου επιτρέψεις, στον ενικό και από καρδιάς να σου πω: Μίκη να είσαι πάντα καλά. Σε χρειαζόμαστε πάρα πολύ σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.