Άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη, 24.06.2017
Το τελικό αποτέλεσμα έως σήμερα είναι η εξόντωση ενός σημαντικού μέρους των παραδοσιακών μουσουλμανικών δυνάμεων. Ιράκ, Λιβύη, Συρία αποτελούσαν τρεις ισχυρούς κρατικούς πυλώνες της αραβικής δύναμης. Έκτοτε, η συνειδητοποίηση της απώλειας αυτών των δυνάμεων λειτουργεί μέσα στον μουσουλμανικό χώρο ως ο κύριος στρατολόγος των πληγωμένων μωαμεθανών. Το μέγεθος της θυσίας όλων αυτών που ανατινάζονται φωνάζοντας το όνομα του Αλλάχ από τυφλή εκδικητική μανία θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε τους λόγους που τους οδήγησαν σ’ αυτές τις πράξεις. Συνήθως εμείς βλέπουμε μόνο τα θύματα. Αν εξετάζαμε με νηφαλιότητα και τους θύτες, τότε θα καταλήγαμε ασφαλώς στην διαπίστωση, ότι ίσως αυτοί οι θύτες να είναι μεγαλύτερα θύματα από τα δικά τους θύματα. Θύματα της νέας σταυροφορίας των Δυτικών δυνάμεων (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ) που όπως είδαμε, οι πολεμικές συρράξεις που προκαλούν, αποτελούν κυρίαρχο στοιχείο για την ύπαρξή τους ως κορυφαίων οικονομικών και στρατιωτικών δυνάμεων που διεκδικούν τον ρόλο των Αφεντικών του Κόσμου.
Η αξία των οπλικών συστημάτων (τόσο των επιτιθεμένων όσο και των αμυνομένων) κατά τη διάρκεια όλων αυτών των πολεμικών επιχειρήσεων (στη Συρία δεν τελείωσαν ακόμα) θα πρέπει να υπολογιστεί σε τρισεκατομμύρια δολλάρια που εισπράχθηκαν από τα κρατικά ταμεία των ΗΠΑ, της Αγγλίας και της Γαλλίας σε μέγιστο βαθμό. Με άλλα λόγια αυτά τα πλούσια Έθνη που παράγουν και εξάγουν τον ΜΑΥΡΟ ΘΑΝΑΤΟ, έγιναν πλουσιότερα, ενώ για τους ηττημένους το τίμημα σε αίμα και καταστροφή είναι ανυπολόγιστο.
Μπορούμε να πούμε ότι εξαφανίστηκαν όχι μόνο ως κρατικές αλλά και ως εθνικές ενότητες. Έσβησαν από τον χάρτη ολόκληρες χώρες και λαοί, για να πλουτίσουν οι δήθεν πολιτισμένοι της Δύσης και να επιβεβαιώσουν την απόλυτη κυριαρχία τους, με πυλώνες την οικονομική και στρατιωτική παντοδυναμία τους.
Αυτή είναι η πεμπτουσία του σύγχρονου κόσμου και όλα τα υπόλοιπα έχουν δευτερεύουσα σημασία.
Μέσα σ’ αυτό το κάδρο των διεθνών σχέσεων και της νέας ισορροπίας δυνάμεων, η Ελλάδα και η Κύπρος πού τοποθετούνται;
Η άποψή μου είναι ότι το μοναδικό ενδιαφέρον που θα πρέπει να έχουν τα Επιτελεία των Ισχυρών Δυνάμεων για μας είναι βασικά γεωπολιτικό. Πλάι στα ονόματα των χωρών μας, οι υπερατλαντικοί επιτελείς θα έχουν σημειώσει ένα μεγάλο ερωτηματικό: «Τι θα κάνουμε μ’ αυτές τις δύο χώρες με την τόσο μεγάλη γεωστρατηγική σημασία και με τους τόσο απρόβλεπτους λαούς;».
Για να μιλήσω μετεωρολογικά, οι άνεμοι που φυσούν στην περιοχή μας ξεπερνούν τα δέκα μποφώρ. Φυσικά οι πιο πολλοί δεν έχουν την ίδια γνώμη με μένα. Αυτά τα περί πολεμικής βιομηχανίας, της εξαγωγής του μαύρου θανάτου και της γενικευμένης ευθύνης για τη συσσώρευση πλούτου με τίμημα τις σάρκες και το αίμα των ασθενέστερων λαών είναι σκέψεις εκτός του πλαισίου των αναλύσεων βάσει των οποίων καθορίζεται η τοποθέτησης του α και του β. Γιατί όμως; Δεν βλέπουν; Όταν τελείωσε η καταστροφή της Γιουγκοσλαυίας από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, δημοσιεύθηκε ο εξής ισολογισμός: Από τη μια πλευρά τοποθετήθηκαν οι καταστροφές (εργοστάσια, γέφυρες, νοσοκομεία, σχολεία, νεκροί κλπ.) και από την άλλη τα κέρδη από την πώληση, αγορά και χρήση των όπλων ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλία, Γερμανία, Σουηδία κλπ. κέρδη σε δισεκατομμύρια δολλάρια.
Όμως με την Μέση Ανατολή δεν τελειώσαμε ακόμα. Μένει το Ιράν. Ο Κίσινγκερ δήλωσε ότι σε ένα πόλεμο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ κατά του Ιράν, προβλέπει εμπλοκή της Ρωσίας. «Τότε», είπε, «όταν η αρκούδα βγει από τη φωλιά της, θα την χτυπήσουμε με τα νέα μας όπλα και θα την διαλύσουμε».
Αναφέρθηκα στην Ρωσία. Κι εδώ θα πρέπει να προσθέσω, ότι είναι μέγα λάθος μας να την αγνοούμε. Ρωσία και Κίνα είναι αυτή τη στιγμή οι δύο βράχοι που εμποδίζουν τους Ισχυρούς να μεταβάλουν την γη σε ένα κολοσσιαίο Αρμαγεδώνα. Και πάλι επανερχόμαστε στον Πολιτισμό. Γίνεται ολοένα και πιο ευδιάκριτο το γεγονός ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια βαθειά πολιτισμική αντίθεση. Ανάμεσα στον Πόλεμο και την Ειρήνη, το Χάος και την Αρμονία.
Προσωπικά θλίβομαι βαθύτατα να βλέπω τις κυρίαρχες χώρες του Δυτικού Πολιτισμού (που έχει τις ρίζες του στην Ελλάδα) να έχουν μεταλλαγεί σε Σταυροφόρους θανάτου. Όμως η πραγματικότητα με απομακρύνει από αυτή την ρομαντική αντιμετώπιση. Και θα ευχόμουν το μεγάλο βήμα κατά της πολεμικής βιομηχανίας και της εξαγωγής του Μαύρου Θανάτου να το έκαναν οι ίδιοι οι Λαοί των πλούσιων χωρών…
Δεν μπορώ όμως να κάθομαι ήσυχος με σταυρωμένα χέρια όταν βλέπω ότι αυτοί οι δήθεν φίλοι και σύμμαχοί μας δεν μας υπολογίζουν ως ομοίους τους (εννοώ την Ελλάδα και την Κύπρο). Τουναντίον μας υποτιμούν και μας θεωρούν χώρες σημαντικές μόνο και μόνο γιατί η γεωγραφική μας θέση μας τοποθετεί στο επίκεντρο των συμφερόντων τους.
Στην περίπτωση που θα θελήσουν να επιτεθούν στο Ιράν, η Κύπρος είναι απαραίτητη ως προωθημένη βάση εξόρμησης. Η Σούδα έπεται. Και γιατί η Κύπρος; Γιατί το Ιράν δεν είναι Ιράκ και για να κατακτηθεί χρειάζονται εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες. Θα χρειαστεί λοιπόν ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο, όπου θα στρατοπεδεύουν οι στρατιώτες και από κει μέσω Ιράκ στα σύνορα του Ιράν.
Στο πλαίσιο των απόψεών μου αυτών, θεωρώ ότι στην Γενεύη οι Αμερικανοί μαζεύουν γύρω από ένα τραπέζι τους υπάκουους υπηκόους τους για να στραγγαλίσουν τους απείθαρχους ελληνοκύπριους, να τους αφοπλίσουν αφήνοντας ανέπαφο τον τούρκικο στρατό, που σημαίνει ότι παραδίδουν το νησί μέσω της μειοψηφίας των τουρκοκυπρίων στην Άγκυρα.
Όλα αυτά θα συμβούν στις μέρες που έρχονται, ενώ ο ελληνικός λαός θα βρίσκεται σε κατάσταση μνημονιακού λήθαργου. Μέσα σε παρόμοιες κοσμοϊστορικές ανεμοθύελλες οι Έλληνες έμαθαν να ζουν από την εποχή του Μαραθώνα ακόμα. Αλλά τότε υπήρχε ένας Μιλτιάδης και ένας Θεμιστοκλής και ένας Λαός ελεύθερος, με υψηλό επίπεδο πολιτισμού. Βλέπετε σήμερα να υπάρχει κανένας σύγχρονος Μιλτιάδης ή Θεμιστοκλής; Υπάρχει λαός όρθιος και υψηλό επίπεδο μόρφωσης και πολιτισμού; Ή τουλάχιστον ευημερίας;
Επειδή είμαι βέβαιος ότι μιλώ μέσα σε έρημο, θα στραφώ προς την πλευρά της Κυβέρνησης και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα, για να ρωτήσω ευθέως: «Πιστεύετε ότι εσείς είστε ικανοί να αντιμετωπίσετε αυτή τη νέα πρόκληση; Με ποιες δυνάμεις; Ποσοτικά και ποιοτικά; Έχετε μεγάλη ευθύνη και κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε άσχημα και κατά τη γνώμη μου άδικα, γιατί δεν πιστεύω ότι έχω απέναντί μου προδότες. Το αντίθετο θα έλεγα. Είστε όπως σχεδόν όλοι οι Έλληνες πατριώτες. Όμως χωρίς το απαραίτητο έρμα που οφείλει να έχει η χώρα και η κυβέρνησή της για να αντέξει σ’ αυτούς τους νέους ανέμους η χώρα μας και έτσι θα οδηγηθούμε σε μια ανεπίτρεπτη προδοτική ενέργεια απέναντι στους Κύπριους αδελφούς μας.
Θα απευθυνθώ και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να τον παρακαλέσω να μελετήσει προσεκτικά όλα τα δεδομένα σχετικά με την Διάσκεψη της Γενεύης, προκειμένου να αποφύγουμε μια νέα ανεπανόρθωτη εθνική καταστροφή.
Εμένα προσωπικά ως Έλληνα δεν με φοβίζουν αυτοί οι ιστορικοί άνεμοι. Απεχθάνομαι μόνο την ιδέα ότι μπορεί να με κάνουν να αισθάνομαι σαν φρόκαλο. Είμαι πεπεισμένος, ότι ο ελληνικός λαός είναι ικανός κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις (που δεν υπάρχουν σήμερα) να αντιμετωπίσει σαν αιωνόβιος πλάτανος ακόμα και τους πιο άγριους ανέμους. Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας κοιτάξουμε όλοι μαζί πώς θα γλιτώσουμε από τη νέα παγίδα στην οποία μας οδηγούν.
Αθήνα, 23.6.2017
Μίκης Θεοδωράκης
Πραξικόπημα: Καταλύουν την Κυπριακή Δημοκρατία στη Γενεύη
Άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου, 24.06.2017
Η επικείμενη σύγκληση της Διάσκεψης της Γενεύης συνιστά βαρύτατο έγκλημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υφαρπάσσει την ύψιστη συντακτική εξουσία που έχει μόνο ο κυπριακός λαός και κανείς άλλος, αποδίδοντάς την σε διάσκεψη όπου συμμετέχουν τρία ξένα κράτη.
Δεν είναι μόνο παράνομη, είναι και παράλογη. Καλούνται Βρετανία και Τουρκία, δύο κράτη με αιώνες βλέψεων στο νησί, που υποκίνησαν τη διαμάχη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, διεξήγαγαν αιματηρούς πολέμους εναντίον της Κύπρου, να συμβάλλουν στη λύση του προβλήματος που δημιούργησαν. Μόνο να αποτελειώσουν την Κύπρο μπορούν αυτοί.
Αθήνα και Λευκωσία δεν έδωσαν καμιά πειστική εξήγηση γιατί απεδέχθησαν μια τουρκική πρόταση που αρνούνταν όλες οι μέχρι τώρα ελληνικές και κυπριακές κυβερνήσεις. Εκ των πραγμάτων, μόνη δυνατή εξήγηση είναι ότι το ζήτησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, επειγόμενες να πάρουν τον έλεγχο της Κύπρου και γνωρίζοντας ότι οι “λύσεις” τους δεν περνούν σε δημοψήφισμα.
Σύμφωνα με τις πιο βασικές από τις παγκόσμια αναγνωρισμένες αρχές του Δικαίου, μόνο οι ίδιοι οι Κύπριοι δικαιούνται να καθορίσουν το συνταγματικό και το διεθνές καθεστώς της Κύπρου. Η συμμετοχή Ελλάδας και Κύπρου στη Διάσκεψη συνιστά αναγνώριση του λόγου τρίτων κρατών επί της Κύπρου.
Ορθώς, ο πρύτανης των Ελλήνων συνταγματολόγων Γιώργος Κασιμάτης, αποκαλεί τη Διάσκεψη παράνομη και αντίθετη με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, χαρακτηρίζοντας τα αποτελέσματά της άκυρα.
Φέρει βαρύτατη ευθύνη για το έγκλημα, όχι μόνο όποιος συμπράττει ενεργά, εν προκειμένω ο Κύπριος Πρόεδρος και η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και όσοι δεν καταγγέλλουν την παρανομία και δεν κάνουν ότι μπορούν για να τη σταματήσουν.
Η Ιστορία δεν θυμάται τόσο αυτούς που σταύρωσαν τον Χριστό, όσο τον Πόντιο Πιλάτο.
Για να καλύψουν τις εγκληματικές ευθύνες τους και να προσδώσουν φύλλο συκής στην κατάλυση της κυπριακής συνταγματικής τάξης που επιχειρούν, ένα πραξικόπημα δηλαδή, ο Κύπριος Πρόεδρος και η ελληνική κυβέρνηση διαπράττουν και δεύτερο έγκλημα, ανασύροντας από την αφάνεια και επανανομιμοποιώντας, εμμέσως πλην σαφώς, την ουδέποτε νόμιμη και από πολλού έκπτωτη Συνθήκη Εγγυήσεως.
Το έκανε ήδη προ δύο μηνών ο Κοτζιάς, μιλώντας δημόσια για διάσκεψη “εγγυητριών” δυνάμεων. Το έκανε ο Αναστασιάδης αποδεχόμενος την πρόσκληση Γκουτιέρες όπου γίνεται λόγος για “εγγυήτριες δυνάμεις”
Η Συνθήκη Εγγυήσεως, που καθιερώνει τις “εγγυήτριες δυνάμεις” και επί της οποίας επιχειρείται να θεμελιωθεί το διαπρατόμενο έγκλημα κατά της Κύπρου, δεν υπεβλήθη ποτέ, ως όφειλε, στην λαϊκή έγκριση. Επεβλήθη με εκβιασμούς και άλλα ανεπίτρεπτα μέσα από την αποικιακή δύναμη για να ακρωτηριάσει την κυπριακή ανεξαρτησία. Εμπίπτει στην κατηγορία των Συνθηκών που, με αποφάσεις του, ο ΟΗΕ κήρυξε παράνομες και μη δημιουργούσες υποχρεώσεις για τις πρώην αποικίες.
Ο Γενικός Εισαγγελέας Τορναρίτης υπογράμμισε τον παράνομο χαρακτήρα της Συνθήκης και ότι δεν δημιουργεί υποχρέωση για την Κύπρο ήδη από το 1964. Αλλά και οι νομικοί, Law Officers του Υπουργείου Εξωτερικών της Βρετανίας, της ίδιας της αποικιακής δύναμης που επέβαλε αυτή τη συνθήκη, έχουν αναγνωρίσει σε έγγραφό τους ότι είναι παράνομη, έρχεται σε σύγκρουση με το άρθρο 2.4 και η ισχύς της συμπαρασύρεται εντελώς από το άρθρο 103 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. (*)
Αυτή την άκυρη και παράνομη συνθήκη ανασύρουν τώρα οι κυβερνήσεις Λευκωσίας και Αθήνας για να “νομιμοποιήσουν” το έγκλημά τους εις βάρος της Κύπρου.
Σκοπός της επιχείρησης, όπως την περιγράφει ο ίδιος ο ‘Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών, είναι η κατάλυση της Δημοκρατίας στην Κύπρο και του κυπριακού κράτους. (**)
Ειδικότερα, καταργείται ο κανόνας της πλειοψηφίας (η δημοκρατία) “σε όλα τα σημαντικά θέματα”, αποδίδεται βέτο στους Τουρκοκυπρίους (δηλαδή στην Τουρκία) σε “όλα τα σημαντικά θέματα” (άρα και στην ψήφο της Κύπρου στην ΕΕ, της οποίας η ‘Αγκυρα γίνεται από τώρα, από το παράθυρο, σχεδόν μέλος, με πολλά δικαιώματα, χωρίς υποχρεώσεις).
Επειδή κανένα κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει σε βάση 50-50%, υποχρεωτικά θα εισαχθούν, όπως στο Ανάν, ξένοι να το διοικούν, μετατρέπεται δηλαδή σε αποικία.
Η Κύπρος αφοπλίζεται (αποστρατιωτικοποίηση), στερείται του δικαιώματος στην αυτοάμυνα, τίθεται υπό την κυριαρχία “Διεθνούς Αστυνομικής Δύναμης”. Οι τουρκικές δυνάμεις νομιμοποιούνται και μονιμοποιούνται, εν μέσω διακηρύξεων ότι αποχωρούν. (***)
Η υπογραφή από τον Αναστασιάδη και την ελληνική κυβέρνηση τέτοιων συνθηκών θα δημιουργήσει διεθνείς νομικές και πολιτικές συνέπειες, που δεν ανατρέπονται εύκολα ή και καθόλου σε τυχόν μελλοντικό δημοψήφισμα.
Η επιχειρούμενη καταστροφή του κυπριακού κράτους θα οδηγήσει πιθανότατα σε νέες, υπό πολύ χειρότερες συνθήκες, αιματηρές συγκρούσεις στο νησί, θα θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση των Ελλήνων και θα επιφέρει ενδεχομένως τη χαριστική βολή στο παραπαίον ελληνικό κράτος.
‘Οποιος τώρα, εγκαίρως, δεν καταγγέλλει το διαπραττόμενο έγκλημα και δεν κάνει ότι μπορεί να το σταματήσει, γίνεται συνένοχος μιας πιθανής, μεγάλης εθνικής καταστροφής.
Αθήνα, 22 Ιουνίου 2017
Σημειώσεις
(*) Τορναρίτης, Εφημερίδα “Ελευθερία” Λευκωσίας, 23-1-1965 και έγγραφο FCO 27/166/MF/10/41 των Βρετανικών Εθνικών Αρχείων
(***) Για τα τουρκικά στρατεύματα http://www.konstantakopoulos.gr/2017/01/18/για-το-καιριο-ζητημα-των-τουρκικων-στρ/