skip to Main Content
Σχεδόν εξήντα οκτώ χρόνια δημιουργίας συμπληρώνονται φέτος για τον μεγάλο συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη. “Οδύσσεια” είναι το όνομα του καινούριου του δίσκου. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε το 1937 στην Πάτρα, όταν σε ηλικία 12 ετών έγραψε το πρώτο του τραγούδι. Ο πιο πρόσφατος σταθμός αυτού του ταξιδιού είναι ο Απρίλιος του 2006 όταν πλέον σε ηλικία 81 ετών συνθέτει το τελευταίο από τα 14 τραγούδια της “Οδύσσειας”.
Οδύσσεια ονομάζεται το νέο έργο του Μίκη Θεοδωράκη που κυκλοφορεί από τη δισκογραφική εταιρεία Legend. Συνεχίζοντας το ταξίδι του στα μουσικά πελάγη, ο κορυφαίος συνθέτης μελοποιεί τους στίχους του νέου ποιητή Κώστα Καρτελιά.
To νέο έργο  παρουσιάστηκε την Τρίτη 20/03/07 σε εκδήλωση στο θέατρο Παλλάς.
Αφορμή για αυτό το ταξίδι ήταν η ποίηση του Κώστα Καρτελιά. Η “Οδύσσεια” είναι ένα ταξίδι λυρισμού που μιλά για την αγάπη, τη μοναξιά, τα αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου. Ως άλλος Οδυσσέας, αφηγείται τις περιπέτειες τις δικές του και του καθενός, αποκαλύπτοντας ότι όλοι αναζητούμε μια Ιθάκη, όπως ανέφερε στην εκδήλωση ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο Μίκης Θεοδωράκης μαγεύεται από το τραγούδι των Σειρήνων, τυλίγει ενοχές τη μάγισσα Κίρκη, συναντά στ’ ακρογιάλια τον έρωτα θεό και παρουσιάζει δεκατέσσερις υπέροχες μελωδίες που μιλούν για την αγάπη, τη μοναξιά και τα αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου.

Ως ένας άλλος Οδυσσέας αφηγείται τις περιπέτειες τις δικές του και του καθενός από εμάς, αποκαλύπτοντας ότι όλοι αναζητούμε μια Ιθάκη…

Η σπουδαία συνεργάτιδα του Μίκη Θεοδωράκη, Μαρία Φαραντούρη, επιχειρεί μια κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή, ερμηνεύοντας μοναδικά τα δεκατρία κομμάτια του δίσκου. Αξιοσημείωτο είναι ότι έπειτα από πολύ καιρό, ο ίδιος ο συνθέτης ερμηνεύει το τραγούδι Στον Κάτω Κόσμο.

Πολύτιμοι συνεργάτες και “συνταξιδιώτες” του Μίκη Θεοδωράκη σε τούτη τη μελωδική περιπέτεια, υπήρξαν η Irina Valentinova, η οποία ανέλαβε την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της ορχήστρας κι έπαιξε πιάνο, ο υπεύθυνος παραγωγής Γιώργος Μακράκης, καθώς και ένα εξαίρετο επιτελείο μουσικών:

Διονύσης Βαρβιτσιώτης – βιολί

Γιώργος Καλούδης – τσέλο, κρουστά

Βιβή Γκίκα – μαντολίνο

Γιάννης Σπάθας – ηλεκτρική κιθάρα

Δημήτρης Τσάκας – σαξόφωνο, κιθάρα

Αντώνης Ανδρέου – τρομπόνι, ευφώνιο

Σωκράτης Άνθης – τρομπέτα

Γιάννης Σαμπραβαλάκης – κλαρινέτο

Χρήστος Γκοτσίνας – ντραμς

Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου – μπάσο


Μίκης Θεοδωράκης: Συνέντευξη για την «Οδύσσεια»


Δηλώσεις των πρωταγωνιστών κατά τη παρουσίαση του album

Μίκης Θεοδωράκης:

Τα τραγούδια γράφτηκαν τον περασμένο Απρίλιο. Όταν διάβασα τα ποιήματα του Κώστα Καρτελιά ένιωσα αιφνιδίως ένα σκίρτημα, όπως μου συνέβαινε όταν ήμουν νεότερος. Θέλω να ευχαριστήσω και να επαινέσω τον νέο ποιητή Κώστα Καρτελιά που μου έδωσε αυτό το σκίρτημα και με έκανε να νιώσω τα 81 μου χρόνια σαν 18!

Η Ιρίνα Βαλεντίνοβα με σοβαρές μουσικές σπουδές στη Ρωσία με τέλεια κατάρτιση και επιμονή στην τελειότητα μου έδωσε τη δυνατότητα να εκφράσω αυτό το καινούργιο έργο μου.

Αυτά τα τραγούδια με αυτό το στίχο, τη μουσική και την ενορχήστρωση γέμισαν χαρά τη Μαρία. Της το χρωστούσα. Αυτός ο ήχος είναι πιο κοντά σε κείνη. Δώστε σημασία στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου. Είναι κορυφαία η ερμηνεία της σ’ αυτούς τους τραγικούς στίχους.

Μαρία Φαραντούρη:

Μας ξάφνιασε ο Μίκης Θεοδωράκης με αυτό το νέο, φρέσκο και ρομαντικό έργο. Έχουμε συνηθίσει τη δωρική του έκφραση αλλά πάντα στα τραγούδια του υπέφωσκε λυρισμός. Ο Μίκης Θεοδωράκης πάντα μελοποιούσε καταξιωμένους ποιητές αλλά αυτή τη φορά τον συγκίνησαν τα ποιήματα ενός νέου ποιητή του Κώστα Καρτελιά και η όμορφη ιδέα του σύγχρονου Οδυσσέα.

Κώστας Καρτελιάς:

Έγραψα αυτούς τους στίχους ακούγοντας τη “Βεατρίκη”. Ένιωσα όλο αυτό το διάστημα τι σημαίνει η αρετή της γενναιοδωρίας. Πριν είχα μεγαλύτερη ιδέα για τον εαυτό μου. Αυτό είναι κυρίως το όφελός μου απ’ αυτή τη συνεργασία.

Ιρίνα Βαλεντίνοβα:

Ζω 15 χρόνια στην Ελλάδα και έχω σταθεί πολύ τυχερή γιατί έχω συνεργαστεί με σημαντικούς συνθέτες όπως τον Χατζιδάκι, τον Παπαθανασίου και τον Μίκη Θεοδωράκη. Είναι η πρώτη μου δουλειά σαν ενορχήστρωση. Συνεργάζομαι χρόνια στις συναυλίες με τη Μαρία Φαραντούρη και η εμπιστοσύνη της μου έδωσε τη δύναμη να κάνω αυτά τα τραγούδια με αγάπη.

Πηγή: musiccorner


Ακούστε το έργο εδώ:


Μίκης Θεοδωράκης, Οδύσσεια

Μια συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στον Γιάννη Λογοθέτη

Οδύσσεια θα μπορούσε να σημαίνει το μεγάλο ταξίδι του Μίκη Θεοδωράκη στη Θάλασσα της Μουσικής, που ξεκίνησε όταν έγραψε το πρώτο τραγούδι στην Πάτρα, το 1937, σε ηλικία 12 ετών, έως τον πιο πρόσφατο σταθμό, τον Απρίλιο του 2006, σε ηλικία 81 ετών, όταν συνέθεσε τα 14 τραγούδια αυτής της Οδύσσειας. Τότε που ένας νέος ποιητής, ο Κώστας Καρτελιάς, άφησε διακριτικά ένα φάκελο, ο οποίος βρέθηκε την επομένη το πρωί πάνω στο γραφείο του συνθέτη και , μόλις εκείνος τον άνοιξε και διάβασε τα πρώτα ποιήματα: ” Ένιωσα και πάλι το γνωστό παλιό σκίρτημα στην καρδιά μου και, χωρίς να το πολυσκεφτώ, άρχισα να χαράζω πεντάγραμμα στα περιθώρια του κειμένου και να τα γεμίζω με νότες. Θέλω να πιστεύω ότι ο απλός αναγνώστης και, φυσικά, ο ακροατής αυτών των τραγουδιών θα με δικαιώσει για την επιλογή μου και θα καταλάβει τι ήταν αυτό που έκανε να σκιρτήσει μια καρδιά βαρυφορτωμένη από το χρόνο”, λέει ο ίδιος.

– Υπήρχαν κάποιοι στίχοι που σας συγκίνησαν ιδιαίτερα;

Στίχοι – κλειδιά, όπως λέμε; Πολλοί! Ας δούμε μερικούς: ” Γιατί στην πόλη αυτή δεν γνώριζα κανένα, γιατί στην πόλη αυτή εγώ ήμουν ο Κανένας “, ” …και τα όνειρά μου τα μικρά κι απειλημένα “, ” Εγώ περπάτησα στον Άδη ζωντανός …” , Έχουν τα όνειρα αρώματα, που λες, θα γίνω κλέφτης να τους κλέβω μυρωδιές…”, ” Εμένα η Μοίρα μου όταν έριχνε τα ζάρια, είχε μαλώσει το πρωί με τον Θεό”, ” Θα γίνω αέρας να σε ψάχνω στα στενά”, ” Είναι πολλές οι μουσικές να τις αντέξεις, όταν το πέλαγο βαλθεί να τραγουδά”.

– Παρατηρώ μια διαφορά σε σχέση με αυτό που εσείς ο ίδιος μάς είχατε συνηθίσει. Δηλαδή θέτετε τον εαυτό σας – μέσω αυτών των στίχων – στο κέντρο των ενδιαφερόντων σας. Μια, θα ‘ λεγα , επιστροφή στον εαυτό σας…Στα άδυτα των αδύτων σας. Ή κάνω λάθος;

Νομίζω ότι πάντοτε ο καλλιτέχνης, με όποιο θέμα κι αν καταπιάνεται , ξεκινά από τον εαυτό του, γιατί στο βάθος αυτόν θέλει να εκφράσει. Εδώ, όμως, η θεματολογία η ίδια παραπέμπει στην έξαρση του
” προσώπου “, που, όπως ο Οδυσσέας παλεύει μόνος του, αυτός και η θάλασσα, έτσι και το ” πρόσωπο ” δηλαδή ο εαυτός μας, πρέπει τελικά να βιώσει την ιδέα ότι η Ιθάκη δεν υπάρχει και ότι θα πρέπει να πιαστεί από τα δικά του πάθη και τα δικά του συναισθήματα για να κρατηθεί στην επιφάνεια της αφρισμένης θάλασσας , που είναι η ζωή.

– Πολύ επίκαιρο αυτό που λέτε…

Κάποιος είπε ότι ζούμε το τέλος της Ιστορίας. Εγώ θα πω κάτι πιο βαρύ. Ότι δηλαδή ζούμε το τέλος της ουτοπίας, που ήταν ως τώρα η δυνατότητα συμβίωσης με τον “άλλον”. Όμως η συνειδητοποίηση μιας τόσο μεγάλης τραγωδίας είναι αυτό που μας αποξηραίνει όλο και πιο πολύ. Επομένως, η λύτρωση βρίσκεται τουλάχιστον στη συναισθηματική επιστροφή στα βάθη του ” είναι ” μας, μήπως και βρούμε το νερό που μας λείπει για να ξεδιψάσουμε. Ο Έρωτας, η Ποίηση, η Μουσική, το Τραγούδι. Όπως λέει και ο ποιητής αυτού του έργου:

Λυσ’ τα μαλλιά σου να σε δω, να σε γνωρίσω

λύσ’ τα μαλλιά σου να σε δω στα σκοτεινά

μέσα στου κόσμου τα αδιέξοδα στενά

μέσα στου κόσμου την απέραντη ερημιά

λυσ’ τα μαλλιά σου για να’ ρθω να σου μιλήσω

– Να υποθέσω ότι αυτός υπήρξε ίσως ο βαθύτερος λόγος που σας οδήγησε στην ανάγκη αυτής της νέας επαφής με το κοινό;

Για μένα, όπως πάντα, σημαίνει την ανάγκη να εκφράζομαι με τη μουσική, με ποίηση ή χωρίς ποίηση . Το τραγούδι, φυσικά, είναι ο μεγάλος μου έρωτας…

 

Back To Top