Παρουσίαση της βιογραφίας του Μίκη Θεοδωράκη από το συγγραφέα Γιώργο Λογοθέτη & πρώτη παρουσίαση του ΥΜΝΟΥ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ που έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης για το Πολυτεχνείο
Εκδήλωση του Δήμου Πεντέλης αφιερωμένη στο Μίκη Θεοδωράκη, Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013, Νέα Πεντέλη. Συμμετέχει η παιδική χορωδία του 4ου Δημοτικού Σχολείου Μελισσίων Διεύθυνση: Γκέλλυ Μητρογιάννη
Θέμα και περιεχόμενο της εκδήλωσης
Στις 17 Νοέμβρη 2013, 40 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο Δήμος Πεντέλης σε συνεργασία με την Ένωση Ποντίων Μελισσίων,οργανώνει εκδήλωση για να τιμήσει τον Μίκη Θεοδωράκη και το έργο του. Στην εκδήλωση θα παρουσιαστεί και το βιβλίο του Γιώργου Λογοθέτη ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, Θρησκεία μου είναι η Ελλάδα. www.theodorakisstory.gr
Στην εκδήλωση ο Γιώργος Λογοθέτης θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στηνΕλλάδα και ένα άγνωστο ντοκουμέντο για το Πολυτεχνείο.
Είναι Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ του Πολυτεχνείου που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης αμέσως μετά την εξέγερση στο Πολυτεχνείο. Τους στίχους έγραψε ο Γιάννης Γρεβενιώτης μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου. Ο Ύμνος ηχογραφήθηκε από τον ίδιο το Μίκη και εστάλει στον Γιώργο Λογοθέτη στην Στοκχόλμη μαζί με άλλο υλικό από το Πολυτεχνείο για τον δίσκο που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό μετίτλο ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και κύριο περιεχόμενο είχε την εξέγερση των φοιτητών.
Θα παρουσιάσει επίσης βίντεο για την σχέση του αείμνηστου Σουηδού πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε με τον Μίκη Θεοδωράκη, και στην αντίσταση των Ελλήνων και Σουηδών κατά της χούντας την περίοδο της δικτατορίας.
Ο Μίκης Θεοδωράκης θα μιλήσει για την πλέον κρίσιμη περίοδο της ζωής του όταν το 1962 μετά από έξαρση της φυματίωσης νοσηλεύτηκε στο Λονδίνο, και οι άγγλοι γιατροί του έδιναν μολις μερικές μέρες ζωής. Όμως ένας έλληνας γιατρός ο κ. Ποντικάκης βοήθησε στην μεταφορά του Μίκη στην Ελλάδα και στο Σανατόριο της Πεντέλης όπου όχι μόνο όχι μόνο επέζησε αλλά εκεί στην Κλινική Τσαγκάρη έγραψε το πλέον σημαντικό του έργο, το ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ. Θα προβληθεί σχετικό βίντεο με τον ίδιο τον Μίκη.
Συμμετέχει η παιδική χορωδία του 4ου Δημοτικού Σχολείου Μελισσίων Διεύθυνση: Γκέλλυ Μητρογιάννη. Την εκδήλωση παρουσιάζει η Φωτεινή Λογοθέτη.
Όταν ο Μίκης μελοποίησε τον «ύμνο των φοιτητών»
Από τη REAL NEWS 15/11/2013
Αν ένα μεγάλο κομμάτι της αντιδικτατορικής πάλης κατά την Επταετία γράφτηκε σε χώρες της Ευρώπης, οι πιο πολλές παράγραφοι γράφτηκαν – εκτός της Γαλλίας ή της Ιταλίας – στη Σουηδία. Το γεγονός είχε τη δική του εξήγηση. Εδώ λειτουργούσε μια δραστήρια και μαζική Νεολαία Λαμπράκη με 400 άτομα, εκ των οποίων 250 ήταν Σουηδό. Με την αναγγελία της χούντας, οι Έλληνες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Στοκχόλμη και όχι μόνο (εδώ βρίσκονταν 2.000 συμπατριώτες μας, ενώ σε όλη τη Σουηδία περίπου 30.000), διαμορφώνοντας κλίμα.
Σημειώστε επίσης πως ο ίδιος ο Ούλοφ Πάλμε έβγαινε στους δρόμους μαζί με τους Έλληνες διαδηλωτές και μάζευε χρήματα για το αντιστασιακό κίνημα. Ακόμη, εδώ συγκροτήθηκε Επιτροπή για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα με οριζόντια συμμετοχή όλων των πολιτικών χώρων, ενώ η Σουηδία ήταν η μόνη χώρα (με βαθιά δημοκρατική κουλτούρα) που ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από την Ελλάδα. Αυτός παρεμπιπτόντως ήταν αδελφός του μεγάλου σκηνοθέτη Ιγκμαρ Μπέργκμαν.
Σε αυτό το κλίμα ( που σταδιακά φούντωνε μέχρι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου) γράφτηκε μια άγνωστη ιστορία ενός τραγουδιού, που την Κυριακή το βράδυ θα ακουστεί ζωντανά ύστερα από ακριβώς σαράντα χρόνια.
Και αυτή έχει ως εξής: μερικές ημέρες μετά την εξέγερση, ανάμεσα στους Έλληνες που κατάφεραν να διαφύγουν στη Στοκχόλμη ήταν και ένα οικοδόμος, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου: o Γιάννης Γρεβενιώτης.
Συνόδευε έναν τραυματία φίλο του (από σφαίρες στο πόδι που νοσηλεύθηκε σε σουηδικό νοσοκομείο) και είχε μαζί του ένα κομμάτι χαρτί. Σε αυτό, μόλις είχε ολοκληρώσει ένα ποίημα που άρχισε να γράφει την πρώτη ημέρα της εξέγερσης, με τον τίτλο «Με το βούκινο του Ρήγα».
«Μόλις μας το έδειξε, εμείς το στείλαμε αμέσως στον Μίκη Θεοδωράκη που βρισκόταν στο Παρίσι. Εκείνος ενθουσιάστηκε τόσο που σχεδόν αμέσως μας ήλθε ένας φάκελος από εκείνον με το ποίημα του εργάτη, μελοποιημένο. Το είχε ηχογραφήσει ο ίδιος ο Μίκης παίζοντας και τραγουδώντας στο πιάνο. Μαζί με τον «Υμνο των φοιτητών» ήταν και το τραγούδι «Βουνά, σας χαιρετώ» που αργότερα τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης (στον δίσκο «Ανατολή»).
Την ίδια εποχή, μας είχε έλθει και υλικό (κασέτες) με συγκλονιστικές μαρτυρίες φοιτητών από το Πολυτεχνείο. Υπήρχε ένας αφηγητής που εξηγούσε τι συνέβαινε και προσέθετε τις δικές του, δραματικές προσωπικές εμπειρίες. Υπήρχε επίσης υλικό από τις εξεγέρσεις στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη. Ενημερώσαμε τον Μίκη για το νέο υλικό με την πρόταση να εκδώσουμε ένα δίσκο με το περιεχόμενο των κασετών και τον τίτλο «Εδω Πολυτεχνείο», θυμάται για «ΤΑ ΝΕΑ» ο δημοσιογράφος Γιώργος Λογοθέτης που εργάστηκε για 17 χρόνια στη σουηδική τηλεόραση και σήμερα έχει συγγράψει τη βιογραφία «Μίκης Θεοδωράκης, θρησκεία μου η Ελλάδα»και εκείνη του Ούλοφ Πάλμε.
Η συνέχεια της ιστορίας θέλει τον Μίκη να αναλαμβάνει ο ίδιος το κόστος της έκδοσης, ο δίσκος παίχτηκε στα σουηδικά μέσα, στάλθηκε σε οργανώσεις Ελλήνων του εξωτερικού. Ωστόσο, λίγο μετά την πτώση της χούντας το ενδιαφέρον για τη δουλειά αυτή ατόνησε και σχεδόν ξεχάστηκε. Μαζί της και ο «Ύμνος των φοιτητών» (που μεταγενέστερα επανεκτέλεσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου εκτός δισκογραφίας). Ανήμερα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, την Κυριακή στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων Γυμνασίου – Λυκείου Νέας Πεντέλης, η μικρή ψηφίδα από το παζλ της μνήμης θα ζωντανέψει αφού το άγνωστο κομμάτι θα ξανακουστεί.
Στον λαό μας που παλεύει νύχια μέρα στη ζωή…
Με τιμή και περηφάνια στέκω
στην Ελλάδα ορθός τη ζωή
απ’ την αφάνεια ψηλά τραβάει
ο σταυραϊτός.
Δεν μπορώ να περιμένω
ήρθαν κρίσιμοι καιροί κι αν
το σώμα μας δεμένο μένει
λεύτερη η ψυχή
Στο λαό μας που παλεύει
νύχτα μέρα στη ζωή να του
φέρω όρκο κάνω όρκο κάνω –
λευτεριά και προκοπή.
Ταμπούρι κάνω την αλήθεια
κάστρο κάνω τη σχολή και
θεριό μέσα στα στήθια είν’
του Ρήγα η φωνή.
Τις βαριές τις αλυσίδες τις
σκουριάζει και τις σπά’ του
αγώνα μας η φλόγα και του
νου η τσεκουριά.
Στο λαό μας που παλεύει νύχτα
μέρα στη ζωή να του φέρω
– όρκο κάνω, όρκο κάνω –
λευτεριά και προκοπή.
Εδώ δεν είναι έρμο αμπέλι είναι
χώμα ελληνικό που με κόκαλα
σπαρμένο μένει λεύτερο κι αγνό.
Στο λαό μας που παλεύει νύχτα
μέρα στη ζωή να του φέρω
– όρκο κάνω, όρκο κάνω –
λευτεριά και προκοπή.