Γνωρίστηκαν το 1962 όταν ο Θεοδωράκης επισκέφτηκε πρώτη φορά τη Κούβα ως μέλος αντιπροσωπίας της ΕΔΑ, μαζί με το βουλευτή Ευάγγελο Σακελλάρη. Είχαν πάει ως αλληλέγγυοι στην Επαναστατική Κυβέρνηση και την Κουβανική Επανάσταση. Τότε γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα. Στην πορεία ο Τσε έμελλε να έχει ένα τραγικό τέλος τα επόμενα χρόνια. Με τον Φιντέλ ο Θεοδωράκης κράτησε την φιλία και την επαφή.
Το 1981 επανήλθε στην Αβάνα με το Canto General στις αποσκευές του. Το καλύτερο δώρο στο φίλο του, Φιντέλ. Η συναυλία έγινε στην πλατεία μπροστά από τον καθεδρικό ναό της Αβάνας, στις 29 του Ιούλη, την ημέρα των γενεθλίων του Μίκη αλλά και του Φιντέλ, με ερμηνευτές την Μαρία Φαραντούρη και τον Πέτρο Πανδή.
Στο τέλος της συναυλίας άναψαν -για πρώτη φορά από την επανάσταση του 1959- οι πολυέλαιοι του ναού και χτύπησαν οι καμπάνες του, όπως είχε κανονίσει ο Θεοδωράκης.
Ήταν μια ιστορική συναυλία που την έζησαν χιλιάδες Κουβανοί.
Ο Κάστρο συγκινημένος στο τέλος αγκάλιασε τον Θεοδωράκη και είπε μπροστά στις κάμερες: «Πιστεύω ότι η μουσική είναι ακόμα πιο δύσκολη από την πολιτική. Η απόδειξη είναι ότι υπάρχουν περισσότεροι πολιτικοί στον κόσμο και λιγότεροι μουσικοί. Υπάρχουν, όμως, ακόμα λιγότεροι επαναστάτες καλλιτέχνες, αν και οι καλλιτέχνες γενικά εύχονται την επανάσταση. Υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που δεν είναι επαναστάτες. Έτσι, το ποσοστό των επαναστατών καλλιτεχνών είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό των πολιτικών».
When Fidel Castro Invited Mikis Theodorakis to Havana
Τη ίδια μέρα ο Θεοδωράκης γιόρτασε τα γενέθλια του μαζί με τον Κάστρο και έμεινε μερικές μέρες ακόμη μαζί του, φιλοξενούμενος στη βίλα πρωτοκόλλου.
