7/12/1996: Φεύγει από τη ζωή ο αδελφός του Μίκη, Γιάννης, στα 64 του χρόνια. Ο Μίκης στέκεται στο πλευρό του αγαπημένου αδερφού του όλες τις τελευταίες μέρες της ζωής του.
Κηδεύεται στον οικογενειακό τους τάφο στον Γαλατά Χανίων. Ο Μίκης συντετριμμένος αποσύρεται στο Βραχάτι.
Ο Γιάννης Θεοδωράκης γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1932. Αριστερός στις πεποιθήσεις, εντάχθηκε από μικρός στην Εθνική Αντίσταση. Αργότερα εργάστηκε στα περιοδικά Αντί και Δρόμοι της Ειρήνης και στις εφημερίδες Αυγή και Ριζοσπάστης, ενώ υπήρξε ένας από τους δημοσιογράφους που συνέβαλαν στην αποκάλυψη των δολοφόνων του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Είχε ανεπτυγμένο το ποιητικό ταλέντο και έγραφε ποιήματα από μικρός. 19 από τα ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο Μίκης και τα οποία έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες. Ανάμεσά τους είναι: Λιποτάκτες – τέσσερα τραγούδια: Όμορφη Πόλη, Αυγή Αφράτη, Δακρυσμένα Μάτια, Χάθηκα – επίσης τα ποιήματα Λειτουργία -στην ενότητα Αρχιπέλαγος- Βγάλε τα μαύρα πανιά, Μελαχρινό αγόρι -Οκτώρβης ’98- Μενεξεδένια τα βουνά -Tαξίδι μέσα στη Νύχτα- Νύχτα μαγικιά, Κάνε κουράγιο, Η αγάπη ζει με τ’ όνειρο, Μη με προδώσεις, Χωρίσαμε-Χαιρετισμοί- Της νύχτας το όνειρο, Αυτό το καλοκαίρι – Λυρικώτατα.
Έχουν εκδοθεί σε βιβλία τα ποιητικά του έργα Πλημμύρα, Ένα τραγούδι του καιρού, καθώς και τα πεζά Υπέρ Βωμών και Αστειών, όπου διακωμωδεί το παρακράτος.
Τα αδέρφια Μίκης και Γιάννης ήταν πολύ στενά δεμένοι. Ο Μίκης υπεραγαπούσε το Γιάννη και πάντα τον έβλεπε ως μικρότερό του γιαυτό πάντα τον έλεγε «ο Γιαννάκης».
Το πρώτο τραγούδι του Μίκη, μετά τα παιδικά του, είναι πάνω σε στίχους του Γιαννάκη και είναι το «Χάθηκα» από τους Λιποτάκτες που έγραψε στο σπίτι τους στο Γαλατά το 1952. Ας τον ακούσομε: