Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός περίπου χρόνου από τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, ο Δήμος Αποκορώνου, η Περιφέρεια Κρήτης – Π.Ε. Χανίων και ο Παγκρήτιος Σύλλογος Φίλων Μίκη Θεοδωράκη, διοργάνωσαν μια συναυλία – φόρο τιμής στον μεγάλο Έλληνα την Κυριακή 10 Ιουλίου 2022 το βράδυ, στο Δημοτικό Θέατρο Αποκορώνου «Μίκης Θεοδωράκης», στον Εμπρόσνερο, με την «Τριλογία του Μίκη»: Λιποτάκτες, Η Μπαλάντα του Μάουντχαουζεν και Romancero Gitano. Ερμήνευσαν: το Μουσικό Σύνολο Βάμος (Vamos Orchestra) με τον βαθύφωνο Τάσο Αποστόλου και τη μεσόφωνο Άννα Κώττη.
Ήταν μια συγκινητική βραδιά που θύμισε την συναυλία του ίδιου Μουσικού Συνόλου «Βάμος» το 2016 κατά την τελετή εγκαινίων του Θεάτρου παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη.
Στο χαιρετισμό του ο Πρόεδρος του Παγκρήτιου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργος Αγοραστάκης, υπογράμμισε την συγκίνηση του Μίκη Θεοδωράκη κείνη την μέρα και αποκάλυψε τους λόγους της. Είπε μεταξύ των άλλων, “…το πως τούτος εδώ ο χώρος, -το «Δημοτικό Θέατρο Αποκορώνου Μίκης Θεοδωράκης», έχει εγγραφεί στην ιστορία του Θεοδωράκη”:
Τα θεμέλιά μου στα βουνά
“…Σήμερα, Είναι η κατάλληλη στιγμή για να σας εκμυστηρευτώ πως και γιατί έγινε. Να σας εισάγω στο πνεύμα του Θεοδωράκη και να σας πω, πως αυτός είδε αυτή την ονοματοδοσία.
Όλοι στα εγκαίνια του θεάτρου το 2016 παρατηρήσατε την συγκίνησή του. Ήταν αληθινή. Γιατί όμως; Τόσα και τόσα Θέατρα φέρουν το όνομά του. Η συγκίνησή του δεν προερχόταν από το γεγονός ότι ονοματίστηκε ένα ακόμα θέατρο στο όνομά του, αλλά ένα θέατρο στα βουνά των Χανίων. Στη ρίζα των Λευκών Ορέων.
Ακούστε τι είπε τον επόμενο χρόνο (2017) στα εγκαίνια του Θεάτρου Μίκης Θεοδωράκης στα Χανιά: «…Μουσικός και επαναστάτης. Επαναστάτης μουσικός. Έτσι θέλω να μείνω στη μνήμη των απογόνων μας… Αυτά τα δύο ποτάμια που οι πηγές τους βρίσκονται στα Λευκά Όρη, σμίξανε μέσα μου και με διαπλάσανε ως Επαναστάτη για την Λευτεριά της Πατρίδας και του Λαού μας και ως πνευματικό δημιουργό, που το έργο του είναι σφραγισμένο από τις πολιτιστικές παραδόσεις της Κρήτης και της Ελλάδας».
Ο ίδιος συνδέει τον εαυτό του και το έργο του, με την ιστορία αυτού του τόπου, αυτών των βουνών και των ανθρώπων που έζησαν και αγωνίστηκαν σ’ αυτά. Με τις ιστορικές και πολιτιστικές μας παραδόσεις, οι οποίες θεωρεί ότι τον διαπλάσανε ως άνθρωπο, ως αγωνιστή κι ως δημιουργό.
Ο Θεοδωράκης πρόσεχε πολύ τους συμβολισμούς.
Εδώ, αυτό το θέατρο στη ρίζα των Λευκών Ορέων, ήρθε συμβολικά να τον συνδέσει με την ιστορία του, να τον συνδέσει με τους προγόνους του επαναστάτες και μουσικούς, να τον συνδέσει με το έργο του και με τις δυο ιδιότητές του. Του επαναστάτη, του αγωνιστή, του πατριώτη από τη μια και του δημιουργού, του μουσικού, του ποιητή από την άλλη.
Ένα θέατρο για τον Μίκη Θεοδωράκη είναι ένας πνευματικός ναός, όπου τελείται μια ιερουργία, μια λειτουργία με την «πνευματική δημιουργία».
«Το πνευματικό δημιούργημα είναι αυτό που αντέχει περισσότερο στον χρόνο. Από όλα τα είδη της ζωής, αυτό αντέχει. Και η αντοχή του, η διάρκειά του, δεν είναι παρά μια μορφή αθανασίας. Μία νίκη στον θάνατο, τον τελικό μας νικητή». Έτσι έχει πει σε μια συνέντευξη, πράγμα που πολύ εύστοχα σημείωσε τότε ο Δήμαρχος.
Εδώ λοιπόν σ’ αυτό το Θέατρο ο Θεοδωράκης έβλεπε τη βραδιά εκείνη ότι «η πνευματική του δημιουργία» βρίσκεται σε συνέχεια, σε αλληλουχία με τους προγόνους του και συμβολικά έβλεπε την διαιώνισή της και την αθανασία της.
Γι’ αυτό ήταν τόσο συγκινημένος.
Από τους χιλιάδες στίχους που έχει μελοποιήσει, έχει κρατήσει ένα που σηματοδοτεί αυτή την ιστορία. Μάλιστα, τον έχει βάλει τίτλο στην τελευταία συλλογή των λαϊκών του τραγουδιών.
«Τα θεμέλιά μου στα βουνά» του Οδυσσέα Ελύτη από το Άξιον Εστί.
Ακούστε ένα απόσπασμα από το ποίημα. Θα προσθέσω μια λέξη…
Τα θεμέλιά μου στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει
άκαυτη βάτος.
Μνήμη του λαού που σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω [και σε λένε Λευκά Όρη]
Εσύ μόνη απ’ τη φτέρνα τον άνδρα γνωρίζεις.
Εσύ μόνη απ’ την κόψη της πέτρας μιλάς.
Εσύ μόνη απ’ τη φτέρνα τον άνδρα γνωρίζεις.
Εσύ μόνη απ’ την κόψη της πέτρας μιλάς.
Πάντα πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη.
Πάντα πάντα τη λάμψη περνάς
για να φτάσεις ψηλά τα βουνά τα χιονόδοξα.
Όμως τι τα βουνά,
Ποιος και τι στα βουνά.
Τα θεμέλιά μου στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει
άκαυτη βάτος.
Αυτό το ποίημα του Ελύτη -κύριε Δήμαρχε- μπορείτε να το χαράξετε σε πέτρα και να το εντοιχίσετε στην είσοδο του θεάτρου. Ανήκει στην ιστορία του.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του Μίκη -σαν τα Λευκά Όρη-“.
Πριν την συναυλία ο Δήμαρχος Αποκορώνου Μπάμπης Κουκιανάκης, συνοδευόμενος από τον Γιώργο Αγοραστάκη και τον Βαγγέλη Κανέλλο της Ορχήστρας, απόθεσε λουλούδια στον τάφο του Μίκη Θεοδωράκη εκ μέρους του Δήμου.
Δείτε εδώ την συναυλία 2016: Η συναυλία προς τιμή του Μίκη Θεοδωράκη στο νέο ανοικτό θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στον Εμπρόσνερο Αποκορώνου Χανίων
