skip to Main Content

Την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου, ώρα 21:00, στην Αίθουσα «Ανδρέας και Μαρία Καλοκαιρινού» του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου.

Το αφιέρωμα του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου στη μελοποιημένη από τον Μίκη Θεοδωράκη ποίηση, ερμηνευμένη από την αγαπημένη τραγουδίστριά του Μαρία Φαραντούρη, αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον παγκόσμιο Έλληνα που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή. Ένα φωτεινό και παθιασμένο πνεύμα ταυτισμένο με τη συμφιλίωση, τον αγώνα και το πολυσχιδές μουσικό του έργο, που διέθεσε κτήμα ες αεί μια τεράστια παρακαταθήκη στο επίπεδο των ιδεών και της τέχνης.

Άρρηκτα συνδεδεμένη καλλιτεχνικά με τον Θεοδωράκη, η Μαρία Φαραντούρη σφράγισε με τις ερμηνείες της μερικά από τα σημαντικότερα έργα του (Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν, Canto General κ.ά.), και έκανε διάσημα όπου γης τα μελοποιημένα από εκείνον ποιητικά έργα των νεοελλήνων ποιητών Γ. Σεφέρη, Ο. Ελύτη, Γ. Ρίτσου, Γ. Θεοδωράκη, Κ. Καρτελιά, Ι. Καμπανέλλη κ.ά. Το όνομά της δόθηκε τιμητικά από εκείνον σε κύκλο τραγουδιών του και στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου και, μαζί με τον συνθέτη ή σε προσωπικές της συναυλίες, έχει γνωρίσει την αποθέωση από το κοινό.
Ο απών-παρών μουσικοσυνθέτης, το φωνητικό φορτίο της ερμηνεύτριας και το μελοποιημένο ποιητικό υλικό συνθέτουν το αφιέρωμα του ΠΣΚΗ στην προσφορά τους στα καλλιτεχνικά και δημόσια νεοελληνικά πράγματα, εβδομήντα περίπου χρόνων ταραγμένης νεοελληνικής ιστορίας.

Συμμετέχει ο Βασίλης Γισδάκης

Τάκης Φαραζής | πιάνο
David Lynch | σαξόφωνο & φλάουτο
Ηρακλής Ζάκκας | μπουζούκι & μαντολίνο
Μιχάλης Πορφύρης | βιολοντσέλο
Τεό Λαζάρου | κοντραμπάσο

Προπώληση εισιτηρίων από:
Το Βιβλιοπωλείο Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης
Την ticketservices.gr
Το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, πριν την έναρξη της συναυλίας

Το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου ενημερώνει το κοινό ότι για την συγκεκριμένη εκδήλωση ο χώρος λειτουργεί ως μεικτός, στο 50% της πληρότητάς του. Οι θεατές εισέρχονται κατόπιν υποχρεωτικής επίδειξης κατά την είσοδο α) πιστοποιητικό εμβολιασμού ή β) πιστοποιητικό νόσησης που εκδίδεται 30 ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο ή γ) αποτέλεσμα ελέγχου ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου Κορωνοϊού COVID-19 (rapid test) το οποίο θα πρέπει να έχει διενεργηθεί εντός 48 ωρών πριν την έναρξη της συναυλίας, όπως αυτά ορίζονται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον COVID-19 (ΦΕΚ Β/4919/24.10.2021).


Και μια συνέντευξη της Μαρίας Φαραντούρης στο neakriti.gr 09/11/2021:

«Τον Μίκη δεν τον πενθούμε, τον τραγουδάμε!»

Η ερμηνεύτρια που συνέδεσε το όνομά της με τους μεγαλύτερους συνθέτες της χώρας μιλά στο neakriti.gr για τη μουσική συμπόρευσή της με τον σπουδαίο μουσουργό Μίκη Θεοδωράκη, στο περιθώριο της συναυλίας που θα πραγματοποιηθεί αύριο και ώρα 21:00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου

Η Μαρία Φαραντούρη… Η «Κάλλας του Λαού». Η φωνή της επανάστασης και του έρωτα, του αγώνα και της αγάπης, των μεγάλων ιδεών και της καθημερινότητας. Η Μαρία Φαραντούρη, με τη λυρική και παράλληλα απόλυτα δωρική φωνή. Η ερμηνεύτρια-σύμβολο που συνέδεσε το όνομά της με τους μεγαλύτερους συνθέτες της χώρας, τους κορυφαίους ποιητές μας και τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερης ιστορίας μας.

Η Μαρία Φαραντούρη, συνώνυμο των πλέον εμβληματικών τραγουδιών του 20ού αιώνα, έρχεται στο Ηράκλειο λίγο μετά τον αποχαιρετισμό στον Μίκη Θεοδωράκη, για μια συναυλία-αφιέρωμα στον παγκόσμιο συνθέτη.

Με αφορμή αυτό το γεγονός, συνομιλήσαμε μαζί της για τον Μίκη, την Τέχνη, τη διαδρομή της, τις επιλογές της, τα μουσικά πράγματα τού σήμερα και τις διαρκείς αναζητήσεις της…

Έπρεπε να πεθάνει ο Μίκης Θεοδωράκης για να ακούσουμε πάλι όμορφες μουσικές από τα ραδιόφωνά μας;

«Έχετε δίκιο που απορείτε. Αυτό είναι ένα θέμα. Η ερώτηση αυτή μάλλον απευθύνεται στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και στους ραδιοφωνικούς παραγωγούς. Προφανώς τα ραδιόφωνα πρέπει να καλύπτουν όλες τις μουσικές και τα τραγούδια, και προφανώς το ελληνικό τραγούδι και τα τραγούδια των Θεοδωράκη και Χατζιδάκι και όλο το πλούσιο έντεχνο ελληνικό ρεπερτόριο».

Υπάρχει πια χώρος στα μουσικά πράγματα για τραγούδια τόσο “πολιτικά”, τόσο ιδεολογικά, που να αφορούν πανανθρώπινες αξίες, όσο αυτά που έχουν γράψει μεγάλοι ποιητές, έχει μελοποιήσει ο Μίκης κι έχετε ερμηνεύσει εσείς;

«Στην εποχή μας, τώρα, υπάρχει μια ακατέργαστη τέχνη, δηλαδή γκρεμίζει γέφυρες με όλους και με όλα. Εκφράζει, θα έλεγα, το κενό. Όλοι ξέρουμε ότι κυριαρχεί η εικονική πραγματικότητα. Δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας δεν έχει γνώμη, δεν έχει κριτική θέση στα πράγματα. Φοβάμαι ότι σε λίγο θα μιλάμε για μια “παγωμένη γενιά”. Παρ’ όλα αυτά, όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν και τραγούδια ερωτικά, υπαρξιακά, αγωνιστικά, ποιητικά… Το τραγούδι συνοδεύει τον άνθρωπο σε όλες του τις εκδηλώσεις από όταν γεννηθεί (νανούρισμα) μέχρι να πεθάνει (μοιρολόι)».

Η πάνδημη θλίψη έφερε κοντά κι ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Τελικά εσείς τι πιστεύετε, ο Μίκης ήταν της Αριστεράς, του Κέντρου ή της Δεξιάς;

«Ήταν πάνω απ’ όλα ένας ελεύθερος άνθρωπος κι ένας μεγάλος μουσουργός. Ασφαλώς είχε την ιδεολογία του συνδεδεμένη με τα νιάτα του και το ΕΑΜ. Ασφαλώς κυνηγήθηκε, εξορίστηκε, φυλακίστηκε, απαγορεύτηκε για τους αγώνες του για τη Δημοκρατία. Δε χώραγε όμως σε στενά κομματικά πλαίσια. Αγαπούσε την Ελλάδα, την παράδοση και την προοπτική της στο μέλλον. Επειδή ήταν εθνικός έγινε και διεθνής».

Η ζωή σας μοιάζει με πραγματικό παραμύθι, από τη Νέα Ιωνία στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, από τα τραγούδια των προσφύγων της Μικράς Ασίας και της εργατιάς στο “Canto General” και στο “Mauthausen”… Αν σας ζητούσα να μου βάλετε μερικούς τίτλους, κάποιους σταθμούς, ποιοι θα ήταν αυτοί;

«Το ένα έφερνε το άλλο. Ήταν μια συνεχής ροή που δε σταματούσε ποτέ, μέχρι και σήμερα ακόμα. Ασφαλώς υπήρχαν σταθμοί όπως όταν άρχισα να τραγουδώ κι η γνωριμία μου με τον Μίκη, το πρώτο μεγάλο έργο, το “Μαουτχάουζεν”, όταν ήμουν 17 χρονών, η αναχώρησή μου στο εξωτερικό με την παρότρυνση του Μίκη όταν έγινε η Δικτατορία, οι πολλοί και μεγάλοι σταθμοί εκεί με τις συναυλίες και τους αγώνες για Δημοκρατία, οι γνωριμίες μου με μεγάλες προσωπικότητες αλλά και μεγάλους καλλιτέχνες του χώρου της μουσικής κι η συνεργασία μαζί τους, η επιστροφή στην Ελλάδα το ’74 κι η τεράστια συναυλία στο “Καραϊσκάκη”. Μια πολυκύμαντη ζωή».

Και τελικά το “Άσμα Ασμάτων” είναι το πιο πολιτικό ή το πιο ερωτικό τραγούδι που γράφτηκε ποτέ;

«Το “Άσμα Ασμάτων” είναι ο ύμνος του έρωτα στο στρατόπεδο του θανάτου. Η νίκη της ανθρωπιάς απέναντι στη βαρβαρότητα. Είναι βαθύτατα ερωτικό και πολιτικό, ταυτόχρονα, τραγούδι. Γι’ αυτό και τραγούδι-σταθμός κι όχι μόνο για την Ελλάδα».

Πώς είναι να μιλάς για τον Μίκη κι εκείνος πια να μην είναι παρών; Αλήθεια εσείς έχετε προλάβει, έχετε καταφέρει να τον πενθήσετε;

«Τον Μίκη δεν τον πενθούμε, τον τραγουδάμε, είναι ο καλύτερος τρόπος να τον νιώθουμε παρόντα ανάμεσά μας. Οι μύθοι δεν πεθαίνουν, θα είναι εδώ και μετά από εμάς».

Η διαδρομή σας έχει “στιγματιστεί” από την παρουσία του Μίκη. Το κοινό σάς έχει συνδέσει μαζί του κι εκείνον με εσάς. Ωστόσο έχετε τη δική σας υπόσταση, το δικό σας φως. Θεωρείτε πως η σύνδεση αυτή έχει “αδικήσει” τη διαδρομή σας;

«Καθόλου. Το αντίθετο, θα έλεγα. Κινήθηκα παράλληλα με το έργο του Μίκη γιατί το πίστευα. Πολλά έργα του εξάλλου είναι γραμμένα πάνω στη φωνή μου. Ήμουν πολύ τυχερή που συναντήθηκα με τη μουσική του από την πρώτη στιγμή. Η μουσική συμπόρευση μαζί του ήταν για μένα επιλογή ζωής που διαμόρφωσε την αισθητική μου και καθόρισε το βλέμμα με το οποίο βλέπω τον κόσμο. Ασφαλώς, όπως ξέρετε, ασχολήθηκα και με άλλες μουσικές και τραγούδια Ελλήνων και ξένων δημιουργών – συνεργάστηκα μαζί τους με εξαιρετικό αποτέλεσμα. Μου άρεσε και μου αρέσει πάντα η συνεχής αναζήτηση στον χώρο της μουσικής και της ερμηνείας, δε σταματώ ποτέ να ψάχνω και να τραγουδώ».

 

«Διάλεξα τον δύσκολο δρόμο της τέχνης μου»

Στη διαδρομή σας είχατε άπειρες προτάσεις για ένα άλλο δρόμο, από την Αμερική και τη Γαλλία μέχρι τα νυχτερινά κέντρα των Αθηνών. Υπάρχει κάποια που τώρα με την απόσταση του χρόνου μετανιώνετε που την απορρίψατε;

«Όχι, δε μετάνιωσα. Ήξερα ότι διάλεξα τον δύσκολο δρόμο της τέχνης μου κι αυτή μου το ανταπέδωσε με την εσωτερική μου ικανοποίηση και την αγάπη του κόσμου. Μπορεί να έχασα πολλά, αλλά τα θεωρώ δευτερεύοντα μπροστά σε όσα κέρδισε η ψυχή μου».

Κι επειδή έχετε συνεργαστεί με όλους τους μεγάλους, να “βάλω” μερικά διλήμματα; Μίκης ή Μάνος; Ρίτσος ή Γκάτσος; Λοΐζος ή Παπαθανασίου;

«Όλοι πανάξιοι κι αγαπημένοι μου. Τους σκέφτομαι πάντα και τους ευχαριστώ που μου εμπιστεύτηκαν το έργο τους κι είχα τόσο ωραίες συνεργασίες μαζί τους. Όπως π.χ. ο Χατζιδάκις με “Τα Παράλογα”, τη “ Σκοτεινή Μητέρα”, την “Εποχή της Μελισσάνθης”… Τώρα συνεργάζομαι με τη Λένα Πλάτωνος πάνω σε άγνωστες Ελληνίδες ποιήτριες της αρχαιότητας, ένα έργο πρωτοποριακό στο οποίο πιστεύουμε πολύ και οι δύο».

Back To Top