Από το 1970 ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν απαγορευμένος στην Ανατολική Γερμανία (ΓΛΔ) σύμφωνα με αποφάσεις της ηγεσίας της. Ο λόγος, η συμπαράταξή του με τη «λάθος πλευρά», μετά τη διάσπαση, του ΚΚΕ το 1968.
Η εκλογή του όμως ως βουλευτή του ΚΚΕ το 1981 είχε ως αποτέλεσμα να αρθούν όλοι οι περιορισμοί μετάδοσης και εκτέλεσης της μουσικής του στην Ανατολική Γερμανία.
Το 1981 ο Θεοδωράκης ξεκινά την συνεργασία του με τις μεγάλες Ορχήστρες της χώρας (Φιλαρμονική της Δρέσδης, Ορχήστρα της Komische Oper, Ορχήστρα και Χορωδία της Ραδιοφωνίας του Βερολίνου, κ.ά.). Μια συνεργασία που θα κρατήσει περισσότερα από 10 χρόνια και θα βοηθήσει το συνθέτη στην εκτέλεση και ηχογράφηση πολλών συμφωνικών του έργων.
Στα λαϊκά του έργα υπήρξαν περιορισμένες εμφανίσεις, σε αντίθεση με τη Δυτική Γερμανία όπου την ίδια περίοδο συνέβη το αντίθετο. Μέχρι το 1984 παρουσιάζονται σε πρώτη εκτέλεση οι Συμφωνίες No 2, 3 και 7,το έργο Κατά Σαδδουκαίων, το ολοκληρωμένο Canto General, η Λειτουργία No 2, κ.ά.
Στη Γ.Λ.Δ. κυκλοφόρησαν οι δίσκοι του Μίκη Θεοδωράκη «Canto General», «Τρίτη Συμφωνία», «Κατά Σαδδουκαίων», «Λειτουργία αρ. 2», «Άξιον Εστί», «Έβδομη Συμφωνία», ενώ η εταιρεία Deutscher Verlag für Musik Leipzig εξέδωσε τα έργα «Πρώτη Συμφωνία», «Σονατίνα αρ. 1 για Βιολί και Πιάνο», «Έρως και θάνατος», «Σονατίνα για Πιάνο», «Piano Concerto», «Σονατίνα αρ. 2 για Βιολί και Πιάνο», «Axion Esti», (γερμανική έκδοση), «Δεύτερη Συμφωνία», «Τρίτη Συμφωνία», «Έβδομη Συμφωνία» και «Λειτουργία αρ. 2».
Στις 17 του Μάρτη του 1981 έγινε η πρώτη εκτέλεση της τελικής μορφής του Canto General στην Ανατολική Γερμανία, στο περίφημο Palast der Republik με τη συμμετοχή της Μαρίας Φαραντούρη, του Heiner Vogt και της Rundfunkchor Berlin. Ταυτόχρονα κυκλοφόρησε στην Ανατολική Γερμανία ένα διπλό LP με τίτλο «El Canto General». Το 1982 ήταν η χρονιά της περιοδίας ανά τον κόσμο του Canto General ξεκινώντας από την Αν.Γερμανία
Το 1982 ήταν μια παραγωγική χρονιά για το Μίκη Θεοδωράκη αφού πολλά από τα αναφερόμενα συμφωνικά του έργα εκτελέστηκαν και ηχογραφήθηκαν στην Α.Γερμανία. Σταχυολογούμε ορισμένα:
5/02/1982: Πρεμιέρα του Κοντσέρτο για πιάνο Νο 1 του 1958 και της Συμφωνίας αρ. 2 στη μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου της Δημοκρατίας “Palast der Republik” του Ανατολικού Βερολίνου, με σολίστ τον Κυπριανό Κατσαρή. Η ίδια συναυλία έγινε στις 7/2 και στο Halle Ανατολικής Γερμανίας. Την συναυλία παρακολούθησε και ο Γ.Γ.του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης.
Cyprien Katsaris – Mikis Theodorakis: Piano Concerto No. 1, AST 108
29/4/1982: Πρεμιέρα της Συμφωνίας αρ.3 με μαέστρο τον Heinz Rogner, στην Komische Oper του Ανατολικού Βερολίνου.
25/05/1982: παρουσιάζεται το “Άξιον Εστί” στο Kulturpalast της Δρέσδης στη γερμανική γλώσσα και σε μετάφραση του Dirk Mandel. Διηύθυνε ο Μίκης Θεοδωράκης, στο ρόλο του «λαϊκού» τραγουδιστή ήταν ο Christian Steyer, ψάλτης ο βαρύτονος Gothart Stier και αφηγητής ο Friedrich Wilhelm. Μπουζούκι έπαιξε ο Λάκης Καρνέζης και σαντούρι ο Εric Kross. Συμμετείχαν η Ορχήστρα της Μουσικής Ακαδημίας «O Carl Maria von Weber» της Δρέσδης, η Παιδική Χορωδία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Δρέσδης, η Χορωδία του Μπετόβεν VEB Elektromaschinenbau Sachsenwerk της Δρέσδης και η FDJ Χορωδία ΕΟS Kreuzschule της Δρέσδης.
Το ίδιο έργο παρουσιάστηκε και στη Λειψία, στις 16 Οκτωβρίου στο Gewandhaus από 500 εκτελεστές, με τον Gunther Emmerlich στη θέση του Christian Steyer, στο ρόλο του τραγουδιστή. Αυτή η παράσταση μαγνητοσκοπήθηκε, ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε διπλό δίσκο από την Eterna Records.
1982-5-25, Φεστιβάλ Δρέσδης, ο Μ.Θ. με τη φιλαρμονική της Δρέσδης στο “Άξιον Εστί”
Μίκης Θεοδωράκης ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, Λειψία – Gewandhaus Concert, Leipzig, 1982, DRA