skip to Main Content

Διαδικτυακή ημερίδα με αφορμή την επανέκδοση του ιστορικού ντοκουμέντου: «Το Μανιφέστο των Λαμπράκηδων» και με στόχο να τιμηθούν τα 95χρονα του Μίκη Θεοδωράκη και η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη, πραγματοποιήθηκε στο απόγευμα της Δευτέρας (24/05).

Διοργανωτές της ημερίδας ήταν:

«Μουσείο Μίκη Θεοδωράκη Ζάτουνας», εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα», εφημερίδα «Μακεδονία», Δημοτικό Ραδιόφωνο Τρίπολης

Την ημερίδα υποστήριξαν οι δήμοι Γορτυνίας, Τρίπολης, Ίλιου, Νεάπολης Συκεών και η Αντιπεριφέρεια Αρκαδίας.

Αποσπάσματα από τα όσα ανέφεραν οι ομιλητές:

Το λόγο πήρε, ξεκινώντας την ημερίδα, η δημοσιογράφος Σμαρώ Γεωργιάδου, που ήταν και η συντονίστρια της εκδήλωσης, αναφέροντας ότι οι Λαμπράκηδες ήταν ένα πολιτικό και πολιτιστικό κίνημα της τότε νεολαίας με την ψυχή και το ανάστημα του Θεοδωράκη, που σημαδεύτηκε από μια πολιτική δολοφονία, αυτή του βουλευτή της ΕΔΑ, αγωνιστή της ειρήνης και της δημοκρατίας, Γρηγόρη Λαμπράκη και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο χρονικό της δολοφονίας, στις 22 Μαΐου 1963. Παράλληλα, ευχαρίστησε όλους τους συμμετέχοντες στην ημερίδα και έστειλε την αγάπη και τη δύναμη όλων στο μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη, τονίζοντας ότι όλοι αντλούν δύναμη και κουράγιο από τον ίδιο.


Παρασκευάς Παρασκευόπουλος – πρώην βουλευτής και πρόεδρος του μουσείου Μίκης Θεοδωράκης στην Ζάτουνα

“H πανδημία δεν μας επέτρεψε να διοργανώσουμε πέρυσι κάτι αντίστοιχο και το κάνουμε φέτος. Τιμούμε την μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη και στέλνουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας στον αγαπημένο Μίκη Θεοδωράκη. Τέτοιες ημέρες δολοφονήθηκε ο βουλευτής της δημοκρατίας και της ειρήνης Γρηγόρης Λαμπράκης (1963 στις 22 Μαΐου). Μια στυγνή δολοφονία από το παρακράτος και άλλαξε το ρου της πολιτικής ιστορία και την κατεύθυνση της χώρας μας”, ανέφερε μεταξύ άλλων.

Στην συνέχεια μίλησε για την Δημοκρατική νεολαία των Λαμπράκηδων ένα κίνημα που όπως είπε μόνο ο Μίκης Θεοδωράκης θα μπορούσε να κάνει, για τον μετέπειτα εκτοπισμό του στην Ζάτουνα – όπου είχε και ο ίδιος την πρώτη γνωριμία μαζί του, αλλά και για το μουσείο που λειτουργεί στην περιοχή με αναφορές στις αξίες και τους αγώνες του Μίκη Θεοδωράκη.
«Επί 70 και πλέον χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης είναι μια μεγάλη μορφή με την ιστορία να τον καταγράφει ως έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες. Έχει το χάρισμα, ότι πιάνει να το ψηλώνει. Ψήλωσε την ίδια την Ελλάδα», ανέφερε μεταξύ άλλων, ενώ πρόσθεσε: «Με ότι καταπιάνεται το τροφοδοτεί με ψυχή και με φρόνημα».

«Ολοι μας έχουμε κάτι στο DNA μας από τον ίδιο τον Μίκη. Θέλουμε να τον ευχαριστήσουμε και να του ευχηθούμε να είναι πάντα υγιής και δυνατός, όπως τα ψηλά βουνά της Αρκαδίας.
Το μουσείο της Ζάτουνας φιλοδοξούμε να είναι μια κιβωτός οικουμενικών αξιών που τις εξέφρασε και τις υπηρέτησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Αυτό το μουσείο προσπαθούμε να το κάνουμε οικουμενικό. Προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε τον χώρο και δρομολογούμε και το ψηφιακό μουσείο που θα του δώσει την παγκόσμια διάσταση. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βοηθούν”, δήλωσε κλείνοντας.


Αναστασία Βούλγαρη – συγγραφέας

Η κα Βούλγαρη, στην ομιία της ανέφερε: “Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στον Εκδότη των Ελληνικών Γραμμάτων κ. Παπαχριστοφίλου για τούτη την θαυμάσια συλλεκτική έκδοση, όπως και στον Πρόεδρο του Μουσείου Μίκη Θεοδωράκη Ζάτουνας, κ. Παρασκευόπουλο.
Το Μανιφέστο των Λαμπράκηδων, το οποίο γράφει ο Θεοδωράκης, ως σύνοψη των θέσεων του Κινήματος και το αφιερώνει στον δολοφονημένο φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα.
Υπότιτλος του βιβλίου: Ποιοι είμαστε. Τι θέλουμε. Γιατί μάς πολεμούν. Γι’ αυτά τα τρία θέματα θα σας μιλήσω στο 10λεπτο του χρόνου που μου αναλογεί στη σημερινή μας εκδήλωση, που γενναία απομακρύνει το μαύρο πέπλο της λήθης, στην οποία διάφοροι πολιτικοί μηχανισμοί καταδίκασαν το μεγάλο νεολαιίστικο Κίνημα της γενιάς του 1960. Ξεκινώ:
Η ίδρυση της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη εξέφρασε την ιστορική ανάγκη για ένα εκσυγχρονισμένο νεολαιίστικο κίνημα, απαλλαγμένο από το συναισθηματικό βάρος του Εμφυλίου και απελευθερωμένο από τους ασφυκτικούς κομματικούς κανόνες λειτουργίας και τις αποφάσεις που επέβαλε στην ΕΔΑ η εξόριστη Ηγεσία από το Βουκουρέστι. Την ανάγκη δημιουργίας ενός κινήματος που θα ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα της εποχής και θα συσπείρωνε τις κοινωνικές δυνάμεις του εκδημοκρατισμού και της ανάπτυξης της χώρας.
Έγινε το μεγαλύτερο κίνημα στην Ελλάδα και το μοναδικό παγκοσμίως που συνέδεσε τον πολιτικό αγώνα με τον αγώνα για τον πολιτισμό. Με τις Λέσχες Πολιτισμού και τις συναυλίες του Έντεχνου Λαϊκού Τραγουδιού εξάπλωσε την πολιτιστική επανάσταση σ’ όλη την Ελλάδα και με την πρωτοποριακή του δράση και τους συνεχείς αγώνες του, συχνά αιματηρούς, επανέφερε την Αριστερά στον πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.
Αυτή ήταν η μοναδικότητα του Κινήματος των Λαμπράκηδων, η οποία ενισχύθηκε από το γεγονός ότι ήταν το πρώτο κίνημα που δημιουργήθηκε από τη βάση του λαού και με πρωτοβουλία της νεολαίας του. Ήταν δε η πρώτη οργάνωση της Αριστεράς, που κατάργησε στην πράξη τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και λειτούργησε με πραγματική δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα.  Η Νεολαία Λαμπράκη δεν περιορίστηκε στα όρια της κομματικής Αριστεράς. Αντιθέτως, αγκάλιασε πλατιές νεολαιίστικες μάζες, ενώ παράλληλα απηύθυνε, μέσω του Μανιφέστου της επίσημο κάλεσμα ενότητας σε όλους τους δημοκράτες νέους, για να δημιουργηθεί: (Παραθέτω- σελ. 74) ένα «πλατύ Πατριωτικό-Δημοκρατικό Μέτωπο Νεολαίας, από τους Λαμπράκηδες έως τα αγνά πατριωτικά στοιχεία (κυρίως εργάτες και αγρότες) που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη Δεξιά».  Δύο ήταν οι άξονες του Κινήματος: Πολιτικός αγώνας και μορφωτική επανάσταση. Τα οράματα Κινήματος, και στόχοι αγώνα, για μια Ελλάδα ελεύθερη, ανεξάρτητη, αδέσμευτη, κυρίαρχη, χωρίς ταπεινωτικές οικονομικές συμβάσεις και στρατιωτικά σύμφωνα· ελεύθερη να χαράζει την εθνική της οικονομική πολιτική και να αξιοποιεί τον εθνικό της πλούτο και τις ενεργειακές της πηγές, για μια κοινωνία χωρίς την τρομακτική ανισότητα στην κατανομή του εθνικού πλούτου· για μια πατρίδα φορέα ειρήνης και συνεργασίας με όλα τα κράτη του κόσμου· για μείωση των στρατιωτικών δαπανών· για Κύπρο ελεύθερη και αδέσμευτη. Τέλος, για μια Ελλάδα, που με όπλα την Παιδεία και την Επιστήμη, την Κουλτούρα και το Αθλητικό Πνεύμα θα διαπαιδαγωγεί τη νέα γενιά, σύμφωνα με τις πατριωτικές μας παραδόσεις και την κληρονομιά του ανθρώπινου πολιτισμού– αυτά τα οράματα παραμένουν μέχρι σήμερα επίκαιρα.
Ο Μίκης Θεοδωράκης, ηγέτης του Κινήματος, θέτει στην υπηρεσία τού αγώνα το Έντεχνο Λαϊκό Τραγούδι. Έτσι, η καλλιτεχνική πρωτοπορία ενώνεται με την επαναστατική πρωτοπορία και αναδεικνύει τον ρόλο της τέχνης μέσα στο μαζικό κίνημα, και αντίστροφα τον ρόλο του μαζικού κινήματος στη διαμόρφωση του έργου τέχνης ως προς το περιεχόμενο και τη μορφή του. Οι «Λαμπράκηδες» με όπλο τους και το έντεχνο λαϊκό τραγούδι προκαλούν βαθιές ρωγμές στο ιδεολογικό φράγμα του εθνικού διχασμού και κατορθώνουν ένα νέο πλήγμα στο κρατικό αντικομμουνιστικό αφήγημα. Αμέσως μετά την κυκλοφορία της ιδρυτικής διακήρυξης, η νεολαία με δική της πρωτοβουλία δημιουργεί τοπικές οργανώσεις. Το Κίνημα θα φτάσει τα 70.000 εγγεγραμμένα μέλη, η επιρροή του όμως άγγιζε τους 300.000 νέους πανελλαδικά. Η πρωτοφανής εξάπλωση του Κινήματος ακόμα και στα απομακρυσμένα χωριά, εξόργισε την τότε Ακροδεξιά κυβέρνηση και το Παλάτι που εξαπέλυσαν λυσσαλέα επίθεση ενάντια στη νεολαία. Βεβαίως, συνεχίστηκαν οι επιθέσεις ενάντια στον Θεοδωράκη, που ήδη είχαν ξεκινήσει από το 1960 στις συναυλίες του, όταν η αστυνομία κάθε φορά επιχειρούσε να μετατρέψει τον συναυλιακό χώρο σε πεδίο μάχης. Ανεπιτυχώς. Ο λαός συνέρρεε στα γήπεδα και κοινωνούσε την μελοποιημένη ποίηση του Ρίτσου, του Λειβαδίτη, του Χριστοδούλου…  Εκλογές στις 16 Φεβρουαρίου 1964. Οι Λαμπράκηδες αποκτούν τον εκπρόσωπό τους μέσα στη Βουλή, όταν ο Θεοδωράκης εκλέγεται βουλευτής στην Β’ Πειραιώς, με την ΕΔΑ, στην έδρα του αείμνηστου Γρηγόρη Λαμπράκη.  Κυβέρνηση η Ένωση Κέντρου. Πρωθυπουργός ο Γεώργιος Παπανδρέου. Επιβάλει την εγκύκλιο 1010, με την οποία απαγορεύει στους μαθητές να είναι μέλη των Λαμπράκηδων με ποινή την αποβολή δια παντός από όλα τα σχολεία της χώρας. Βεβαίως οι συλλήψεις και οι ξυλοδαρμοί των Λαμπράκηδων και του Θεοδωράκη θα συνεχιστούν.
Τον Μάρτιο του 1964 ιδρύεται η πρώτη Λέσχη Πολιτισμού στην Κοκκινιά με έξι χιλιάδες νεολαίους. Τις αμέσως επόμενες ημέρες, ιδρύονται άλλες πενήντα λέσχες στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Οι Λέσχες Πολιτισμού λειτούργησαν ως τόποι επιμόρφωσης, εκπαίδευσης και αισθητικής διαπαιδαγώγησης των λαϊκών στρωμάτων, που επικοινώνησαν με τα έργα Τέχνης και τη Λογοτεχνία. Εξόρμηση για το βιβλίο σε Αθήνα και Πειραιά. Περίπου πενήντα χιλιάδες βιβλία μαζεύτηκαν από τον κόσμο και στάλθηκαν σε όλες τις Λέσχες πανελλαδικά. Τριακόσιες Λέσχες Πολιτισμού δημιουργήθηκαν στη χώρα με αυτό-οργάνωση και έφεραν μια πραγματική άνοιξη πολιτισμού στις πόλεις, στις γειτονιές και στα χωριά. Μάλιστα, σε αρκετές Λέσχες της επαρχίας οι μαθητές μετά το σχολείο διδάσκουν στους μεγαλύτερους σε ηλικία γραφή και ανάγνωση. Το ποσοστό του αναλφαβητισμού τότε ήταν πολύ υψηλό.
Οι Λαμπράκηδες οργανώνουν κινητοποιήσεις για το περιβάλλον και την προστασία της δημόσιας υγείας, κοινωφελείς δράσεις με εθελοντική εργασία στους λαϊκούς Δήμους και στα χωριά, κοινωνική αλληλεγγύη, κοινωνικά φροντιστήρια. Βεβαίως, οι αντιδραστικές δυνάμεις κινητοποιούν τους μηχανισμούς τους προκειμένου να κλείσουν οι πολιτιστικές λέσχες.
Ίσως σήμερα, σε συνθήκες Δημοκρατίας, ένας νέος ρωτήσει για ποιο λόγο η εξουσία πολέμησε με τόσο μένος την μορφωτική εκστρατεία των Λαμπράκηδων. Η απάντηση είναι απλή: Η εξουσία γνωρίζει ότι η μόρφωση στην υψηλότερη μορφή της μάς παρακινεί ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας, μάς οδηγεί στην αυτογνωσία και στην καλλιέργεια ενός καλύτερου εαυτού. Μας δίνει αυτοπεποίθηση και γίνεται η ψυχική δύναμη που μας ωθεί ν’ αλλάξουμε τον κόσμο.
Οκτώβριος 1966. Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης. Δίκη των υπόλογων για τη δολοφονία Λαμπράκη. Ο Θεοδωράκης στην κατάθεσή του κατηγορεί την ΚΥΠ, τη βασίλισσα Φρειδερίκη και τους άμεσους συνεργάτες της. «Η Βασίλισσα μήτηρ είναι ευθέως αναμεμειγμένη στην οργάνωση του εγκλήματος», θα πει. Το Παλάτι θα απαντήσει με ποινική δίωξη εναντίον του.
Το μέτωπο της εθνικοφροσύνης χτύπησε με αγριότητα τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα. Παρ’ όλ’ αυτά, η μαχητική νεολαία εξακολουθούσε να συσπειρώνει, να κινητοποιεί μαχητικά και να μορφώνει τον λαό. Τότε το σύστημα επέβαλε τη δικτατορία. Έξι ημέρες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, μέλη και στελέχη των Λαμπράκηδων ιδρύουν με πρωτοβουλία του ηγέτη τους, ο οποίος ήδη είχε βγει στην παρανομία και είχε συντάξει την πρώτη προκήρυξη κατά της χούντας, την πρώτη αντιδικτατορική οργάνωση το ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Ολοκληρώνω την τοποθέτησή μου με μία παράγραφο από το κείμενο του Θεοδωράκη, που γράφτηκε στις 30 Ιουνίου 2020, ειδικά για την παρούσα έκδοση. «Ένα σημερινό Κίνημα Νεολαίας όπως εκείνο των Λαμπράκηδων θα ενέπνεε την ελληνική νεολαία και θα την έκανε βασική δύναμη για την κατάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Ένα τέτοιο κίνημα θα έβγαζε τον Λαό μας από τη νάρκη του που προέρχεται από την απογοήτευσή του από το ξεπούλημα της χώρας στους ξένους και από τη βαθιά διαίρεση του πολιτικού μας κόσμου. Και αυτό πρέπει να γίνει σύντομα, πριν μας κατακυριεύσει ο ραγιαδισμός, δηλαδή η χωρίς αντίσταση αποδοχή του τέλους της Ελλάδας ως Ανεξάρτητης, Ελεύθερης, Αυτοδύναμης και Δημοκρατικής Χώρας».


Τζούλη Παπαχριστοφίλου – πρόεδρος των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα – Πεδίον

“Είναι τιμή μου που είμαι σήμερα εδώ για να παρουσιάσω τη νέα αυτή έκδοση. Μας δόθηκε η χαρά με αφορμή τα 95α γενέθλια του Μίκη Θεοδωράκη αν επανεκδώσουμε το Μανιφέστο των Λαμπράκηδων, αυτό το ιστορικό ντοκουμέντο και το διαχρονικό πολιτικό κείμενο.Σήμερα οι καιροί που διανύουμε είναι δύσκολοι. Θα θέλαμε το Μανιφέστο να διαβαστεί ξανά ως ένας οδικός χάρτη για τους αγώνες στο παρόν και στο μέλλον. Ο Μίκης Θεοδωράκης μας τίμησε και σε αυτή την έκδοση, γράφοντας έναν πρόλογο. Στην έκδοση συμπεριλάβαμε μοναδικά φωτογραφικά ντοκουμέντα που υπογραμμίσουν την σοβαρότητα και την σημασία αυτού του κειμένου”, δήλωσε μεταξύ άλλων.

Σοφία Βούλτεψη – Υφυπουργός μετανάστευσης και Άσυλου/δημοσιογράφος

Αρχικά η κα Βούλτεψη μετέφερε τις ευχές για επιτυχία στην εκδήλωση του Υπουργού κ. Μηταράκη”, ενώ στην συνέχεια μίλησε για την κορυφαία συμβολή της δημοσιογραφίας στην εξιχνίαση του εγκλήματος. “Η ελληνική δημοσιογραφία τότε τίμησε το όνομα και την αποστολή της. Οι τρεις δημοσιογράφοι τότε μπήκαν βαθιά στο παρακράτος της εποχής συχνά μεταμφιεσμένοι. Ρωμαίος, Μπέρτσος και Βούλτεψης μεθοδικά ξετύλιξαν όλες τις πτυχές της υπόθεσης συνεργαζόμενοι και με τον Νίκο Σαρτζετάκη.Το βιβλίο του πατέρα μου «Υπόθεση Λαμπράκη χρησιμοποιήθηκε στην δίκη. Χάρη στην έρευνα των τριών δημοσιογράφων, απονεμήθηκαν έστω και κάποιες αναιμικές ποινές. Η δολοφονία του βουλευτή του λαού Γρηγόρη Λαμπράκη έγινε κομμάτι όχι μόνο της ιστορίας της δημοσιογραφίας αλλά και της οικογενειακής μας ιστορίας”, ανέφερε μεταξύ άλλων.

Παράλληλα μίλησε για το πώς η ίδια ουσα μικρό παιδί βρέθηκε με ένα περίστροφο κολλημένο στην πλάτη, την ίδια ώρα που τα βιβλία του πατέρα της καιγόντουσαν στην πλατεία.

Παναγιώτης Καραμόσχος – Πρόεδρος του Δ.Σ της εφημερίδας “Μακεδονία”

«Δείγμα της ενδιαφέρουσας ημερίδας ήταν τα όσα ακούσαμε από την κ. Βούλτεψη. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Παρασκευά Παρασκευόπουλο, ο οποίος ήταν η κινητήριος δύναμη όλης αυτής της εκδήλωσης», ανέφερε κατά την αρχή της ομιλίας του, ενώ μίλησε και για την εφημερίδα Μακεδονία, την μεγάλη και ιστορική εφημερίδα της πόλης, αλλά και στην επανέκδοση της.

Παράλληλα αναφερόμενος στον Μίκη Θεοδωράκη ανέφερε μεταξύ άλλων, πως είναι ένας γίγαντας, που είχαμε την τύχη να ζει στην Ελλάδα.

Γιώργος Ρωμαίος – Δημοσιογράφος, πρώην Υπουργός

Εξέφρασε την χαρά του για την συμμετοχή στην διαδικτυακή ημερίδα, ενώ μίλησε και για την σχέση του με την υπόθεση Λαμπράκη από την πρώτη κιόλας στιγμή.


Δημήτρης Μανιατάκος – Διευθυντής του Δημοτικού Ραδιοφώνου Τρίπολης

Αναφέρθηκε στις δυο σημαντικές προσωπικότητες (Γρηγόρη Λαμπράκη και Μίκη Θεοδωράκη) που έχουν αφήσει – όπως ανέφερε – το ξεχωριστό τους αποτύπωμα.

Σημείωσε χαρακτηριστικά πως, “κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει τη δράση του Γρηγόρη Λαμπράκη και το πάθος του για Δημοκρατία και ειρήνη. Ήταν ο άνθρωπος που πλήρωσε με τη ζωή του κι έγινε σύμβολο αγώνα για εκατομμύρια ανθρώπους να βγουν στο δρόμο και να διεκδικήσουν. Από την άλλη ο Μίκης Θεοδωράκης με τη στάση ζωής του μα κυρίως με το έργο του ενέπνευσε εκείνα τα δύσκολα χρόνια εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο. Ένα έργο που και σήμερα εμπνέει και θα εμπνέει στο διηνεκές, γιατί μιλάει στην ψυχή κάθε ελευθέρα σκεπτόμενου ανθρώπου. Συναχθήκαμε λοιπόν σήμερα εδώ με αφορμή την επανέκδοση του ιστορικού ντοκουμέντου του Μίκη Θεοδωράκη, το μανιφέστο των Λαμπράκηδων”. Θεωρώ πολύ σημαντική αυτή την έκδοση, διότι μεταλαμπαδεύει στις επόμενες γενεές ένα νεολαιίστικο κίνημα του περασμένου αιώνα που έχει μεν ως αφετηρία την αριστερά εκείνης της εποχής, αλλά κατ’ εμέ αναφέρεται σε μία αγωνιζόμενη νεολαία που με πάθος διεκδικούσε αψηφώντας τον υπαρκτό και ορατό κίνδυνο“.

Κλείνοντας διαβεβαίωσε πως “στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Τρίπολης θεωρούμε πολύ σοβαρή την προσπάθεια που γίνεται για το μουσείο Μίκη Θεοδωράκη Ζάτουνας, στηρίζουμε τον Σύλλογο και τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου κ. Παρασκευά Παρασκευόπουλο και δηλώνουμε παρόντες σε κάθε μελλοντική πρωτοβουλία που θα αναληφθεί” .


Στάθης Κούλης – Δήμαρχος Γορτυνίας

Χαιρέτισε την διοργάνωση της ημερίδας με αφορμή και την επανέκδοση του Μανιφέστου των Λαμπράκηδων, ενώ μίλησε για τον Μίκη Θεοδωράκη λέγοντας πως μετέτρεψε την Ζάτουνα σε παγκόσμιο φάρο για ην Δημοκρατία και την ελευθερία.
Παράλληλα μίλησε για την ίδρυση του μουσείου Μίκης Θεοδωράκης στην Ζάτουνα, στην ανάπτυξη του, καθώς και στην δυναμική πορεία στην οποία βρίσκονται για την επαναλειτουργία του.
Ο Δήμος Γορτυνίας μάλιστα όπως γνωστοποίησε ο Δήμαρχος, θα κάνει κατά την διάρκεια της φετινής χρονιάς τον Μίκη Θεοδωράκη – με αφορμή και την επαναλειτουργία του μουσείου – επίτιμο δημότη.


Γρηγόρης Λαμπράκης – Γιός Γρηγόρη Λαμπράκη
«Τι να πούμε για τον Μίκη; Είμαι πολύ συγκινημένος και χαίρομαι που βρίσκομαι σήμερα εδώ. Έχω την χαρά να έχω παραχωρήσει τα ρούχα που φορούσε εκείνη την ημέρα ο Λαμπράκης στο μουσείο Μπενάκη. Απέναντι ακριβώς είναι πράγματα του Μίκη Θεοδωράκη. Δεν μπορώ να μιλήσω άλλο είμαι συγκινημένος για εμένα είναι δύσκολες αυτές οι ημέρες», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Στην συνέχεια παρουσιάστηκε μια συνέντευξη του κ. Χρήστου Παπαδόπουλου στον δημοσιογράφο του Δημοτικού Ραδιοφώνου Τρίπολης Αργύρη Καρδαρά. Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στην γνωριμία του με τον Γρηγόρη Λαμπράκη, αλλά και στην τελευταία φορά που τον συνάντησε 20 περίπου ημέρες πριν την δολοφονία του. «Ήταν ένας άνθρωπος που είχε προσφέρει πολλά και τον αγαπούσαν όλοι. Ερχόταν συχνά στην γενέτειρα του. Ήταν ένας πολύ αγαπητός άνθρωπος στο χωριό μας», ανέφερε.


Λαοκράτης – Λευτέρης Χαλβατζής – Γραμματέας της νεολαία Λαμπράκη στην Θες/νικη

Μίλησε για την δολοφονία Λαμπράκη, υπογραμμίζοντας πως οφείλουμε μέσω τέτοιων εκδηλώσεων να τονίζουμε κάποια σημαντικά πράγματα γι αυτόν τον άνθρωπο.
Παράλληλα ανέσυρε από την μνήμη του τα όσα συνέβησαν την ημέρα της δολοφονίας, εξιστορώντας τα με πολλές λεπτομέρειες.


Κώστας Τζιούμης – Δήμαρχος Τρίπολης
Μίλησε για τον μεγάλο αγωνιστή της ειρήνης και της Δημοκρατίας Γρηγόρη Λαμπράκη. “Ήταν από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που ανέδειξε η περιοχή μας και η χώρα μας. Ο Δήμος Τρίπολης έχει προχωρήσει στο κέντρο μελέτης Λαμπρακη οπου θα μπορεί να μελετηθεί η ζωή και η ιστορία του. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης υπήρξε μια τεράστια προσωπικότητα που έχασε την ίδια του την ζωή για τα ιδανικά του. Ο Μίκης Θοδωράκης είναι μια προσωπικότητα που έχει αφήσει το στίγμα του όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως», δήλωσε στην συνέχεια ο Δήμαρχος, ενώ αναφέρθηκε και στα όσα συνδέουν τις δυο αυτές προσωπικότητες. “Στην Τρίπολη πέραν από το ότι στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το μουσείο Μίκη Θεοδωράκη στην Ζάτουνα, ενώ έχουμε ήδη δημοπρατήσει και δημιουργούμε μουσείο και κέντρο μελέτης για τον Γρηγόρη Λαμπράκη. Έχουμε και την δέσμευση από την Βουλή των Ελλήνων πως ένα μεγάλο μέρος του αρχείου του θα μεταφερθεί εκεί. Θα είναι έτοιμο σε περίπου 7 μήνες. Η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν ανάγκη από προσωπικότητες όπως ο Λαμπράκης και ο Θεοδωράκης”, τόνισε μεταξύ άλλων.


Για της εκδηλώσεις που προετοιμάζει ο Δήμος Τρίπολης, αλλά και τα ιδανικά που πρέσβευε ο Γρηγόρης Λαμπρακης μίλησε και ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Κερασίτσας κ.Χασάπης.


Χρήστος Λαμπρόπουλος – Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας – μέλος ΔΣ μουσείου Μίκης Θεοδωράκης στην Ζάτουνα

Μίλησε για το θετικό αποτύπωμα των δυο προσωπικοτήτων (Λαμπράκης – Θεοδωράκης) στην πολιτική ζωή της χώρας, χαρακτηρίζοντας τους μάλιστα ως φάρους ειρήνης και δημοκρατίας που σηματοδοτούν την ενότητα που πρέπει να υπάρχει για να πετύχουμε τα ιδανικά της ειρήνης και της Δημοκρατίας.

«Πρέπει να κάνουμε στην Ζάτουνα ένα μουσείο αντάξιο του Μίκη που θα είναι σημείο αναφοράς, για να μεταφέρουμε τις αξίες του παντού», δήλωσε μεταξύ άλλων.


Φώντας Λάδης – στιχουργός/δημοσιογράφος/συγγραφέας

Μίλησε – όντας αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων σε ηλικία μόλις 18 χρονών – για την δολοφονία Λαμπράκη, παρουσιάζοντας ντοκουμέντα για την υπόθεση αυτή, καθώς και για τα πρώτα ποιήματα που έγραψε τότε, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην ΑΥΓΗ.


Τάσος Τζήκας – Πρόεδρος ΔΕΘ

«Η δολοφονία του Λαμπράκη έχει σημαδέψει την ζωή μας, μέσα από τα όσα έχουμε διαβάσει», ανέφερε μεταξύ άλλων, ενώ μιλώντας για τον Μίκη Θεοδωράκη, τόνισε, πως είναι ένας άνθρωπος που σημάδεψε την Ελλάδα. «Οι πρωτοβουλίες που πήρε και παίρνει κατά την διάρκεια της ζωής του ο Μίκης Θεοδωράκης δείχνουν πως είναι από τους σημαντικότερους Έλληνες. Όσον αφορά στα ελληνικά πολιτικά δρώμενα ήταν αυτός που συμφιλίωσε τους Έλληνες. Είναι ευλογία για αυτή την χώρα που τον έχει», τόνισε μεταξύ άλλων.


Σίμος Δανιηλίδης – Δήμαρχος Νεάπολης – Συκεών

Μίλησε για την αποφράδα εκείνη ημέρα του ’63, για την ανάγκη να εντρυφήσουν όλοι πιο βαθιά στο Μανιφέστο των Λαμπράκηδων, αλλά και για την τότε νεολαία που πήρε επάξια – όπως ανέφερε – το όνομα του Γρηγόρη Λαμπράκη.

«Σαν μικρή συμβολή σε όλη αυτή την προσπάθεια που γίνεται θα σας παρουσιάσω έστω και διαδικτυακά το αντίτυπο, την επανέκδοση του περιοδικού των Λαμπράκηδων, λίγες ημέρες μετά την δολοφονία του. Εκεί υπάρχουν στοιχεία από το προσωπικό ημερολόγιο του Γρηγόρη Λαμπράκη», τόνισε μεταξύ άλλων.


Γιώργος Λογοθέτης – Δημοσιογράφος/Συγγραφέας

Προσπάθησε να μεταφέρει κάποιες εικόνες από τις εμπειρίες που έζησε ο ίδιος τότε, ενώ μίλησε και για την σημερινή νεολαία, λέγοντας χαρακτηριστικά, πως κάποια στιγμή θα αναζητήσει μια πηγή φωτός.

Παράλληλα μίλησε για τους Λαμπράκηδες της Στοκχόλμη και την δράση τους, θέλοντας να δείξει την παγκοσμιοποιηση της νεολαίας Λαμπράκη.

Τέλος αναφέρθηκε και στον Μίκη Θεοδωράκη και την δράση του.


Παϊκος Αναγνωστόπουλος – Πρόεδρος ΔΗΚΕΓ

Μίλησε για τα χρόνια που έζησε στην Γορτυνία ο Μίκης Θεοδωράκης, για την επαναλειτουργία του μουσείου, αλλά και για την προσπάθεια να γίνει μέσα από την αναβάθμιση του παγκόσμιος φάρος πολιτισμού.


Δημήτρης Ρέππας –πρώην βουλευτής και Υπουργός

Αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικό είναι να αναδεικνύεται ιστορικό υλικό που αποτελεί εφόδιο για το μέλλον.

Παράλληλα αναφέρθηκε στον Μίκη Θεοδωράκη και τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τα όσα ενσάρκωναν.

«Όλοι έχουμε τον κοινό Μίκη, αλλά καθένας από εμάς έχει και τον προσωπικό του εξατομικευμένο Μίκη. Όλοι έχουμε λάβει ένα δάνειο από τον Μίκη που χρησιμοποιούμε καθημερινά στην ζωή μας», τόνισε μεταξύ άλλων, ενώ συμπλήρωσε: «Πρέπει να μπορέσουμε να κρατήσουμε την παρακαταθήκη του Μίκη ζωντανή».


Τζένη Δημητρακοπούλου – Περιφερειακή Σύμβουλος και γραμματέας του μουσείου Μίκη Θεοδωράκη στην Ζάτουνα

Μίλησε για τον Μίκη Θεοδωράκη, από το μουσείο του στην Ζάτουνα. «Είναι ένα μουσείο τιμής και μνήμης. Δυστυχώς η οικονομική κρίση οδήγησε στο να σταματήσει την λειτουργία του. Τώρα γίνεται μια προσπάθεια για την επαναλειτουργία αλλα και την αναβάθμιση του», ανέφερε, ενώ πρόσθεσε: «Ο Μικης είναι ενωτικός, διαχρονικός και οικουμενικός»
Παράλληλα μίλησε για τον Αρκά Γρηγόρη Λαμπράκη, αλλά και για το Μανιφέστο των Λαμπρακηδων και το όσα παρουσιάζονται μέσω αυτού.

Τέλος δεσμεύτηκε πως σύντομα θα ανοίξουν και πάλι οι πόρτες του μουσείου Μίκη Θεοδωράκη στην Ζάτουνα.


Θανάσης Πετράκος – Περιφερειακός Σύμβουλος / ταμίας του μουσείου Μίκης Θεοδωράκης στη Ζάτουνα

Όταν στις 22 Μαΐου του 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης χτυπιόταν από το παρακράτος και έπεφτε κλινικά νεκρός μετά από ομιλία του στη Θεσσαλονίκη για την ειρήνη κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τον αντίκτυπο που θα είχε ο θάνατος του στον ελληνικό λαό και τη νεολαία. Ποτέ , όπως έχει πει ο Μίκης, η δολοφονία ενός άνδρα δεν έφερε τόσες αλλαγές. Εκείνο  το  βράδυ , που  ο Λαμπράκης έδινε μάχη με τον χάρο , στο διπλανό δωμάτιο, που ξαγρυπνούσε ο Μανώλης Γλέζος , ο Γιάννης  Ρίτσος και ο Μίκης, γεννήθηκε το κίνημα των Λαμπράκηδων. Γράφει ο Μίκης  όταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης δίνει την τελευταία του μάχη με το θάνατο  «Γίνεται σιωπή . Μια σιωπή πιο βαθιά από των παφλασμό των ποταμών τη στιγμή που ο ένας  πέφτει μέσα στον άλλο. Ένα ποτάμι το κίνημα της κουλτούρας . Άλλο ποτάμι το ποτάμι της Αντίστασης.   Από τα δυο ποτάμια σχηματιζόταν  τώρα ο νέος ποταμός : Το  κίνημα των Λαμπράκηδων» .

Το κίνημα των Λαμπράκηδων γεννήθηκε εκείνη την ημέρα για να συνεχίσει το έργο του δολοφονημένου ήρωα. Φούντωσε στις 28 Μαΐου στην κηδεία του   όταν το σύνθημα <<ο Λαμπράκης ζει>> δονούσε την ατμόσφαιρα. Την επομένη της κηδείας ο Μίκης τυπώνει και κυκλοφορεί μια μπροσούρα με τίτλο «Ο Λαμπράκης ζει!», στην οποία θέτει το ζήτημα της δημιουργίας ενός Παλλαϊκού Πανδημοκρατικού Μετώπου. «Ο Λαμπράκης- ήρωας του ελληνικού λαού μάς έδειξε τον μοναδικό δρόμο: Είναι ο δρόμος της πάλης. Της πάλης μέχρις εσχάτων! Στη φασιστική οργάνωση του εχθρού ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αντιτάξει τη δημοκρατική οργάνωση του μαζικού κινήματος».

Το κίνημα των Λαμπράκηδων που ξεσήκωσε εκατοντάδες χιλιάδες νέους , ήταν ένα κίνημα αδιαίρετα μορφωτικό και επαναστατικό που είχε οδηγό εμπνευστή και επικεφαλή το Μίκη Θεοδωράκη που είναι αδιαίρετα αγωνιστής και μουσικός   .

Το κίνημα αυτό γιγαντώθηκε τα επόμενα χρόνια έσπασε τα κομματικά στεγανά και αγκάλιασε ευρύτερα στρώματα του ελληνικού λαού. Το σύνθημα «κάθε νέος και Λαμπράκης» είχε για τα καλά ριζώσει στην ελληνική κοινωνία.

Ήρθε να εκφράσει ώριμα αιτήματα της εποχής. Αγωνίστηκε για μια  Ελλάδα ανεξάρτητη και αδέσμευτη, για μια Κύπρο ελεύθερη, για την ειρήνη στα Βαλκάνια, την εδραίωση της Δημοκρατίας και της ισονομίας, την κατάργηση της ανισότητας του πλούτου, τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών, τη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς σύμφωνα με τις πατριωτικές παραδόσεις και την κληρονομιά του ανθρώπινου πολιτισμού.

Eίχε πει ο μεγάλος  Ζαν – Πωλ Σάρτρ « …και συγχαίρω τη Νεολαία Λαμπράκη που αντιπαρατάσσει στον απειλητικό εξαμερικανισμό, τον επανελληνισμό της Ελλάδας …»

Το κίνημα των Λαμπράκηδων, ζωντανό στις μέρες μας όσο ποτέ, καθόρισε τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής του, αλλά δεν ανήκει  στην Ιστορία. Τα αιτήματα του, παραμένουν επίκαιρα και ικανά να εμπνεύσουν τη νέα γενιά σε μια εποχή  που και τοπικοί πόλεμοι γίνονται στην περιοχή μας( πρόσφατα τα  όσα συνέβησαν στην Παλαιστίνη) και η ειρήνη κινδυνεύει και η ανεξαρτησία παραμένει ζητούμενο και η Κύπρος συνεχίζει να είναι καταπατημένη και η Δημοκρατία  δεν πλάτυνε και δε βάθυνε και η ανισότητα του πλούτου έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις.

Ο Λαμπράκης ζει και μαζί με τους άλλους αγωνιστές μας δείχνουν το δρόμο.

Και όπως λέει ο ποιητής Λευτέρης Πούλιος «Δρόμε, σάβανο του Γρηγόρη, του Σωτήρη, του Τάσου. Δρόμοι –παιάνες. Δρόμοι γιορτής»

Αγαπημένε μας Παγκόσμιε  Πανέλληνα  Μίκη , χωρίς εσένα δεν θα είχε αναπτυχθεί το τεράστιο κίνημα των Λαμπράκηδων.

Σε  ευχαριστούμε  που δίδαξες και μας διδάσκεις να αγαπάμε την πατρίδα  μας   , αλλά και όλους τους λαούς του κόσμου .Που μας δίδαξες να αγωνιζόμαστε για τον ΑΝΘΡΩΠΟ, για την ειρήνη ,τη δημοκρατία  και το δίκιο , για να ‘ναι λεύτερη η πατρίδα μας και πανανθρώπινη η λευτεριά.

Όπως  είπε ο Ελύτης «είμαστε πάρα πολύ  τυχεροί που ζούμε την εποχή που ζεις και συ Μίκη  και παίρνουμε μπόι απ’ τη μεγαλοσύνη σου».

Μίκη σου χρωστάμε πάρα πολλά  όπως και όλοι οι λαοί του κόσμου που παλεύουν για ένα αύριο πιο φωτεινό από την Κύπρο μέχρι την Κούβα και απ’ την Χιλή μέχρι την Παλαιστίνη .

Να είσαι χιλιόχρονος, Μίκη μας,  για  να γιορτάσουμε τα 100χρονα σου με  εκδηλώσεις αντάξιες της μεγαλοσύνης σου και της προσφοράς σου στην  πατρίδα  μας και στο  λαό  μας, σε όλους τους λαούς του κόσμου.

Μίκη σ’ ευγνωμονούμε  που μας έδειξες το δρόμο για ν΄ανεβούμε λίγο ψηλότερα.

Μίκη, θα συνεχίσουμε τον αγώνα σου γιατί για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολύ.

Για αυτό όταν ο Παρασκευάς  μου έκανε την  τιμή εκ μέρους σου  και μου πρότεινε να είμαι στα ιδρυτικά μέλη του «Μουσείου Μίκης Θεοδωράκης- Ζάτουνα»  του είπα αμέσως ΝΑΙ γιατί όπως   είπα «Είμαι πρώτα απ όλα Θεοδωρακικός.»


Παρακολουθήστε ΕΔΩ ολόκληρη την εκδήλωση στο παρακάτω βίντεο.

 

Πηγή: http://www.drt915.gr – Δημοτική Ραδιοφωνία Τρίπολης

Back To Top