Γέμισε ασφυκτικά το νέο κλειστό γυμναστήριο Ηρακλείου στα δύο Αοράκια, Αλικαρνασσού Δήμου Ηρακλείου το βράδυ της 25ης Μαρτίου 2011, από το κόσμο που πήγε ν’ ακούσει το Canto General και να δει από κοντά τον Μίκη Θεοδωράκη, το μεγάλο Έλληνα συνθέτη, σε μια μοναδική συναυλία, με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Πέτρο Πανδή.
Το πρόγραμμα της συναυλίας περιέλαβε αποσπάσματα από κορυφαία έργα του Έλληνα συνθέτη που συνδέθηκαν με τους αγώνες για την ελευθερία σε όλο τον κόσμο: Το «Canto General» του 1972 γραμμένο για τους αγώνες του λαού της Χιλής σε ποίηση Pablo Neruda, ένα έργο που περιόδευσε ανά τον κόσμο και έκανε πάνω από 400 παραστάσεις σε στάδια με εκατοντάδες χιλιάδες θεατές, στην Αργεντινή την Χιλή το Μπουένος Άιρες αλλά και όλη την Ευρώπη, με τον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει.
Το «Μυθιστόρημα» σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη μελοποιημένο από τον Θεοδωράκη το 1968 στις φυλακές Αβέρωφ, το «Μαουτχάουζεν» του 1965 σε ποίηση Ιάκωβου Καμπανέλλη εμπνευσμένο από τα θύματα του Β’ παγκοσμίου πολέμου, ο «Ένας Όμηρος» θεατρικό έργο του Ιρλανδού συγγραφέα Brendan Behan, εμπνευσμένο από τον απελευθερωτικό αγώνα των Ιρλανδών, εξυμνεί την ελευθερία και καταγγέλλει τα τραγικά αδιέξοδα του πολέμου, τις «Μπαλάντες» σε ποίηση Μανόλη Αναγνωστάκη, κ.α. αγαπημένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Συμμετείχαν η Μικτή Χορωδία Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου Κρήτης, Δ/νση Λένα Χατζηγεωργίου, η Μικτή Χορωδία Δήμου Ηρακλείου Δ/νση Γιάννης Κιαγιαδάκης και Μικτή Χορωδία Ιεράπετρας. Μαέστρος της συναυλίας ήταν Λουκάς Καρυτινός. Στη συναυλία συμμετείχε επίσης η πιανίστα του Μίκη Θεοδωράκη, Τατιάνα Παπαγεωργίου, μελετήτρια και κύρια ερμηνεύτρια του συμφωνικού του έργου.
Ένα απόσπασμα από τη συναυλία:
Ο Μίκης Θεοδωράκης, έκλεισε τη συναυλία τραγουδώντας με το τρόπο του “το Περιγιάλι”.
2 video-ερασιτεχνική λήψη
Ο Μίκης Θεοδωράκης έμεινε ενθουσιασμένος από την υποδοχή του. Δεν παρέλειψε να τονίσει για μια φορά ακόμα την σημασία που έχει η Κρήτη στη ζωή του και στη δημιουργία του.
«Η Κρήτη υπήρξε πάντα το πιο ισχυρό στήριγμα της ζωής μου. Το μουσικό μου ταλέντο και η αγωνιστική μου διάθεση είναι κληρονομιές των Κρητικών μου προγόνων. Έτσι εξηγείται ο εσωτερικός μου διχασμός ανάμεσα στη Μουσική και την Πολιτική που για μένα σήμαινε και σημαίνει Αγώνας. Αγώνας φυσικά για την Πατρίδα, την Ελλάδα. Κύριο γνώρισμα όλων των γνήσιων Κρητικών».