1.- Είστε ένας πολύ σπουδαίος μουσικοσυνθέτης. Έχετε μελοποιήσει τους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους ποιητές. Τα τραγούδια σας είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο. Αισθάνεστε υπερήφανος και ικανοποιημένος από τη ζωή σας και το έργο σας;
Μ.Θ. Στην ηλικία μου το πιο σπουδαίο είναι να κερδίσει κανείς την πνευματική και ψυχική γαλήνη με προϋπόθεση φυσικά την καλή υγεία. Ευτυχώς έως αυτή τη στιγμή πάω καλά. Όλα τα άλλα για τη φήμη, την υστεροφημία και την ικανοποίηση είναι σχετικά, γιατί δεν έχουν σχέση μόνο με μένα αλλά και με την εποχή και τον τόπο που ζω και με όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν γύρω μου και είναι φυσικό να δημιουργούν μέσα μου ποικίλα συναισθήματα και αντιδράσεις.
2.- Σε ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε μουσική;
Μ.Θ. Από τα 1937 (12 χρονών).
3.- Τι ήταν αυτό που σας έκανε να γράψετε μουσική;
Μ.Θ. Η ακατανίκητη και ολοκληρωτική ψυχική και πνευματική αναγκαιότητα.
4.- Τι σας έκανε να αγαπήσετε τη μουσική;
Μ.Θ. Και ποιος δεν αγαπά τη μουσική;
5.- Οι γονείς σας βοήθησαν να γίνετε μουσικός;
Μ.Θ. Όταν το αποφάσισα, σε ηλικία 17 ετών, και διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, στάθηκαν αποφασιστικά στο πλευρό μου. Μόνο με τη διαίσθηση, γιατί δεν μπορούσαν εξ αρχής να καταλάβουν τις πραγματικές μου ικανότητες.
6.- Από τι εμπνέεστε για να γράψετε τη μουσική σας;
Μ.Θ. Από τον κόσμο της μουσικής που υπάρχει μέσα μου και που φυσικά απαιτούσε την κατάλληλη μόρφωση και καλλιέργεια, για να αποκαλυφθεί σιγά-σιγά και από έργο και στο έργο..
7.- Υπάρχει κάποιο τραγούδι σας που το αγαπάτε ιδιαίτερα; Αν ναι, ποιο είναι;
Μ.Θ. Αγαπώ εξ ίσου όλα μου τα έργα, μικρά και μεγάλα, γιατί το καθένα εκφράζει μια ιδιαίτερη στιγμή της πνευματικής μου διαδρομής.
8.- Σήμερα, αν ξεκινούσατε από την αρχή, θα γράφατε την ίδια μουσική;
Μ.Θ. Η μουσική μου θα είχε τον ίδιο χαρακτήρα, όμως οι μορφές που θα έπαιρνε θα ήταν ασφαλώς διαφορετικές.
9.- Τι μουσική ακούτε, κύριε Θεοδωράκη;
Μ.Θ. Μονάχα εκείνες που με δονούν, δηλαδή αυτές που γράφτηκαν από κάποιους που είχαν κάτι ουσιαστικό να εκφράσουν και συνάμα γνώριζαν και την τέχνη για να το εκφράσουν.
10.- Υπάρχουν σπουδαίοι μουσικοί σαν κι εσάς, σήμερα;
Μ.Θ. Ασφαλώς.
11.- Γιατί δεν ακούγονται τα τραγούδια και η μουσική σας στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο;
Μ.Θ. Γιατί όσοι τα διευθύνουν και συνεργάζονται μαζί τους, δεν είναι αντάξιοι της μουσικής μου. Κι ακόμα -το πιο σπουδαίο- γιατί όλοι αυτοί οι πολίτες που γνωρίζουν και αγαπούν το έργο μου, έχουν γίνει όρνιθες ελευθέρας βοσκής μιας και ανέχονται να τους διαφεντεύουν γενικώς νάνοι.
12.- Σε εμένα και τους φίλους μου, μας αρέσει να ακούμε τον Πορτοκάλογλου και τον Πλιάτσικα. Τι γνώμη έχετε για τα τραγούδια τους;
Μ.Θ. Πολύ καλά κάνουν οι νέοι και ακούν αυτούς που τους αρέσουν. Άλλωστε αυτό συμβαίνει σε όλες τις εποχές. Εγώ όμως έπαψα προ πολλού να είμαι νέος. Και οι δυνατότητές μου να τα παρακολουθώ όλα, είναι μικρές.
13.- Ποιο έργο σας θα αφιερώνατε στα παιδιά της ηλικίας μου;
Μ.Θ. Αυτοί θα πρέπει να το διαλέξουν.
14.- Τι θα συμβουλεύατε τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου;
Μ.Θ. Δεν πιστεύω πως θα θέλατε πραγματικά από έναν άνθρωπο σαν και μένα, με τη δική μου διαδρομή, τις δοκιμασίες και τις εμπειρίες να σας μιλήσει ειλικρινά και ουσιαστικά για το σήμερα, την σύγχρονη Ελλάδα και τη σημερινή νεολαία. Όπως καταλάβατε, είμαι για όλους και για όλα βαθύτατα απογοητευμένος. Και φτάνω κάποτε έως το σημείο να σκέφτομαι αν αξίζανε οι θυσίες μας για σας.
15.- Πιστεύετε ότι είναι αρκετές οι ώρες της μουσικής στα σχολεία;
Μ.Θ. Η μουσική φυσικά είναι ανύπαρκτη, γιατί μουσική δεν είναι μόνο το σολφέζ αλλά ο σκληρός πυρήνας του ανθρώπου, για όποιον φυσικά έχει την τύχη να τη γνωρίσει σε όλη της την έκταση και το βάθος. Όμως διαπιστώνω ότι γενικώτερα από το ελληνικό σχολείο λείπουν τουλάχιστον τα μισά από όσα έχει ανάγκη ένα παιδί για να βγει στην κοινωνία ως ένας μορφωμένος, ολοκληρωμένος και ακέραιος άνθρωπος και πολίτης.
16.- Γεννήθηκα στον Πειραιά και το σχολείο μου είναι στον Πειραιά. Έχετε γράψει ένα τραγούδι για τη Δραπετσώνα. Ο μπαμπάς μου συνέχεια μου λέει ότι αγαπάτε τον Πειραιά. Είναι αλήθεια; Γιατί;
Μ.Θ. Είναι μεγάλη ιστορία. Και λίγο-πολύ γνωστή. Ο πατέρας σου και αγαπητός μου φίλος, νομίζω τη γνωρίζει καλά. Πάντως ένα μόνο θα πω. Οι δυσκολίες και οι αγώνες συνδέουν τους ανθρώπους. Κι εγώ έζησα και μοιράστηκα με τους ανθρώπους εκείνων των καιρών πολύ δύσκολες συνθήκες και σκληρούς αγώνες.
17.- Κύριε Θεοδωράκη, αν το σχολείο μου κάνει εκδήλωση για να σας τιμήσει, θα δεχθείτε να έρθετε; Θα γνωρίσετε και τους συμμαθητές μου, οι οποίοι θέλουν πολύ να σας δουν από κοντά.
Μ.Θ. Όταν το αποφασίσετε, να μου το πείτε και θα δω εάν οι δυνάμεις μου θα είναι αρκετές γι’ αυτή την έξοδο.