Χάθηκε πρόωρα και άδικα ο σπουδαίος συνθέτης μας Νότης Μαυρουδής. Ήταν ένας από τους πιο σεμνούς κι ευγενείς καλλιτέχνες της χώρας μας, που καταξιώθηκε με τις συνθέσεις του και τις ερμηνείες με την κιθάρα του. Δάσκαλός του και μέντοράς του ο Μίκης Θεοδωράκης όπως ο ίδιος ομολογεί. Αμοιβαία βέβαια ήταν η εκτίμηση.
Ο Νότης Μαυρουδής έχασε τη ζωή του το βράδυ της Τρίτης στο σπίτι του στην Κουκουράβα Πηλίου σε ηλικία 77χρονών. Έπεσε από το μπαλκόνι του σπιτιού του, από ύψος τριών μέτρων, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί επί τόπου θανάσιμα.
Ποιος ήταν
Ο Παναγιώτης «Νότης» Μαυρουδής (Αθήνα, 16 Ιουλίου 1945 – Μακρινίτσα Μαγνησίας, 3 Ιανουαρίου 2023) ήταν Έλληνας συνθέτης, κιθαριστής και ραδιοφωνικός παραγωγός.
Βιογραφία από wikipedia
Τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στις Φυλακές Αβέρωφ με τη μητέρα του, που είχε φυλακιστεί ως πολιτική κρατούμενη.Το 1958 ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Δημήτρη Φάμπα και πήρε το δίπλωμα το 1969 με Άριστα. Το 1970 εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου του ανατέθηκε η έδρα κλασικής κιθάρας στη Scuola Ciciva di Milano, στην οποία δίδαξε ώς το 1975. Το 1970 επίσης παρακολούθησε τα μαθήματα της Ακαδημίας Santiago de Compostella στην Ισπανία με τον Jose Tomas. Το 1975 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και από αυτή τη χρονιά δίδαξε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο. Τα έτη 1975, 1977 και 1979 έδωσε ρεσιτάλ στο Φεστιβάλ Κλασικής Κιθάρας του Esztergom της Ουγγαρίας. Το 1978 πήρε μέρος στο διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού στο Ανατολικό Βερολίνο και στο 11ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα της Κούβας. Ως συνθέτης και σολίστ έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ σε πολλές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία, Ελβετία, Γερμανία, Ουγγαρία, Αυστρία, Κούβα). Ως καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Αθήνας, είχε μαθητές αρκετούς δημοφιλείς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Ανδρουλιδάκης, Σωκράτης Μάλαμας, Παναγιώτης Μάργαρης, Γιώργος Μελάς, Λάμπρος Ντούσικος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος, κ.ά.. Από το 1994 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού και από το 1995 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής στο διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας (από το 1999 τη θέση κατέχει ο Αλέξανδρος Μυράτ).
Ο Νότης Μαυρουδής τραυματίστηκε θανάσιμα στις 3 Ιανουαρίου 2023 έπειτα από πτώση από ύψος τριών μέτρων στο σπίτι του στην τοποθεσία Κουκουράβα, στη Μακρινίτσα Μαγνησίας.
Διακρίσεις
Το 1965 κατέκτησε το Α΄ βραβείο στο 4ο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, με το τραγούδι «Ήταν μεγάλη η νύχτα» (στίχοι: Γιάννης Κακουλίδης, ερμηνεία: Σούλα Μπιρμπίλη).
Το 1969 τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό κιθάρας στο Μιλάνο, και το βραβείο του ιταλικού μουσικού Τύπου “Mario de Luigi”.
Το 1990 βραβεύτηκε στον διεθνή διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού στη Λισαβόνα. Την ίδια χρονιά η πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ελλάδα του απένειμε το βραβείο «Heitor Villa-Lobos» για την προσφορά του στη διάδοση του έργου του Βραζιλιάνου συνθέτη στην Ελλάδα.
Την ίδια χρονιά, το τραγούδι του «Ο παλιάτσος» με την παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, πήρε το Α΄ βραβείο στον 12ο διεθνή Διαγωνισμό Παιδικών Χορωδιών στη Λισαβόνα.
Το 2005 και 2006 του απονεμήθηκε το βραβείο «Αρίων» για τους δίσκους Cafe de l’ art – Cinema και Cafe de l’ art – Τσιτσάνης – Βαμβακάρης.
Δισκογραφία
Ο Νότης Μαυρουδής εισήλθε στη δισκογραφία το 1964 με τα τραγούδια «Άκρη δεν έχει ο ουρανός» και «Τα γιορτινά σου φόρεσε», σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη με ερμηνευτή τον Γιώργο Ζωγράφο. Το 1966 έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Μερικοί σταθμοί στη δισκογραφία του είναι οι ακόλουθοι:
Το 1968 μελοποίησε το έργο του του Οδυσσέα Ελύτη Άσμα ηρωϊκό και πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, που είναι ένα λαϊκό ορατόριο για φωνή-χορωδία και ορχήστρα.
Το 1976 κυκλοφόρησε τον δίσκο Ζωγραφιές απ’ τον Θεόφιλο σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου, εμπνευσμένους από τις ζωγραφιές του Θεόφιλου.
Το 1977, μελοποίησε ποιήματα του Μάνου Χατζιδάκι στον δίσκο Παιδί της Γης.
Το 1985 κυκλοφόρησε τον δίσκο Έρως ανίκατε μάχαν σε ποίηση του Ηλία Πετρόπουλου.
Από το 1990 έχει γράψει τραγούδια για Παιδική Χορωδία, και συνεργαζόταν με την Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου.
Το 1998 κυκλοφόρησαν οι δίσκοι με μουσική για τις θεατρικές παραστάσεις «Όλιβερ Τουίστ» (με μουσική και τραγούδια του για την παράσταση του «Θιάσου 81»), και «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (με μουσική και 3 τραγούδια, για την παράσταση της ομώνυμης τραγωδίας από τον Θίασο «Θυμέλη»).
Μεταξύ 1999-2008 ηχογράφησε μαζί με τον μαθητή του Παναγιώτη Μάργαρη τη βραβευμένη σειρά Cafe de l’ art, στην οποία διασκεύαζαν γνωστά τραγούδια από το ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριο, για δύο κιθάρες. Στο ίδιο πνεύμα, το 2018 ξεκίνησε τη σειρά Café Latino με τον Γιώργο Τοσσικιάν.
Το 2019 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις IANOS το έργο “Άγρυπνο φεγγάρι”, Μελοποιημένοι Έλληνες ποιητές από τον 19ο και τον 20ό αιώνα.
Το 1999 κυκλοφόρησε τον δίσκο Λούνα Πάρκ, με την Παιδική Χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου και συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα. Το 2002 συνέθεσε τραγούδια για γυναικείες φωνές, στον δίσκο Στην ηχώ του έρωτα, στον οποίον συμμετέχουν μεγάλα ονόματα όπως η Χάρις Αλεξίου, η Γλυκερία, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Έλλη Πασπαλά. Το 2006 έγραψε από κοινού με τον Ηλία Κατσούλη τραγούδια που «αφηγούνταν» τις ιστορίες μεγάλων ελλήνων καλλιτεχνών (Γρ. Μπιθικώτσης, Στ. Χασκήλ, Ρόζα Εσκενάζυ, Μαρίκα Νίνου, Φλέρυ Νταντωνάκη, Σωτηρία Μπέλλου κ.ά.) και κυκλοφόρησαν στον δίσκο Carte Postale.
Ο Νότης Μαυρουδής έχει συνεργαστεί με σπουδαίους ποιητές όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Κακουλίδης, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο Άκος Δασκαλόπουλος, Μάνο Χατζιδάκι, και τραγουδιστές όπως Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Γιώργο Ζωγράφο, Αρλέτα, Πόπη Αστεριάδη, Ελένη Βιτάλη, Γιώργο Μουφλουζέλη, Γιάννη Σαμσιάρη, Νένα Βενετσάνου, Πέτρο Πανδή, Κώστα Θωμαΐδη, Σταμάτη Κραουνάκη, Τάνια Τσανακλίδου, Μανώλη Μητσιά, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Παντελή Θαλασσινό, Έλλη Πασπαλά, Αναστασία Μουτσάτσου κ.ά..
Ως τραγουδιστής συμμετείχε σε ένα μόνο τραγούδι, το «Πόλη Κωνσταντινούπολη» από τον δίσκο Εάλω η Πόλις, όπου όλοι οι συνθέτες ερμήνευσαν τα τραγούδια τους. Ακόμα, συμμετείχε ως δεύτερη φωνή σε πέντε (5) τραγούδια στον δίσκο Μικρές νυχτερινές μουσικές.
Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, κυκλοφόρησε το βιβλίο του Περί ελληνικού τραγουδιού το ανάγνωσμα με ένα ένθετο cd στο οπισθόφυλλο «Με δανεικά ιδανικά» που περιλαμβάνει επτά νέα τραγούδια του.
Ο Νότης Μαυρουδής για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη
«Το περιμέναμε όλοι! Το σώμα, πτοημένο, γερασμένο, έδειχνε πως ήταν έτοιμο να φύγει. Ενενήντα έξη χρόνια είναι πολλά για να αντέξουν το βάρος μιας ζωής δραστήριας, με δράσεις ακατάπαυστες, κοπιαστικές, αγώνες αγωνιώδεις· έπαιξε σπουδαίο δημιουργικό, πνευματικό, πατριωτικό ρόλο κι ακόμα περισσότερο, α ν θ ρ ω π ι σ τ ι κ ό!
Το σώμα του Μίκη Θεοδωράκη δε θα υπάρχει πλέον ανάμεσά μας. Έστω εκείνο το κουρασμένο κι αδύναμο, πάνω στο καροτσάκι τής τελευταίας περιόδου· αποκαμωμένο πλέον από τον αδυσώπητο χρόνο. Βλέπαμε όμως πως ήταν εκεί, πως υπήρχε. Ήταν ανάμεσά μας. Ήταν παρών. Μαζί με τους ξεχωριστούς αυτού του πλανήτη.
Ο Μίκης (και ο Μάνος) μάς εισήγαγαν στην προνομιούχα θέση να γνωρίσουμε βαθύτερα τη δυνατότητα και την τέχνη να ακούμε και να τραγουδάμε τον ποιητικό λόγο, να νιώθουμε την ανθρώπινη διάσταση των τραγουδιών και των νοημάτων, την ενσωματωμένη φιλοσοφία των ποιητών, την τέχνη των λέξεων, τα ουμανιστικά μηνύματα που υπήρχαν βαθιά μέσα στις λέξεις.
Ήταν ο θεμελιωτής του νεότερου μεταπολεμικού τραγουδιού και για να το διορθώσω· του νεότερου π ο λ ι τ ι σ μ ο ύ!
Θα γραφτούν και θα ειπωθούν πολλά στα μίντια, στις εφημερίδες, στο διαδίκτυο. Οι στιγμές αυτές μετά τον θάνατό του, αυτές οι συγκινητικές στιγμές, μάς υποχρεώνουν στην εσωτερική αναζήτηση και στη δημιουργική Σ ι ω π ή!
Το σώμα έφυγε· το πνεύμα και το πολύπλευρο έργο του θα παραμείνει ως αέναο λίπασμα για να γονιμοποιήσει τις γενιές. Είναι ο πνευματικός Πατέρας όλων μας· τουλάχιστον όσων μπόρεσαν να διεισδύσουν βαθιά μέσα στον μελωδικό και ποιητικό του λόγο, τον οποίο μάς άφησε παρακαταθήκη για πάντα…
Νότης Μαυρουδής (2/9/2021)
Όταν ο Νότης Μαυρουδής αποχαιρετούσε τον Μίκη
Ήταν 2 Σεπτεμβρίου 2021, όλη η Ελλάδα θρηνούσε για το θάνατο του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη. Τότε, ο σπουδαίος Νότης Μαυρουδής αποχαιρετούσε τον παγκόσμιο Μίκη μέσω του Newsbomb.gr και εξηγούσε πώς τον επηρέασε στο δικό του έργο και τη μουσική πορεία του.
Συγκεκριμένα, ο Νότης Μαυρουδής ανέφερε ότι εξαιτίας του Θεοδωράκη ξεκίνησε και ο ίδιος να μελοποιεί τους ποιητές μας.
«Είμαστε όλοι πολύ στεναχωρημένοι, όλος ο ελληνισμός θα έλεγα. Είμαστε ταρακουνημένοι από το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, παρόλο που το περιμέναμε, ιδιαίτερα όσοι τον γνώριζαν από κοντά», έλεγε τότε για το χαμό του Μίκη Θεοδωράκη, μια απώλεια που αναμέναμε λόγω των προβλημάτων υγείας του σπουδαίου συνθέτη. Δεν περιμέναμε όμως τον ξαφνικό, τον αναπάντεχο θάνατο του Νότου Μαυρουδή, χθες βράδυ, που σκόρπισε μεγάλη θλίψη μέσα στην καρδιά μας…
«Έβλεπαν αυτό το σώμα σε ένα καροτσάκι, αλλά ξέραμε ότι ήταν εκεί, ότι ήταν ανάμεσά μας. Λέγοντας λοιπόν ότι “έφυγε”, εννοώ ότι “έφυγε” το σώμα του, δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι ανάμεσα μας εφ’ όρου ζωής. Όχι μόνο της δικής μας αλλά και των νέων ανθρώπων οι οποίοι με την “ευκαιρία” ενός θανάτου μπορούν να σκύψουν πάνω από αυτό το πρόσωπο και να δουν γιατί ήταν τόσο μεγάλος ο Μίκης, τόσο πνευματικός πατέρας, γιατί ταρακούνησε τα νερά του ελληνικού τραγουδιού προς το τέλος της δεκαετίας του ’50.
Μην ξεχνάμε ότι το 1958 βγήκε για πρώτη φορά ο δίσκος του Ο Επιτάφιος σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. Έβαλε τους ποιητές στο στόμα μας. Δηλαδή τραγουδούσαμε έννοιες που πολλές φορές στη νεότερη ηλικία που ήμουν κι εγώ δεν καταλάβαινα και πάρα πολύ όλα τα σημεία. Αργότερα βέβαια τα κατανόησα όταν ασχολήθηκα με την ποίηση», θυμόταν τότε ο Νότης Μαυρουδής.
Για τη μελοποίηση ποιημάτων που έκανε ο ίδιος, εξηγούσε: «Γιατί ασχολήθηκα εγώ με την ποίηση; Γιατί μου άνοιξε το δρόμο ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις. Έσκυψα πάνω σε ένα είδος μουσικής και προσπάθησα κι εγώ να μελοποιώ ποιήματα. Λόγω του Μίκη. Μας άνοιξε δρόμους όχι μόνο για το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο, αλλά για το κατεξοχήν πνευματικό στοιχείο. Εδώ ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γνωρίζω ότι τραγουδώντας τον Επιτάφιο και μετά το Άξιον Εστί δεν ήξερε τι έλεγε, όπως ο ίδιος σημείωνε, δεν τα καταλάβαινε, αλλά τα τραγουδούσε».
Στη συνέχεια, μιλώντας για τον Μίκη, ο Νότης Μαυρουδής έθεσε και έναν προβληματισμό: «Ο Μίκης ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του από τότε που ξεκίνησε. Έκανε μια πολιτιστική δραστηριότητα η οποία είναι ζηλευτή. Αν τη δούμε τώρα, μετά από μισό αιώνα και βάλε, 70 χρόνια περίπου, θα δούμε ότι είναι απίστευτες αυτές οι πρωτοβουλίες. Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο για τον Μίκη και ιδιαίτερα τις στιγμές αυτές που μας έχουν ταρακουνήσει για έναν θάνατο τον οποίο περιμέναμε. Ήμασταν προσαρμοσμένοι μέσα σε αυτό το θάνατο, εδώ και καιρό. Ωστόσο είναι σαν να πεθαίνει ένας νέος, νεότατος άνθρωπος. Γιατί ήταν πολύ νέος ο Μίκης σε όλη του τη ζωή.
Μήπως ο θάνατος του Μίκη είναι μια “ευκαιρία” να επανατοποθετηθούμε, όλος ο κόσμος, σε αυτά που ακούμε; Γιατί η εποχή μας περιέχει πολύ κακά τραγουδιστικά προϊόντα και λαϊκισμό…».
Πηγή: Newsbomb.gr
Νότης Μαυρουδής στο Ράδιο ΕΝΑ: Ο Μίκης ήταν ο δημιουργός της ανάγκης για μία άλλη Ελλάδα, 04/09/2021
Αν κάποιος μπορεί να μιλήσει και να περιγράψει τον Μίκη Θεοδωράκη, είναι σίγουρα ένας άνθρωπος που τον έζησε και τον ήξερε προσωπικά, για να αναδείξει την πραγματική προσωπικότητα του μεγάλου Έλληνα συνθέτη.
Ο Νότης Μαυρουδής, συνθέτης, κιθαρίστας και για χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στο Ηλία Κουτσερή για τον φίλο του Μίκη, τους δρόμους που άνοιξε με το μοναδικό του έργο, αλλά και για την «συναίνεση» που κατάφερε να πετύχει, τραγουδώντας όλοι ανεξαιρέτως τα τραγούδια του, σε όποια κομματική παράταξη κι αν ανήκαν.
Να ξαναγραφτούν τα σχολικά βιβλία με αναφορές στον Μίκη Θεοδωράκη, πρότεινε ο γνωστός συνθέτης
-Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ και να μην σας ρωτήσω για τα όσα συγκινητικά διάβασα από εσάς, σχετικά με τον Μίκη Θεοδωράκη και την απώλειά του. Θέλετε να μας μιλήσετε σχετικά;
Όλο το «πακέτο» του Μίκη είναι συγκινητικό. Δεν υπάρχει σημείο που να μην προκαλεί συγκίνηση. Με τη λέξη «πακέτο», εννοώ όλο το δρομολόγιο της ζωής του. Ο Μίκης δεν ήταν απλώς μουσικός, αλλά ένα πολιτικό ον, το οποίο σε όλη του τη ζωή κράτησε μία στάση γενναιόδωρη για τον ελληνικό λαό και την αριστερά. Ακόμα και όταν μας στεναχωρούσε με διάφορες κινήσεις που έκανε, τον αγαπάμε και τον εκτιμούμε τόσο βαθιά, που όλα αυτά είναι άνευ σημασίας, κρατώντας αυτό που πρέπει. Την ανθρωπιστική στάση του, τη μουσική ιδιοφυία του και πολλά ακόμα. Κυρίως όμως, κρατάμε το ότι έβαλε πολλά λιθάρια στον πολιτισμό ήδη από τη δεκαετία του ’50, με τον «Επιτάφιο». Μας έδωσε ένα μουσικό έργο απλόχερα με το οποίο συνδεθήκαμε.
Έβαλε τα θεμέλια για μία άλλη πολιτιστική ματιά για τον ελληνικό κόσμο και αυτό θα του το χρωστάμε για πάντα. Δεν ήταν βέβαια μόνο ο Μίκης και δεν θέλω να τον αφήσω μόνο του. Ήταν κι άλλοι καλλιτέχνες, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, που συνέχισαν να παράγουν τραγούδια με αυτό το ύφος. Ο Μίκης όμως, στάθηκε σαν ένας βράχος, που πάνω υπήρχε ένας φάρος.
-Πιστεύετε,δηλαδή, ότι «άνοιξε» καινούργιους καλλιτεχνικούς και πολιτιστικούς δρόμους ο Μίκης Θεοδωράκης;
Άνοιξε δρόμους με τον ποιητικό λόγο που χρησιμοποίησε και μάθαμε την ποίηση, τους ποιητές, τους συγγραφείς και πόσα άλλα. Αν δεν ήταν οι δύο προαναφερόμενοι άνθρωποι, ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις, θα είχε, πιστεύω, άλλη πορεία το ελληνικό τραγούδι και ο ελληνικός πολιτισμός. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και παίρνουν πρωτοβουλίες. Αυτό έκανε και ο Μίκης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έδρασε σε μία Ελλάδα οπισθοδρομική με μικρό ποσοστό μορφωμένων ανθρώπων και ύστερα από πολέμους, όπως τον Β’ Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο. Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ο δημιουργός της ανάγκης για μία άλλη Ελλάδα με στόχο να ανέβει ο πήχης του πολιτισμού. Ανήκει στην κατηγορία των πρωταγωνιστών για την εκκίνηση μιας καλύτερης κοινωνίας.
-Τον χαρακτηρίζεται «πνευματικό πατέρα»… Θέλετε να μας εξηγήσετε τον λόγο του χαρακτηρισμού σας;
Ναι, τους θεωρώ «πνευματικούς πατέρες», αυτόν και τον Μάνο. Είμαι πάρα πολύ τυχερός που ανήκω σ’ αυτή τη γενιά, αλλά και γιατί ήμασταν πολύ κοντά, εφόσον κι εγώ ασχολούμαι με τη μουσική και την κιθάρα. Συνεργάστηκα μαζί τους, μίλησα μαζί τους, αστειευτήκαμε μαζί, καθώς ήταν δύο άνθρωποι ευφάνταστοι με πολύ καλές επιδόσεις στο χιούμορ. Ο Μίκης ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος χιούμορ, αλλά χιούμορ έξυπνο, εύστροφο, πνευματικό. Είχε και χιούμορ, ήταν και ταλαντούχος. Μάλιστα με το ταλέντο του έκανε έναν ολόκληρο λαό να συναινεί. Η λέξη «συναίνεση» έρχεται όταν δήλωνε και δήλωσε και στο τέλος της ζωής του ότι θέλει να φύγει από την ζωή ως κομμουνιστής. Αυτό ακούγεται εύκολο σήμερα, αλλά δύσκολο στα χρόνια του ’50 και του ’60, με μία αιμοβόρα δεξιά. Ο Μίκης το άντεξε όλο αυτό και μετά από 96 χρόνια διαδρομής, φεύγει. Ποιος φεύγει όμως; Φεύγει το σώμα και όχι ο Μίκης. Για εμάς αλλά και για όλο τον ελληνισμό που άκουγε τα τραγούδια του, δεν θα φύγει ποτέ.
-Θέλω να σταθούμε στις πολιτικές του ιδεολογίες, για τις οποίες αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή, και να μας πείτε περισσότερα γι’ αυτή τη «συναίνεση»…
Αυτή η συναίνεση ενός τότε κομμουνιστή σημαίνει ότι κατάφερε να συναινέσουν άνθρωποι απ’ όλες τις πολιτικές παρατάξεις και να τραγουδάνε αυτά τα γοητευτικά τραγούδια. Δεν είναι εύκολο αυτό. Όλα τα σχολεία πανελλαδικά έχουν τη χορωδία τους και τραγουδούν κυρίως τα τραγούδια του Μίκη. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
-Και ίσως πρέπει να σκεφτούμε τον τρόπο που θα αξιοποιηθεί ακόμα περισσότερο αυτή η πνευματική κληρονομιά και για τις επόμενες γενιές, σωστά;
Αυτό ακριβώς είναι το θέμα και πιστεύω ότι δεν αρκούν οι τρεις μέρες πένθους. Από εκεί κα πέρα, γιατί όχι, μια κυβέρνηση θα πρέπει να «επωφεληθεί» από αυτόν τον θάνατο και να σκύψει μαζί με τον κόσμο σε αυτή την προσωπικότητα για να την ξαναγνωρίσουν και να την ξαναδούν όχι μόνο για την προσωπική μας ευαισθησία, αλλά μέχρι και για να ξαναγραφτούν τα σχολικά βιβλία μας, ώστε να περάσει το πνεύμα του ελληνικού τραγουδιού μέσα στα σχολεία.
Διαφορετικά, δεν θα τον τιμήσουν τον Μίκη, ειδικά αν αδιαφορήσουν μετά τις τρεις μέρες πένθους. Μάλιστα, όλοι πρέπει να «σκύψουμε» πάνω στο έργο τους (σ.σ. εννοώντας και του Χατζιδάκι) , ακόμα και εμείς, οι μουσικοί. Ο Μίκης δεν έφτιαχνε απλώς τραγούδια, ως μια διεκπεραίωση, αλλά έφτιαχνε έργα. Έργα, όπως ο Μπετόβεν, ο Μότσαρτ, ο Μπραμς και όλα αυτά τα τεράστια πνεύματα. Επίσης, αν κάποιος πρέπει να «σκύψει» εξίσου στο έργο του είναι και οι παραγωγοί των ραδιοφώνων. Πρέπει να κάνουν τομές στην επικρατούσα μουσική, γιατί το να στέκεσαι πίσω από ένα μικρόφωνο, είναι μεγάλη ευθύνη. Ας αποφασίσουμε κάποια στιγμή με τέτοιες αφορμές, όπως με τον θάνατο του Μίκη, να δημιουργούμε σοβαρές δράσεις, και ένας παραγωγός, ένας συνθέτης, γενικά άνθρωποι του χώρου. Θα απευθυνθώ στους ακροατές και θα πω, κάθε ζωή που φεύγει να αποτελεί τροφή για σκέψη.
-Τι είναι αυτό που έκανε τα τραγούδια-έργα του Μίκη Θεοδωράκη να ξεχωρίσουν, πέρα από τα χαρακτηριστικά που ήδη αναφέρατε;
Τα τραγούδια του Μίκη είχαν μια ολοκληρωμένη σκέψη. Είχαν ένα διανοητικό στόχο για να σκεφτούμε, μέσω του ποιήματος. Ελύτης, Γκάτσος, Ρίτσος, Σεφέρης και τελειωμό δεν έχουν τα ονόματα των ποιητών που μελοποίησε. Πήρε τον βαθύτερο ελληνικό λόγο και τον μελοποίησε, που όπως προανέφερα, άνοιξε μεγάλους δρόμους.
Νότης Μαυρουδής – Οι μπαλάντες του Μίκη Θεοδωράκη