Ήταν φυσικό η παρουσίαση του δίσκου να προκαλεί στον Μίκη ευφορία. Κατ’ αρχάς για την ποιότητα των ερμηνειών και της ηχογράφησης που είναι «κοντά στα σύγχρονα ηχητικά ακούσματα». Αλλά και γιατί η «Ρωμιοσύνη» ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια. «Κανείς δεν τόλμησε να την αγγίξει. Όχι μόνο γιατί ο Μπιθικώτσης είχε βάλει τον πήχυ πολύ ψηλά αλλά και γιατί το έργο έχει τρομακτικές ερμηνευτικές δυσκολίες. Πολύ σωστά περίμενε ο Νταλάρας τόσα χρόνια ώστε να είναι έτοιμος να κάνει το μεγάλο βήμα. Και είμαι ευτυχής που διάλεξε να την κυκλοφορήσει στη σημερινή εποχή, την πνευματικά πιο άνυδρη απ’ όσες έχω ζήσει».«Κανείς μας δεν άγγιζε τη “Ρωμιοσύνη”», επιβεβαίωσε και ο Γιώργος Νταλάρας. Και ο ίδιος χρόνια δεν το σκεφτόταν καν, μέχρι να φτάσει σε ένα σημείο ερμηνευτικής ωριμότητας και «να την τραγουδήσω με μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Η ερμηνεία του Μπιθικώτση είναι αξεπέραστη…».Το «Αξιον Εστί»
Το «Αξιον Εστί» έχει αντίθετα γνωρίσει πολλές διαφορετικές ερμηνευτικές εκδοχές. Και έχει προηγηθεί ηχογράφηση με τον Γιώργο Νταλάρα, από την ιστορική συναυλία το ’88 όταν ο Μίκης έμπαινε για πρώτη φορά στον απαγορευμένο μέχρι τότε για εκείνον χώρο του Ηρωδείου (έργα του είχαν παιχτεί, ποτέ μέχρι τότε ωστόσο δεν τα είχε διευθύνει ο ίδιος). Καθώς, το έργο είχε ηχογραφηθεί τότε ερασιτεχνικά από δικάναλο, το αποτέλεσμα δεν ικανοποιούσε τον Νταλάρα…Η τωρινή ηχογράφηση έχει γίνει υπό τις καλύτερες συνθήκες στο Μέγαρο. Το υπογράμμισε κι αυτό ο Μίκης Θεοδωράκης, επισημαίνοντας και την εξαιρετική ερμηνευτική συμβολή στο «Αξιον Εστί» του Τάση Χριστογιαννόπουλου και του Γιώργου Κιμούλη. Αφηγητής ο τελευταίος ευχαρίστησε για την «τιμή να αρθρώνω αυτό το λόγο-ύμνο της κατάφασης στη ζωή». Συμμετέχουν ακόμα η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ υπό τον Ανδρέα Πυλαρινό, οι χορωδίες της ΔΕΗ υπό τον Κωστή Κωνσταντάρα, του Δήμου Αθηναίων υπό τον Σταύρο Μπερή και η Νεανική Χορωδίου Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης υπό την Κατερίνα Βασιλικού.
Η παρούσα ηχογράφηση δεν θα παιχτεί από τα ραδιόφωνα. Είναι σίγουρος ο Μίκης. «Κρίμα», είπε, «που μετά από τόσες θυσίες οι 1.000 ραδιοφωνικοί σταθμοί που υπάρχουν δεν παίζουν ελληνικά τραγούδια. Οι γραικύλοι όμως αγνοούν τη ράτσα τους.(…) Αλλά εγώ νομίζω ότι δεν πέρασε ποτέ η μόδα μας. Γιατί εμείς γράφαμε πάντα για τον λαό. Και ο λαός έχει διάρκεια…».