Η ιστορία ξεκινά το 1971. Ο Μίκης Θεοδωράκης, όπως γράφει στο βιβλίο του «Μελοποιημένη Ποίηση» τόμος Β΄- «Το 1971 επισκέφθηκα τη Χιλή ύστερα από πρόσκληση της κυβέρνησης Aλιέντε. Ήμουν τότε Πρόεδρος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου. Σε μια συναυλία στην πόλη…
Η δικτατορία επέφερε μια αναγκαστική στροφή στην μουσική του Μίκη Θεοδωράκη από τα λαϊκά ορατόρια, στα πολιτικά, αντιστασιακά, αντιδικτατορικά τραγούδια. Ο ίδιος εξηγεί τι συνέβη.
Απόσπασμα από τις σημειώσεις του συνθέτη για το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού.
Του Ντον Χέκμαν, New York Times, 16 Αυγούστου 1970
Είναι περισσότερο Ζορμπάς από όσο θα μπορούσε να φανταστεί ο Άντονι Κουίν. Περισσότερος Ζορμπάς -πιο ελληνικός- με την πραγματική έννοια και όχι με το φανταστικό ύφος της τουριστικής καρικατούρας του Κουίν.
Μετά τη φυγάδευσή του στο εξωτερικό ο Μίκης Θεοδωράκης επισκέπτεται πολλές χώρες και ενημερώνει τη διεθνή κοινότητα για το ελληνικό «πρόβλημα». Μεταξύ των χωρών αυτών είναι και η Σοβιετική Ένωση όπου παρευρίσκεται προσκεκλημένος της Ενώσεως Σοβιετικών συνθετών.
Το 1970 ο Μίκης Θεοδωράκης βρέθηκε για 2-3 μέρες στη Νέα Υόρκη για να πάρει μέρος στη Σύνοδο Νέων του ΟΗΕ (ως πρόεδρος των Λαμπράκηδων και του Πατριωτικού Μετώπου). Εκεί συνάντησε το δημοσιογράφο του ραδιοφωνικού σταθμού της Βοστώνης WBAI Bob…
Επιστολή – Μνημόνιο του Μίκη Θεοδωράκη με την ιδιότητα του ως πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΜ και μέλος του Π.Γ. του ΚΚΕ εσ., που αποστέλλεται προς το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΣΕ, από τη Μόσχα, στις 28 Μαΐου 1970.
Μετά την απελευθέρωσή του Μίκη Θεοδωράκη από τη χούντα στις 13 Απριλίου 1970 και την εγκατάστασή του στο Παρίσι αρχίζει μια νέα περίοδος που την χαρακτηρίζει η έντονη αντιστασιακή και καλλιτεχνική δραστηριότητα. Το Παρίσι γίνεται το κέντρο της παγκόσμιας εξόρμησής…
Ο Μίκης Θεοδωράκης στην εξορία του στη Ζάτουνα, την 1 Ιουνίου 1969, γράφει για το Ανδρέα Παπανδρέου, πως ανελίχθηκε τη δεκαετία του ’60 και επικράτησε στη συνέχεια στον αντιδεξιό χώρο.
Το άγνωστο φιλμ από την εξορία της Ζάτουνας…
Ένα από τα πρώτα πράματα που κάνει ο Μ.Θ. στην εξορία του στη Ζάτουνα το Σεπτέβρη και Οκτώβρη του ’68, είναι να γράψει ένα δοκίμιο για την παγκόσμια και ελληνική Αριστερά και σχετικά με τα θέματα που ανέδειξαν οι κοσμογονικές…
Η ποίηση της «Κατάστασης Πολιορκίας» ανήκει στη Ρένα Χατζηδάκη. Ο Μίκης γνώρισε το ποίημα χάρη στην πρωτοβουλία της κοινής τους φίλης Σίλβας Ακρίτα και, ενθουσιάστηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε το υπέκλεψε και έγραψε τη μουσική του κυριολεκτικά μέσα σε μία…
Άρθρα του Μ.Θ. γραμμένα, στο Βραχάτι, 10 Ιουνίου 1968 και στο Λονδίνο 1965
Δύο επετειακά άρθρα για το ιστορικό γεγονός της διάσπασης του ΚΚΕ το 1968
1/ στο ΒΗΜΑ 30 χρόνια μετά, ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΦΑΡΑΚΟΣ: «Έτσι έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ»
2/ στο «ΕΘΝΟΣ» 40 χρόνια από τη διάσπαση του KKE
Ένα σύντομο χρονικό από το Γιώργο Αγοραστάκη
Επίμετρο της έντονης αγωνιστικής δράσης του Θεοδωράκη ιδίως στην περίοδο 1965-67 αποτελούν οι προεκλογικές ομιλίες του, το Μάρτιο του ’67, στα Χανιά και τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς στον Πύργο: Το περιεχόμενό τους εύγλωττο και ριζοσπαστικό:
του Γιώργου Αγοραστάκη Το Φθινόπωρο του 1966 ο Μίκης Θεοδωράκης διοργάνωσε μια μουσική περιοδεία στη Σοβιετική Ένωση. Πραγματοποίησε είκοσι συναυλίες από το Σοχούμι ως το Λένινγκραντ -Τασκένδη και βρέθηκε κοντά στους Πολιτικούς Πρόσφυγες. Οι πολιτικοί πρόσφυγες διασκορπισμένοι στις Ανατολικές χώρες…
Άρθρο του Μ.Θ. στο περιοδικό «Η Γενιά μας», όργανο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη στις 15 Ιανουαρίου 1966
